مانیفست ۳۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۰۹، ساعت ۱۳:۲۱

مانیفست ۳۴۳ (به فرانسوی: le manifeste des 343) بیانیه‌ای بود که در سال ۱۹۷۱ میلادی ۳۴۳ زن فرانسوی امضا کرده و به انجام سقط جنین در زندگی خویش اقرار کردند و در نتیجه، خود را در معرض خطر پی‌گرد قضایی قرار دادند. متن این مانیفست توسط سیمون دوبووار نوشته شده بود و زنان سرشناسی نیز آن را امضا کرده بودند. بیانیه در نشریه فرانسوی نوول ابسرواتور در تاریخ ۵ آوریل ۱۹۷۱ منتشر شد.

متن بیانیه این طور آغاز می‌شد:

یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می‌دهند.
محکوم به نهان‌کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می‌دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده‌ترین عمل‌ها است.
این زنان در حجاب سکوت فرو می‌روند.
من اعلام می‌کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده‌ام.
ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم.

در پايين بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان  ديده مي شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: فرانسواز دوبون، سیمون دوبووار، کریستین دلفی، کاترین دُنووْ، مارگریت دوراس، فرانسواز فابیان، بریژیت فونتن، گیزل حلیمی، برنادت لافون، ویولت لودوک، آریان منوشکین، کلودین مونتی، ژان مورو، ماری پیله (مادر جولی دلپی)، ماری-فرانس پیزیر، میشلن پرسل، مارت روبر، ایوت رودی، فرانسواز ساگان، دلفین سِیْریگ، نادین ترنتینیان، آنیِس واردا، مارینا ولادی، آن ویازمسکی، مونیک ویتیگ، …

یک هفته بعد در نشریه چارلی اِبدو کاریکاتوری چاپ شد که با سوال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به مردان سیاست‌مدار حمله می‌کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند.

این حرکت یکی از مشهورترین مثال‌های نافرمانی مدنی در کشور فرانسه است. این حرکت الهام بخش مانیفست ۳۳۱ پزشک بود که حمایت خود را از حقوق سقط جنین اعلام کردند. در دسامبر ۱۹۷۴-ژانویه ۱۹۷۵ قانون ویل (Veil) که بنابر نام وزیر بهداشت فرانسه، سیمون ویل نامگذاری شده‌است، تصویب شد که بر اساس آن مجازات پایان دادن داوطلبانه به حاملگی طی ۱۰ هفته نخست بارداری (که بعدا تا ۱۲ هفته نیز افزایش یافت) لغو شد.

این مانیفست همچنین در سال ۲۰۰۸ الهام‌بخش مانیفست تولد در خانه شد.^[۱]

پانویس

↑ Official site of the Home Birth Manifesto

منابع

Wikipedia contributors, "Manifesto of the 343," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Manifesto_of_the_343&oldid=265449280 (accessed January 21, 2009).

پیوند به بیرون

متن کامل و فهرست امضاکنندگان مانیفست ۳۴۳
کلودین مونتی (۴ بهمن ۱۳۸۷). «سیمون دوبوار و جنبش زنان: روایت یک شاهد عینی». ترجمه هما مداح ، تغییر برای برابری. دریافت‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۹.

[1] Official site of the Home Birth Manifesto

[۱]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 متن بیانیه این طور آغاز می‌شد:
 {{نقل قول|یک میلیون زن هر ساله در فرانسه سقط جنین انجام می‌دهند.<br />محکوم به نهان‌کاری، خود را در شرایط خطرناک قرار می‌دهند، در حالی که این عمل تحت نظارت پزشکی یکی از ساده‌ترین عمل‌ها است.<br />این زنان در حجاب سکوت فرو می‌روند.<br />من اعلام می‌کنم یکی از آنها هستم. من سقط جنین انجام داده‌ام.<br />ما همانطور که خواستار دسترسی آزاد به کنترل موالید هستیم، خواستار آزادیِ سقط جنین هستیم.}}
-زیر بیانیه امضای ۳۴۳ زن بود، از جمله افراد سرشناسی همچون: [[فرانسواز دوبون]]، [[سیمون دوبووار]]، [[کریستین دلفی]]، [[کاترین دینوو|کاترین دُنووْ]]، [[مارگریت دوراس]]، [[فرانسواز فابیان]]، [[بریژیت فونتن]]، [[گیزل حلیمی]]، [[برنادت لافون]]، [[ویولت لودوک]]، [[آریان منوشکین]]، [[کلودین مونتی]]، [[ژان مورو]]، [[ماری پیله]] (مادر [[جولی دلپی]])، [[ماری-فرانس پیزیر]]، [[میشلن پرسل]]، [[مارت روبر]]، [[ایوت رودی]]، [[فرانسواز ساگان]]، [[دلفین سیریگ|دلفین سِیْریگ]]، [[نادین ترنتینیان]]، [[آنیِس واردا]]، [[مارینا ولادی]]، [[آن ویازمسکی]]، [[مونیک ویتیگ]]، …
+ در پايين بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان  ديده مي شد، از جمله افراد سرشناسی همچون: [[فرانسواز دوبون]]، [[سیمون دوبووار]]، [[کریستین دلفی]]، [[کاترین دینوو|کاترین دُنووْ]]، [[مارگریت دوراس]]، [[فرانسواز فابیان]]، [[بریژیت فونتن]]، [[گیزل حلیمی]]، [[برنادت لافون]]، [[ویولت لودوک]]، [[آریان منوشکین]]، [[کلودین مونتی]]، [[ژان مورو]]، [[ماری پیله]] (مادر [[جولی دلپی]])، [[ماری-فرانس پیزیر]]، [[میشلن پرسل]]، [[مارت روبر]]، [[ایوت رودی]]، [[فرانسواز ساگان]]، [[دلفین سیریگ|دلفین سِیْریگ]]، [[نادین ترنتینیان]]، [[آنیِس واردا]]، [[مارینا ولادی]]، [[آن ویازمسکی]]، [[مونیک ویتیگ]]، …
 یک هفته بعد در نشریه ''چارلی اِبدو'' کاریکاتوری چاپ شد که با سوال «چه کسی ۳۴۳ روسپی مانیفست سقط جنین را حامله کرد؟» به مردان سیاست‌مدار حمله می‌کرد. این کاریکاتور باعث شد لقب «مانیفست ۳۴۳ روسپی» برای این مانیفست رواج پیدا کند.
-این حرکت یکی از مشهورترین مثال‌های [[نافرمانی مدنی]] در کشور [[فرانسه]] است. این حرکت الهام بخش مانیفست ۳۳۱ پزشک بود که حمایت خود را از حقوق سقط جنین اعلام کردند. در دسامبر ۱۹۷۴-ژانویه ۱۹۷۵ قانون ویل (Veil) که به نام وزیر بهداشت فرانسه، [[سیمون ویل]] نامگذاری شده‌است، تصویب شد که بر اساس آن مجازات پایان دادن داوطلبانه به حاملگی طی ۱۰ هفته نخست بارداری (که بعدا تا ۱۲ هفته نیز افزایش یافت) لغو شد.
+این حرکت یکی از مشهورترین مثال‌های [[نافرمانی مدنی]] در کشور [[فرانسه]] است. این حرکت الهام بخش مانیفست ۳۳۱ پزشک بود که حمایت خود را از حقوق سقط جنین اعلام کردند. در دسامبر ۱۹۷۴-ژانویه ۱۹۷۵ قانون ویل (Veil) که بنابر نام وزیر بهداشت فرانسه، [[سیمون ویل]] نامگذاری شده‌است، تصویب شد که بر اساس آن مجازات پایان دادن داوطلبانه به حاملگی طی ۱۰ هفته نخست بارداری (که بعدا تا ۱۲ هفته نیز افزایش یافت) لغو شد.
 این مانیفست همچنین در سال ۲۰۰۸ الهام‌بخش مانیفست [[تولد در خانه]] شد.<ref>[http://dechaineesweb.free.fr/index.php?page=q Official site of the Home Birth Manifesto]</ref>