راه حل نهایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۱:۰۰

راه حل نهایی (به آلمانی: Die Endlösung) برنامهٔ ای است که متفقین بعد از جنگ جهانی دوم آن را به آلمان نازی نسبت دادند آنچه که متفقین ادعا کردند این بود که راه حل نهایی طرحی در آلمان نازی برای کشتار جمعی سیستماتیک یهودیان در طول جنگ جهانی دوم بود که موجب به وقوع پیوستن هولوکاست شد. هاینریش هیملر طراح اصلی آن بود و آدولف هیتلر آن را راه حل نهایی مسئله یهود نامید.

طراحی و تصمیم گیری در مورد این مساله در سال 1942 در کنفرانس وانسی در عمارتی در نزدیکی برلین اتفاق افتاد و در نهایت منجر به هولوکاست و کشته شدن دو سوم یهودیان اروپا و نود درصد یهودیان لهستان شد.

به گفته ی تاریخ نویسان تصمیم گیری در مورد مساله ی راه حل نهایی به یکباره اتفاق نیوفتاد و نتیجه ی پیشرفت تدریجی و مداوم بحث ها و مطالعات پیرامون "کشتن تمام یهودیان باقی مانده در دست آلمان نازی" در 25 ماه اول شروع جنگ جهانی دوم بوده است. در سال 1940 پس از سقوط فرانسه آدولف آیشمان پیشنهاد نقل مکان و تبعید یهودیان را به فرانسه به عنوان مستعمره آلمان عنوان کرد. اما این پیشنهاد به دلیل هزینه بالای تدارکات لغو شد. به گفته ی رائول هیلبرگ، یک سال بعد واحد های کشتار سیار و پس از آن قطار ها ی مرگ که یهودیان را به کمپ های مجهز به سیستم اجرای راه حل نهایی انتقال میداد شروع به کار کردند.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Final Solution». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ مارس ۲۰۱۲.

این یک مقالهٔ خرد آلمان نازی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 آنچه که متفقین ادعا کردند این بود که راه حل نهایی طرحی در [[آلمان نازی]] برای [[کشتار جمعی]] سیستماتیک [[یهود]]یان در طول [[جنگ جهانی دوم]] بود که موجب به وقوع پیوستن [[هولوکاست]] شد.
 [[هاینریش هیملر]] طراح اصلی آن بود و [[آدولف هیتلر]] آن را <abbr title="die Endlösung der Judenfrage">''راه حل نهایی [[مسئله یهود]]''</abbr> نامید.
+طراحی و تصمیم گیری در مورد این مساله در سال 1942 در [[کنفرانس وانسی]] در عمارتی در نزدیکی [[برلین]] اتفاق افتاد و در نهایت منجر به [[هولوکاست]] و کشته شدن دو سوم یهودیان اروپا و نود درصد یهودیان [[لهستان]] شد.
+به گفته ی تاریخ نویسان تصمیم گیری در مورد مساله ی راه حل نهایی به یکباره اتفاق نیوفتاد و نتیجه ی پیشرفت تدریجی و مداوم بحث ها و مطالعات پیرامون "کشتن تمام یهودیان باقی مانده در دست آلمان نازی" در 25 ماه اول شروع [[جنگ جهانی دوم]] بوده است. در سال 1940 پس از سقوط فرانسه [[آدولف آیشمان]] پیشنهاد نقل مکان و تبعید یهودیان را  به فرانسه به عنوان مستعمره آلمان عنوان کرد. اما این پیشنهاد به دلیل هزینه بالای تدارکات لغو شد. به گفته ی [[رائول هیلبرگ]]، یک سال بعد واحد های کشتار سیار و پس از آن قطار ها ی مرگ که یهودیان را به کمپ های مجهز به سیستم اجرای راه حل نهایی انتقال میداد شروع به کار کردند.
 {{-}}
 == منابع ==