شواهد تبار مشترک: تفاوت میان نسخه‌ها
←لید: ویکی‌سازی، تصحیح اغراق‌آمیزی ، درخواست مدرک |
←لید: تمیزکاری |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مفاهیم نظریهٔ تکامل}} |
{{مفاهیم نظریهٔ تکامل}} |
||
{{اصلی|نظریه تکامل}} |
{{اصلی|نظریه تکامل}} |
||
'''شواهد نیای مشترک''' اشاره به یک نتیجه‌گیری پژوهشی در این مورد است. در سال ۲۰۰۵ بیش از صد نفر از دانشمندان در ده [[ |
'''شواهد نیای مشترک''' اشاره به یک نتیجه‌گیری پژوهشی در این مورد است. در سال ۲۰۰۵ بیش از صد نفر از دانشمندان در ده [[موسسه پژوهشی]] بزرگ (۹ آمریکایی یک آلمانی) مطالعهٔ ۲۳۷ میلیون جفت از اجزای تشکیل‌دهندهٔ [[کروموزوم]] شماره ۲ [[انسان]]، نشان می‌دهد که این کروموزوم می‌تواند از جوش خوردن دو کروموزوم شامپانزه ایجاد شده‌باشد. نتایج پژوهش‌های آنان در مقاله‌ای<ref>L.W. Hillier et al. (2005),"Generation and annotation of the DNA sequences of human chromosomes 2 and 4", Nature, 434, 724-731</ref> در شماره ۴۳۴ مجله معتبر علمی [[نیچر]] (Nature) چاپ شده است[http://www.nature.com/nature/journal/v434/n7034/abs/nature03466.html (مشاهده مقاله)]. نتایج این مقاله نشان می‌دهد انسان و شامپانزه نیاکان مشترک داشته‌اند.{{مدرک}} |
||
پژوهش‌گران نیجه‌گیری می‌کنند: تجزیه‌وتحلیل‌های گسترده وجود ساختار زیر بنایی توالی را تأیید می‌کند، و گسترش درک ما را از ساختار و تکامل کروموزوم‌های پستانداران، گسترش می‌دهد، این گسترش شامل [دی‌ان‌ای بی‌رمز|ژن‌های بی‌رمز]] (gene deserts) (فاقد پروتئین)، سگمنتال‌های تکراری (segmental duplications) و قسمت‌های بسیار متنوع (highly variant regions) است. |
پژوهش‌گران نیجه‌گیری می‌کنند: تجزیه‌وتحلیل‌های گسترده وجود ساختار زیر بنایی توالی را تأیید می‌کند، و گسترش درک ما را از ساختار و تکامل کروموزوم‌های پستانداران، گسترش می‌دهد، این گسترش شامل [دی‌ان‌ای بی‌رمز|ژن‌های بی‌رمز]] (gene deserts) (فاقد پروتئین)، سگمنتال‌های تکراری (segmental duplications) و قسمت‌های بسیار متنوع (highly variant regions) است. |
||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۳۳
| بخشی از مجموعه مقاله‌های |
| زیست‌شناسی فرگشتی |
|---|
 |
|
درگاه.ویکی‌پروژه |
شواهد نیای مشترک اشاره به یک نتیجه‌گیری پژوهشی در این مورد است. در سال ۲۰۰۵ بیش از صد نفر از دانشمندان در ده موسسه پژوهشی بزرگ (۹ آمریکایی یک آلمانی) مطالعهٔ ۲۳۷ میلیون جفت از اجزای تشکیل‌دهندهٔ کروموزوم شماره ۲ انسان، نشان می‌دهد که این کروموزوم می‌تواند از جوش خوردن دو کروموزوم شامپانزه ایجاد شده‌باشد. نتایج پژوهش‌های آنان در مقاله‌ای[۱] در شماره ۴۳۴ مجله معتبر علمی نیچر (Nature) چاپ شده است(مشاهده مقاله). نتایج این مقاله نشان می‌دهد انسان و شامپانزه نیاکان مشترک داشته‌اند.[نیازمند منبع]
پژوهش‌گران نیجه‌گیری می‌کنند: تجزیه‌وتحلیل‌های گسترده وجود ساختار زیر بنایی توالی را تأیید می‌کند، و گسترش درک ما را از ساختار و تکامل کروموزوم‌های پستانداران، گسترش می‌دهد، این گسترش شامل [دی‌ان‌ای بی‌رمز|ژن‌های بی‌رمز]] (gene deserts) (فاقد پروتئین)، سگمنتال‌های تکراری (segmental duplications) و قسمت‌های بسیار متنوع (highly variant regions) است.
جستارهای وابسته
(خلاصه ای تصویری از نتایج این مقاله) در یوتیوب
پانویس
- ↑ L.W. Hillier et al. (2005),"Generation and annotation of the DNA sequences of human chromosomes 2 and 4", Nature, 434, 724-731