شورش اونین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
اصلی
خط ۱: خط ۱:
{{اصلی|تاریخ ژاپن}}
{{جعبه جنگ
{{جعبه جنگ
|جنگ = جنگ اونین{{سخ}}اونین نو ران
|جنگ = جنگ اونین{{سخ}}اونین نو ران

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۰۳

شورش اونین
موقعیت
نتایج ختم به صلح
فرماندهان و رهبران
هوسوکاوا کاتسوموتو یامانا سوزن

شورش اونین یا جنگ اونین (به ژاپنی: 応仁の乱 Ōnin no Ran) یک جنگ داخلی بود که ۱۱ سال (۱۴۷۷–۱۴۶۷) در طول دوره موروماچی در ژاپن به طول انجامید. این جنگ ابتدا به سبب اختلاف بین هوسوکاوا کاتسوموتو (معاون شوگون) و یامانا سوزن بر سر جانشینی هشتمین شوگون شوگون‌سالاری آشی‌کاگا آغاز شد. کاتسوموتو از برادر کوچکتر آشی‌کاگا یوشی‌ماسا حمایت می‌کرد و یامانا سوزن طرفدار پسرِ آشی‌کاگا یوشی‌ماسا آشی‌کاگا یوشی‌هیسا بود. این اختلاف سپس به یک جنگ سراسری مابین شوگون‌سالاری آشی‌کاگا و تعدادی از دایمیوها در بسیاری از مناطق ژاپن تبدیل شد. در اثر این جنگ یازده ساله بیش از نیمی از شهر کیوتو سوخت و از بین رفت.[۱]

این جنگ آغاز دوره سن‌گوکو یا «دوران جنگ‌های داخلی» ژاپن بود. دوره سنگوکو یک مبارزه طولانی برای سلطه فردی دایمیو (امیر محلی) بر کل ژاپن بود در طول این دوره سه نفر قصد داشتند ژاپن را تحت لوای یک حکومت متحد دربیاورند، این سه نفر عبارت بودند از اودا نوبوناگا (۱۵۸۲–۱۵۳۴)، تویوتومی هیده‌یوشی (۱۵۹۸–۱۵۳۶)، توکوگاوا ایه‌یاسو (۱۶۱۶–۱۵۴۳). در سال ۱۵۷۳ اودا نوبوناگا به دوره موروماچی (دوره موروماچی سه زیردوره دارد و آخرین زیردورهٔ آن دوره سن‌گوکو نامیده می‌شود) پایان داد و کنترل خود را بر تمام ژاپن گسترش داد.[۲]

علت شروع

پس از مرگ سومین شوگون از شوگون‌سالاری آشی‌کاگا به نام آشی‌کاگا یوشی‌میتسو قدرت شوگون‌ها به دایمیوها یا امیران محلی انتقال یافت که در این میان خاندان هوسوکاوا و خاندان یامانا بسیار پرقدرت بودند و بر سر قدرت جدال داشتند. آشی‌کاگا یوشی‌ماسا بعد از برادر بزرگتر خود یوشی‌کاتسو که در کودکی به شوگونی رسید و بعد از مدتی نیز درگذشت به عنوان هشتمین شوگون در شوگون‌سالاری آشی‌کاگا انتخاب شد. او در سن ۲۹ سالگی نخست چون فرزندی از خود نداشت، برادر کوچکتر خود آشی‌کاگا یوشی‌می را به عنوان جانشین انتخاب کرد اما پس از گذشت یکسال همسرش هینو تومیکو فرزند پسری به دنیا آورد و یوشی ماسا نیز به اصرار همسر خود پسرش آشی‌کاگا یوشی‌هیسا را به جانشینی برگزید. بر سر مسئلهٔ جانشینی بین او و برادرش اختلاف درگرفت و در نهایت این اختلاف به شورش یا جنگ اونین منجر شد.

آشی‌کاگا یوشی‌نوری
ششمین شوگون
هینو تومیکویوشی‌ماسا
هشتمین شوگون
یوشی‌مییوشی‌کاتسو
هفتمین شوگون
یوشی‌هیسا
نهمین شوگون
آشی‌کاگا یوشی‌تانه
دهمین شوگون

بر سر این جانشینی هوسوکاوا کاتسوموتو که طرفدار برادر شوگون بود و یامانا موچی‌تویو (سوزن) که از پسر شوگون طرفداری می‌کرد، در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. از سراسر کشور سامورایی‌های طرفدار هوسوکاوا به عنوان سپاه شرقی و طرفداران یامانا به عنوان سپاه غربی جمع شدند. مرکز اصلی این جنگ در کیوتو بود و پس از یازده سال جنگ بیش از نیمی از کیوتو سوخت و به ویرانه تبدیل شد.

نتیجه

پس از شورش پسر شوگون هشتم به شوگونی رسید و بعد از مرگ او در سن ۲۵ سالگی، پسر آشی‌کاگا یوشی‌می به شوگونی برگزیده شد.

جنگ اونین سبب ضعیف شدن قدرت شوگون‌ها شد. در برخی از مناطق مردم دایمیوی محلی را برکنار کرده و حکومت مستقل تشکیل دادند؛ از آن جمله در ولایت یاماشیرو (در جنوب کیوتوی کنونی) حکومت مستقل ۸ سال ادامه داشت. همچنین در ولایت کاگا (استان ایشیکاوا کنونی) هواداران ایکو-شو یا شاخهٔ نظامی بوداگرایی با برپا کردن شورشی به نام ایکو-ایکی حکومت مستقلی را ایجاد کردند که ۱۰۰ سال ادامه داشت.

جستارهای وابسته

منابع

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ōnin War». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ سپتامبر ۲۰۱۳.‌
  2. http://japanesehistory.info/middle.htm

پیوند به بیرون