یوهان فریدریش پفاف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fixed typo
برچسب‌ها: نیازمند بازبینی ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
[[رده:اهالی اشتوتگارت]]
[[رده:اهالی اشتوتگارت]]
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه گوتینگن]]{{ریاضی‌دان-خرد}}
[[رده:دانش‌آموختگان دانشگاه گوتینگن]]{{ریاضی‌دان-خرد}}
« یوهان فردریش هربارت » ( Johann Friedrich Herbart '')'' فیلسوفآلمانی، روانشناس و بنیانگذار دانش آموزش و پرورش (پداگوژی) در ۴ می ۱۷۷۶ در الدنبورگ در شمال آلمان به دنیا آمد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش زنی هوشمند بود که به تربیت فرزند خویش توجه بسیاری داشت. هربارت تا 12 سالگی زیر نظر مادر و آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید و پس از آن در حالی که از نظر آموزشی بسیار برتر و پیشتر از همسالان خود بود، به دبیرستان و در 18 سالگی برای فرا گرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت. هنگامی که در دبیرستان و دانشگاه به تحصیل اشتغال داشت استعداد بسیار در فرا گرفتن زبان یونانی، ریاضی و فلسفه  نشان داد و اینها بعدها در عقاید او نسبت به اموزش و پرورش تأثیر بسزایی داشت. وی از سال 1797 تا 1800 درسويس زندگي کرد و در آنجا تحت تاثير شيوه تربيت استاد معروف پستالوزيقرار گرفت. وی پس از بازگشت به آلمان و اخذ مدرک دکترا به استادی فلسفه و آموزش و پرورش در دانشگاههای کونیگسبرگ (به جای کانت ) و گوتینگن رسید. هربارت مطالعات عمیقی در فلسفه آموزش و پررش داشت و مدت ها به تدریس آن پرداخت. وی از شخصیت هایی بود که می خواست تعلیم و تربیت را بر پایه های استوارتری قرار دهد. به این منظور آن را به صورت رشته ای علمی و دانشگاهی درآورد. حتی یک مدرسه تجربی تاسیس کرد و عقاید و افکار خود را در آن به آزمایش گذاشت. وی آثار بسیاری در تعليم و تربيت و فلسفه از خود برجای گذاشته از جمله: کتابي دراصول آموزش و پرورش (پداگوژي )، نکات مهم ماوراءالطبيعه، کتاب درسي روانشناسي وچندين رساله و کتب ديگر که همه مورد مطالعه و مرجع محققان فن تعليم و تربيت ست. وی آخرین نظریات خود را درباره آموزش و پرورش در مهم‌ترین کتابش به نام « رئوس عقاید تربیتی » در ۱۸۳۵ منتشر ساخت و سرانجام در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ میلادی در سن 65 سالگی و در اوج شهرت درگذشت.

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۵۲

یوهان فریدریش پفاف
يوهان فريدريش پفاف
زادهٔ۲۲ دسامبر ۱۷۶۵
اشتوتگارت, امپراتوری مقدس روم
درگذشت۲۱ آوریل ۱۸۲۵ (۵۹ سال)
هاله, کنفدراسیون آلمان
محل زندگیآلمان
ملیتآلمان
محل تحصیلدانشگاه گوتینگن
شناخته‌شده برایPfaffians
پیشینه علمی
شاخه(ها)ریاضیات
محل کارUniversity of Helmstedt
دانشگاه هاله-ویتنبرگ
استاد راهنماآبراهام كاستنر
دانشجویان دکتریکارل فریدریش گاوس
آگوست فردینانند موبیوس

یوهان فریدریش پفاف (انگلیسی: Johann Friedrich Pfaff؛ ۲۲ دسامبر ۱۷۶۵ – ۲۱ آوریل ۱۸۲۵) یک ریاضی‌دان اهل آلمان بود.

منابع

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Johann Friedrich Pfaff». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.
  • «Johann Friedrich Pfaff». دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.

« یوهان فردریش هربارت » ( Johann Friedrich Herbart ) فیلسوفآلمانی، روانشناس و بنیانگذار دانش آموزش و پرورش (پداگوژی) در ۴ می ۱۷۷۶ در الدنبورگ در شمال آلمان به دنیا آمد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش زنی هوشمند بود که به تربیت فرزند خویش توجه بسیاری داشت. هربارت تا 12 سالگی زیر نظر مادر و آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید و پس از آن در حالی که از نظر آموزشی بسیار برتر و پیشتر از همسالان خود بود، به دبیرستان و در 18 سالگی برای فرا گرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت. هنگامی که در دبیرستان و دانشگاه به تحصیل اشتغال داشت استعداد بسیار در فرا گرفتن زبان یونانی، ریاضی و فلسفه  نشان داد و اینها بعدها در عقاید او نسبت به اموزش و پرورش تأثیر بسزایی داشت. وی از سال 1797 تا 1800 درسويس زندگي کرد و در آنجا تحت تاثير شيوه تربيت استاد معروف پستالوزيقرار گرفت. وی پس از بازگشت به آلمان و اخذ مدرک دکترا به استادی فلسفه و آموزش و پرورش در دانشگاههای کونیگسبرگ (به جای کانت ) و گوتینگن رسید. هربارت مطالعات عمیقی در فلسفه آموزش و پررش داشت و مدت ها به تدریس آن پرداخت. وی از شخصیت هایی بود که می خواست تعلیم و تربیت را بر پایه های استوارتری قرار دهد. به این منظور آن را به صورت رشته ای علمی و دانشگاهی درآورد. حتی یک مدرسه تجربی تاسیس کرد و عقاید و افکار خود را در آن به آزمایش گذاشت. وی آثار بسیاری در تعليم و تربيت و فلسفه از خود برجای گذاشته از جمله: کتابي دراصول آموزش و پرورش (پداگوژي )، نکات مهم ماوراءالطبيعه، کتاب درسي روانشناسي وچندين رساله و کتب ديگر که همه مورد مطالعه و مرجع محققان فن تعليم و تربيت ست. وی آخرین نظریات خود را درباره آموزش و پرورش در مهم‌ترین کتابش به نام « رئوس عقاید تربیتی » در ۱۸۳۵ منتشر ساخت و سرانجام در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ میلادی در سن 65 سالگی و در اوج شهرت درگذشت.