یوهان فریدریش پفاف: تفاوت میان نسخهها
Fixed typo برچسبها: نیازمند بازبینی ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:اهالی اشتوتگارت]] |
[[رده:اهالی اشتوتگارت]] |
||
[[رده:دانشآموختگان دانشگاه گوتینگن]]{{ریاضیدان-خرد}} |
[[رده:دانشآموختگان دانشگاه گوتینگن]]{{ریاضیدان-خرد}} |
||
« یوهان فردریش هربارت » ( Johann Friedrich Herbart '')'' فیلسوفآلمانی، روانشناس و بنیانگذار دانش آموزش و پرورش (پداگوژی) در ۴ می ۱۷۷۶ در الدنبورگ در شمال آلمان به دنیا آمد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش زنی هوشمند بود که به تربیت فرزند خویش توجه بسیاری داشت. هربارت تا 12 سالگی زیر نظر مادر و آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید و پس از آن در حالی که از نظر آموزشی بسیار برتر و پیشتر از همسالان خود بود، به دبیرستان و در 18 سالگی برای فرا گرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت. هنگامی که در دبیرستان و دانشگاه به تحصیل اشتغال داشت استعداد بسیار در فرا گرفتن زبان یونانی، ریاضی و فلسفه نشان داد و اینها بعدها در عقاید او نسبت به اموزش و پرورش تأثیر بسزایی داشت. وی از سال 1797 تا 1800 درسويس زندگي کرد و در آنجا تحت تاثير شيوه تربيت استاد معروف پستالوزيقرار گرفت. وی پس از بازگشت به آلمان و اخذ مدرک دکترا به استادی فلسفه و آموزش و پرورش در دانشگاههای کونیگسبرگ (به جای کانت ) و گوتینگن رسید. هربارت مطالعات عمیقی در فلسفه آموزش و پررش داشت و مدت ها به تدریس آن پرداخت. وی از شخصیت هایی بود که می خواست تعلیم و تربیت را بر پایه های استوارتری قرار دهد. به این منظور آن را به صورت رشته ای علمی و دانشگاهی درآورد. حتی یک مدرسه تجربی تاسیس کرد و عقاید و افکار خود را در آن به آزمایش گذاشت. وی آثار بسیاری در تعليم و تربيت و فلسفه از خود برجای گذاشته از جمله: کتابي دراصول آموزش و پرورش (پداگوژي )، نکات مهم ماوراءالطبيعه، کتاب درسي روانشناسي وچندين رساله و کتب ديگر که همه مورد مطالعه و مرجع محققان فن تعليم و تربيت ست. وی آخرین نظریات خود را درباره آموزش و پرورش در مهمترین کتابش به نام « رئوس عقاید تربیتی » در ۱۸۳۵ منتشر ساخت و سرانجام در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ میلادی در سن 65 سالگی و در اوج شهرت درگذشت. |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۵۲
یوهان فریدریش پفاف | |
---|---|
زادهٔ | ۲۲ دسامبر ۱۷۶۵ اشتوتگارت, امپراتوری مقدس روم |
درگذشت | ۲۱ آوریل ۱۸۲۵ (۵۹ سال) هاله, کنفدراسیون آلمان |
محل زندگی | آلمان |
ملیت | آلمان |
محل تحصیل | دانشگاه گوتینگن |
شناختهشده برای | Pfaffians |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | ریاضیات |
محل کار | University of Helmstedt دانشگاه هاله-ویتنبرگ |
استاد راهنما | آبراهام كاستنر |
دانشجویان دکتری | کارل فریدریش گاوس آگوست فردینانند موبیوس |
یوهان فریدریش پفاف (انگلیسی: Johann Friedrich Pfaff؛ ۲۲ دسامبر ۱۷۶۵ – ۲۱ آوریل ۱۸۲۵) یک ریاضیدان اهل آلمان بود.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Johann Friedrich Pfaff». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.
- «Johann Friedrich Pfaff». دریافتشده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.
« یوهان فردریش هربارت » ( Johann Friedrich Herbart ) فیلسوفآلمانی، روانشناس و بنیانگذار دانش آموزش و پرورش (پداگوژی) در ۴ می ۱۷۷۶ در الدنبورگ در شمال آلمان به دنیا آمد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش زنی هوشمند بود که به تربیت فرزند خویش توجه بسیاری داشت. هربارت تا 12 سالگی زیر نظر مادر و آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید و پس از آن در حالی که از نظر آموزشی بسیار برتر و پیشتر از همسالان خود بود، به دبیرستان و در 18 سالگی برای فرا گرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت. هنگامی که در دبیرستان و دانشگاه به تحصیل اشتغال داشت استعداد بسیار در فرا گرفتن زبان یونانی، ریاضی و فلسفه نشان داد و اینها بعدها در عقاید او نسبت به اموزش و پرورش تأثیر بسزایی داشت. وی از سال 1797 تا 1800 درسويس زندگي کرد و در آنجا تحت تاثير شيوه تربيت استاد معروف پستالوزيقرار گرفت. وی پس از بازگشت به آلمان و اخذ مدرک دکترا به استادی فلسفه و آموزش و پرورش در دانشگاههای کونیگسبرگ (به جای کانت ) و گوتینگن رسید. هربارت مطالعات عمیقی در فلسفه آموزش و پررش داشت و مدت ها به تدریس آن پرداخت. وی از شخصیت هایی بود که می خواست تعلیم و تربیت را بر پایه های استوارتری قرار دهد. به این منظور آن را به صورت رشته ای علمی و دانشگاهی درآورد. حتی یک مدرسه تجربی تاسیس کرد و عقاید و افکار خود را در آن به آزمایش گذاشت. وی آثار بسیاری در تعليم و تربيت و فلسفه از خود برجای گذاشته از جمله: کتابي دراصول آموزش و پرورش (پداگوژي )، نکات مهم ماوراءالطبيعه، کتاب درسي روانشناسي وچندين رساله و کتب ديگر که همه مورد مطالعه و مرجع محققان فن تعليم و تربيت ست. وی آخرین نظریات خود را درباره آموزش و پرورش در مهمترین کتابش به نام « رئوس عقاید تربیتی » در ۱۸۳۵ منتشر ساخت و سرانجام در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ میلادی در سن 65 سالگی و در اوج شهرت درگذشت.