رموز بی‌خودی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{اقبال لاهوری}}+تمیز+ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رموز بی‌خودی''' (۱۹۱۷) نام اثری [[منظوم]] به [[زبان فارسی]] از [[اقبال لاهوری]] است که در قالب [[مثنوی]] سروده‌شده و دنباله‌ای بر منظومه [[اسرار خودی]] به‌شمار می‌رود. اقبال در رموز بی‌خودی، وظایف فردی یک [[مسلمان]] در [[امت]] [[اسلامی]] ایده‌آل، و نقش این جامعه در جهان را تصویر می‌کند. لاهوری می‌گوید امت اسلامی بایستی «خاتم ملت‌ها» باشد، همانند تمثیلی که [[قرآن]] از پیامبر اسلام با عنوان «رحمة لّلعالمین» کرده‌است.<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Schimmel|نام=Annemarie |پیوند نویسنده=آنه‌ماری شیمل|فصل=IQBAL, MUHAMMAD|کتاب=Vol. XIII, Fasc. 2|ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]]|ویرایش= online|زبان=en|سال=Originally Published December 15, 2004, Last Updated March 29, 2012|پیوند=http://www.iranicaonline.org/articles/iqbal-muhammad|صفحه=pp. 197-200}}</ref> |
'''رموز بی‌خودی''' (۱۹۱۷) نام اثری [[منظوم]] به [[زبان فارسی]] از [[اقبال لاهوری]] است که در قالب [[مثنوی]] سروده‌شده و دنباله‌ای بر منظومه [[اسرار خودی]] به‌شمار می‌رود. اقبال در رموز بی‌خودی، وظایف فردی یک [[مسلمان]] در [[امت]] [[اسلامی]] ایده‌آل، و نقش این جامعه در جهان را تصویر می‌کند. لاهوری می‌گوید امت اسلامی بایستی «خاتم ملت‌ها» باشد، همانند تمثیلی که [[قرآن]] از پیامبر اسلام با عنوان «رحمة لّلعالمین» کرده‌است.<ref>{{یادکرد|نام خانوادگی=Schimmel|نام=Annemarie |پیوند نویسنده=آنه‌ماری شیمل|فصل=IQBAL, MUHAMMAD|کتاب=Vol. XIII, Fasc. 2|ناشر =[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]]|ویرایش= online|زبان=en|سال=Originally Published December 15, 2004, Last Updated March 29, 2012|پیوند=http://www.iranicaonline.org/articles/iqbal-muhammad|صفحه=pp. 197-200}}</ref> |
||
== جستارهای وابسته == |
|||
* [[سرایندگان ایرانی در شبه‌قاره هند]] |
|||
* [[ادبیات فارسی]] |
|||
* [[زبان فارسی در کشمیر]] |
|||
* [[نقش پارسی بر احجار هند]] |
|||
* [[علی اصغر حکمت]] |
|||
*[[زبان و ادب فارسی در هند]] |
|||
*[[دانشنامه زبان و ادب فارسی در شبه‌قاره]] |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۰۱
رموز بی‌خودی (۱۹۱۷) نام اثری منظوم به زبان فارسی از اقبال لاهوری است که در قالب مثنوی سروده‌شده و دنباله‌ای بر منظومه اسرار خودی به‌شمار می‌رود. اقبال در رموز بی‌خودی، وظایف فردی یک مسلمان در امت اسلامی ایده‌آل، و نقش این جامعه در جهان را تصویر می‌کند. لاهوری می‌گوید امت اسلامی بایستی «خاتم ملت‌ها» باشد، همانند تمثیلی که قرآن از پیامبر اسلام با عنوان «رحمة لّلعالمین» کرده‌است.[۱]
جستارهای وابسته
- سرایندگان ایرانی در شبه‌قاره هند
- ادبیات فارسی
- زبان فارسی در کشمیر
- نقش پارسی بر احجار هند
- علی اصغر حکمت
- زبان و ادب فارسی در هند
- دانشنامه زبان و ادب فارسی در شبه‌قاره
منابع
- ↑ Schimmel, Annemarie (Originally Published December 15, 2004, Last Updated March 29, 2012), "IQBAL, MUHAMMAD", Vol. XIII, Fasc. 2 (به انگلیسی) (online ed.), Encyclopædia Iranica, p. pp. 197-200
{{citation}}:|صفحه=has extra text (help); Check date values in:|سال=(help)
 | این یک مقالهٔ خرد ادبیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |