یونس امره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مهرنگار (بحث | مشارکت‌ها)
جز ویرایش Yoonesyooo (بحث) به آخرین تغییری که KasparBot انجام داده بود واگردانده شد
Yoonesyooo (بحث | مشارکت‌ها)
یونس شعبانی آشخانه
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام = یونس امره{{سخ}}Yunus Emre
| نام =
| تصویر =
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی = یونس امره
| نام اصلی = یونس شعبانی
| زمینه فعالیت = [[شاعر]]، [[تصوف]]
| زمینه فعالیت =
| ملیت = ترک
| ملیت = ایرانی
| تاریخ تولد = 619 شمسی
| تاریخ تولد = 1372/6/1
| محل تولد = [[اسکی شهیر]]، [[ترکیه]]
| محل تولد = خراسان شمالی.آشخانه
| والدین =
| والدین =
| تاریخ مرگ = 700 شمسی
| تاریخ مرگ =
| محل مرگ = [[اسکی شهیر]]، [[ترکیه]]
| محل مرگ =
| علت مرگ =
| علت مرگ =
| محل زندگی =
| محل زندگی =آشخانه
| مختصات محل زندگی =
| مختصات محل زندگی =
| مدفن =
| مدفن =
خط ۵۲: خط ۵۲:
== زندگی او ==
== زندگی او ==


درویشی مشهور اهل [[آناطولی]] بوده است که اشعار ترکی وی مشهور است. روایتهای زندگی او در مکتوبات غالباً با افسانه سازی همراه بوده و کتب تراجم و تذکره‌ها غالباً او را از دراویش قرن نهم شمرده‌اند ولی [[محمد فواد کوپرولو]] از محققان بزرگ [[ادبیات ترکی]] که درباره زندگی و اشعار او تحقیقات فراوانی داشته، به استناد اسنادی او را جزء [[صوفیان]] نیمه دوم قرن هفتم و نیمه اول قرن هشتم دانسته است. طبق مناقب مکتوب، وی مرید درویشی به نام [[طپدوق امره]] بوده و خود در اشعارش مکرر به او ابراز علاقه نموده است. دیوان اشعارش نشانگر آن است که اهل سیر و سیاحت بوده و به سرزمین‌های بسیاری سفر کرده است. ظاهراً امی بوده و به تعبیر کوپرولو اهل حال بوده و نه اهل قال. مزارهای چندی در سراسر آناطولی بدو منسوب است. پیروان ادبی مانند [[عاشق پاشا]] و [[قایغوسوز ابدال]] داشته است و بر شعر ترکی پس از خود تاثیر ژرفی گذاشته است. دیوان او مجموعه ده دوازده هزار مصراع شعر است که به الهی مشهور است و اکثراً نه بر وزن عروضی که بر [[وزن هجایی]] (وزن شعر باستانی و فولکوریک ترکی) است و ویزگی‌های زبانی [[شیاد حمزه]] و اشعار ترکی [[سلطان ولد]] و [[گلشهری]] و عاشق پاشا را به یاد می‌آورد.<ref>صوفیان نخستین در ادبیات ترک، پروفسور محمد فواد کوپریلی، ترجمه توفیق. ه. سبحانی. انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.1385 صص 310،316،342)</ref>
درویشی مشهور اهل [[آناطولی]] بوده است که اشعار ترکی وی مشهور است. روایتهای زندگی او در مکتوبات غالباً با افسانه سازی همراه بوده و کتب تر داشته، به استناد اسنادی او را جزء [[صوفیان]] نیمه دوم قرن هفتم و نیمه اول قرن هشتم دانسته است. طبق مناقب مکتوب، وی مرید درویشی به نام [[طپدوق امره|طپدوقع امره]] بوده و خود در اشعارش مکرر به او ابراز علاقه نموده است. دیوان اشعارش نشانگر آن است که اهل سیر و سیاحت بوده و به سرزمین‌های بسیاری سفر کرده است. ظاهراً امی بوده و به تعبیر کوپرولو اهل حال بوده و نه اهل قال. مزارهای چندی در سراسر آناطولی بدو منسوب است. پیروان ادبی مانند [[عاشق پاشا]] و [[قایغوسوز ابدال]] داشته است و بر شعر ترکی پس از خود تاثیر ژرفی گذاشته است. دیوان او مجموعه ده دوازده هزار مصراع شعر است که به الهی مشهور است و اکثراً نه بر وزن عروضی که بر [[وزن هجایی]] (وزن شعر باستانی و فولکوریک ترکی) است و ویزگی‌های زبانی [[شیاد حمزه]] و اشعار ترکی [[سلطان ولد]] و [[گلشهری]] و عاشق پاشا را به یاد می‌آورد.<ref>صوفیان نخستین در ادبیات ترک، پروفسور محمد فواد کوپریلی، ترجمه توفیق. ه. سبحانی. انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.1385 صص 310،316،342)</ref>


نگارهٔ او از سال [[۲۰۰۹ (میلادی)|۲۰۰۹]] میلادی بر پشت اسکناس‌های ۲۰۰ [[لیره|لیره‌ای]] [[ترکیه]] به چاپ رسیده‌است.[[پرونده:200 Türk Lirası reverse.jpg|100px|قاب|تصویر منقش به یونس امره در پشت اسکناس ۲۰۰ لیره ترکیه]]
نگارهٔ او از سال [[۲۰۰۹ (میلادی)|۲۰۰۹]] میلادی بر پشت اسکناس‌های ۲۰۰ [[لیره|لیره‌ای]] [[ترکیه]] به چاپ رسیده‌است.[[پرونده:200 Türk Lirası reverse.jpg|100px|قاب|تصویر منقش به یونس امره در پشت اسکناس ۲۰۰ لیره ترکیه]]


== ازاوست ==
== از شعرهای اوست ==

{{شعر}}
{{ب| تقدیر ما چنان شد که از این دنیا برویم. | .Biz dünyadan gedər olduq}}
{{ب| سلام و درود بر آنانکه مانده‌اند. | .Qalanlara səlam olsun}}
{{ب| بر کسانی که دعای خیر از برای ما | Bizim üçün xeyir-dua}}
{{ب| می‌فرستند، سلام و درود باد.| .Qılanlara səlam olsun}}
{{ب| اجل آن زمان که کمر ما را خم کند | Əcəl bükə belimizi}}
{{ب| و زبانمان را از تکلم باز دارد | Söylətməyə dilimizi}}
{{ب| بر آنان که حال خسته ما را| Xəstə ikən halımızı}}
{{ب| جویا شوند، درود باد.| .Soranlara səlam olsun}}
{{ب| آن زمان که تنم در میانه پهن شده.| .Tənim ortaya açıla}}
{{ب| و آن زمان که لباسی بدون یقه بدوزند | Yaxasız kömlək biçilə}}
{{ب| بر کسانی ما را به طرز ملایمی | Bizi bir asan vəch ilə}}
{{ب| شستشو می‌دهند سلام و درود باد. | .Yuyanlara səlam olsun}}
{{ب| ... | Sal verilən qəsdimizə}}
{{ب| راهی شدیم به سوی دوست | Gedər olduq dostumuza}}
{{ب| بر آنانکه جهت ادای نماز بر سر ما| Namaz üçün üstümüzə}}
{{ب| حاضر می‌شوند سلام و درود باد. | .Duranlara səlam olsun}}
{{ب| درویش یونس آنگاه که سخن می‌گوید| Dərviş Yunus söylər sözü}}
{{ب| هردو چشمانش پر از اشک است. | .Yaş dolmuşdur iki gözü}}
{{ب| آنان که نمی‌دانند چه سان ما را درک توانند کرد؟ | Bilməyən nə bilsin bizi}}
{{ب| سلام و درود بر آنانکه می‌دانند.| .Bilənlərə səlam olsun}}
{{پایان شعر}}

== پانویس ==
{{پانویس}}


== منابع ==
== منابع ==
* صوفیان نخستین در ادبیات ترک، پروفسور محمد فواد کوپریلی، ترجمه توفیق. ه. سبحانی. انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.۱۳۸۵
* آثار و مفاخر فرهنگی.۱۳۸۵
*
* http://en.wikipedia.org/wiki/Yunus_Emre
{{چپ‌چین}}
Wikipedia contributors, "[//en.wikipedia.org/w/index.php?title=Yunus_Emre&oldid=312841389 Yunus Emre]," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed September 9, 2009).
{{پایان چپ‌چین}}
{{مستند کردن}}
{{مستند کردن}}



نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۳۱

نام اصلی
یونس شعبانی
زاده1372/6/1
خراسان شمالی.آشخانه
محل زندگیآشخانه
ملیتایرانی

یونس اَمره (۶۱۹ تا ۷۰۰ خورشیدی) شاعر بنام ترک زبان و از بزرگان تصوف بود.

چامه‌های او تاثیر بسزایی در ادبیات ترک از گذشته تا به امروز داشته‌است. او پس از بزرگانی چون خواجه احمد یسوی و سلطان ولد می‌زیست و هم‌گام با ایشان از نخستین ترکانی بود که به‌جای زبان عربی و فارسی، زبان ترکی را برای کتاب‌هایش برگزید.

زندگی او

درویشی مشهور اهل آناطولی بوده است که اشعار ترکی وی مشهور است. روایتهای زندگی او در مکتوبات غالباً با افسانه سازی همراه بوده و کتب تر داشته، به استناد اسنادی او را جزء صوفیان نیمه دوم قرن هفتم و نیمه اول قرن هشتم دانسته است. طبق مناقب مکتوب، وی مرید درویشی به نام طپدوقع امره بوده و خود در اشعارش مکرر به او ابراز علاقه نموده است. دیوان اشعارش نشانگر آن است که اهل سیر و سیاحت بوده و به سرزمین‌های بسیاری سفر کرده است. ظاهراً امی بوده و به تعبیر کوپرولو اهل حال بوده و نه اهل قال. مزارهای چندی در سراسر آناطولی بدو منسوب است. پیروان ادبی مانند عاشق پاشا و قایغوسوز ابدال داشته است و بر شعر ترکی پس از خود تاثیر ژرفی گذاشته است. دیوان او مجموعه ده دوازده هزار مصراع شعر است که به الهی مشهور است و اکثراً نه بر وزن عروضی که بر وزن هجایی (وزن شعر باستانی و فولکوریک ترکی) است و ویزگی‌های زبانی شیاد حمزه و اشعار ترکی سلطان ولد و گلشهری و عاشق پاشا را به یاد می‌آورد.[۱]

نگارهٔ او از سال ۲۰۰۹ میلادی بر پشت اسکناس‌های ۲۰۰ لیره‌ای ترکیه به چاپ رسیده‌است.

تصویر منقش به یونس امره در پشت اسکناس ۲۰۰ لیره ترکیه

ازاوست

منابع

  • آثار و مفاخر فرهنگی.۱۳۸۵
  1. صوفیان نخستین در ادبیات ترک، پروفسور محمد فواد کوپریلی، ترجمه توفیق. ه. سبحانی. انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.1385 صص 310،316،342)