اردوگاه مرگ سوبیبور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات:زیباسازی+شابک+تمیز (۱۰.۵) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== قربانیان == |
== قربانیان == |
||
قربانیان سوبیبور احتمالاً منحصر به یهودیان بودند. از آنجا که تمامی اسناد کتبی از بین |
قربانیان سوبیبور احتمالاً منحصر به یهودیان بودند. از آنجا که تمامی اسناد کتبی از بین برده شده‌اند، تخمین دقیق تعداد قربانیان ممکن نیست. تخمین‌های صورت گرفته با تکیه بر آمار و برنامه‌های راه آهن لهستان (که برای انتقال قربانیان مورد استفاده قرار می‌گرفته است)، تعدادی در بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار قربانی را مسجل می‌دارند. بخش اعظم قربانیان را یهودی‌های لهستانی تشکیل می‌دهند که تحت عملیات راینهارد به قتل می‌رسیدند. |
||
در نیمه آوریل ۱۹۴۲ حدود ۲۵۰ یهودی که از اردوگاه کار اجباری در همان حوالی انتقال یافته بودند، توسط گاز کشته شدند. از آغاز ماه مه تا پایان ژوئیه ۱۹۴۲ احتمالاً در حدود ۹۰ هزار یهودی، به صورت فله‌ای کشته شدند. |
در نیمه آوریل ۱۹۴۲ حدود ۲۵۰ یهودی که از اردوگاه کار اجباری در همان حوالی انتقال یافته بودند، توسط گاز کشته شدند. از آغاز ماه مه تا پایان ژوئیه ۱۹۴۲ احتمالاً در حدود ۹۰ هزار یهودی، به صورت فله‌ای کشته شدند. |
||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۰۱
اردوگاه مرگ سوبیبور (به آلمانی: Vernichtungslager Sobibor) از بزرگترین اردوگاه‌های ضد-یهودی هولوکاست بود که توسط رژیم نازی در خاک لهستان ساخته شده بود.[۱][۲] مورخین معتقدند شمار یهودیانی که در اردوگاه مرگ سوبیبور در طول جنگ جهانی دوم به قتل رسیدند، به صدها هزار نفر می‌رسد.[۳][۴][۵][۶]
ساخت اردوگاه
پیشینه طراحی اولیه اردوگاه به پاییز ۱۹۴۱ باز می‌گردد. در آغاز سال ۱۹۴۲ زمینی به مساحت ۱۲ هکتار فنس بندی شد. بعدها این مساحت به ۶۰ هکتار افزایش یافت. عملیات ساخت که در مارس ۱۹۴۲ آغاز شد تحت نظارت ریشارد تومالا که قبلاً نظارت بر ساخت اردوگاه مرگ بلزک را نیز بر عهد داشت، پیش می‌رفت.
ساختار این اردوگاه تا حد زیادی از طراحی بلزک الگو می‌گرفت، هرچند به‌مراتب از آن بزرگتر می‌بود.
در ژوئن ۱۹۴۳ فضای اطراف فنس‌ها مین گذاری شد. در آغاز تابستان ۱۹۴۳ آماده سازی یک چهارم از اردوگاه جهت انبار مهمات آغاز گشت. البته بعدها این نقشه تکمیل نشد.
قربانیان
قربانیان سوبیبور احتمالاً منحصر به یهودیان بودند. از آنجا که تمامی اسناد کتبی از بین برده شده‌اند، تخمین دقیق تعداد قربانیان ممکن نیست. تخمین‌های صورت گرفته با تکیه بر آمار و برنامه‌های راه آهن لهستان (که برای انتقال قربانیان مورد استفاده قرار می‌گرفته است)، تعدادی در بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار قربانی را مسجل می‌دارند. بخش اعظم قربانیان را یهودی‌های لهستانی تشکیل می‌دهند که تحت عملیات راینهارد به قتل می‌رسیدند.
در نیمه آوریل ۱۹۴۲ حدود ۲۵۰ یهودی که از اردوگاه کار اجباری در همان حوالی انتقال یافته بودند، توسط گاز کشته شدند. از آغاز ماه مه تا پایان ژوئیه ۱۹۴۲ احتمالاً در حدود ۹۰ هزار یهودی، به صورت فله‌ای کشته شدند.
بر اساس تلگرام‌هایی که در آنها تعداد کشته شدگان مخابره می‌شده است، تا پایان سال ۱۹۴۲ به طور دقیق ۱۰۱ هزار و ۳۷۰ یهودی در سوبیبور کشته شدند. عملیات کشتار در سوبیبور بنابر شواهد تا ابتدای تابستان ۱۹۴۳ ادامه یافت.
ادعای مارک وبر
«مارک وبر» از تجدید نظرطلبان در هولوکاست مدعی است که تاریخدانان هولوکاست درباره اینکه چه نوع گازی در این اردوگاه استفاده شده واین اردوگاه چگونه اداره می‌شده است و همچنین تعداد اتاقهای گاز به توافق نرسیده‌اند.[۷]
او همچنین به استناد به چند سند از هاینریش هیملر و افسران اساس کاربرد کشتارگاهی این اردوگاه را رد می‌کند و اردوگاه سوبیبور را تنها یک «کمپ نقل و انتقال» عنوان می‌کند.[۸] مارک وبر با استناد به کتاب جان کاراسکی یکی از اعضای سازمان زیرزمینی مقاومت لهستان که در سال ۱۹۴۲، موفق به بازدید از این اردوگاه شد مدعی است که کارسکی هیچ اشاره‌ای به وجود اتاق گاز در این اردوگاه ننموده است.[۷][۹]
پانویس
- ↑ Sobibor: Nazi extermination camp, دانشنامه بریتانیکا
- ↑ دائرةالمعارف هولوكاست وبگاه:United States Holocaust Memorial Museum
- ↑ دنیا از تلاش برای به محاکمه‌کشاندن جنایتکاران هولوکاست باز نمی‌ایستد (وزارت امور خارجه اسرائیل)
- ↑ Raul Hilberg. The Destruction of the European Jews. Yale University Press, ۱۹۸۵, p. ۱۲۱۹. ISBN 978-0300095579
- ↑ The Third Reich, a Revolution of Ideological Inhumanity, Volume II Death Mask of Humanity. Everette Lemons. ۲۰۰۶. ISBN 1847288359 pp.۴۰۹
- ↑ Hitler's death camps: the sanity of madness. Konnilyn G. Feig. Published by Holmes & Meier Publishers, ۱۹۸۱. Item notes: pt. ۸۱۰. Original from the University of Michigan. Digitized Mar ۲۲, ۲۰۰۶. ISBN 0-8419-0675-0 pp.284
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ مارک وبر. «سایت رسمی تجدید نظر طلبان». دریافت‌شده در ۲۵ اردیبهشت ۸۸. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک) - ↑ Nuremberg doc. NO-482, published in: Adalbert Rückerl ed., NS Vernichtungslager im Spiegel deutscher Stratprozesse, Munich, DTV, 1977, p. 176-178.
- ↑ Jan Karski (Kozielewski), Story of a Secret State, Boston, Houghton, Mifflin, 1944, p. 339-352.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اردوگاه مرگ سوبیبور موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد هولوکاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |