سفره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۱۲.۵ core): + رده:پارچه‌های کتانی+رده:ظرف
جز ←‏top: ه‌ی --> هٔ با استفاده از AWB
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Dastorqon for Nooruz.jpg|بندانگشتی|یک سفره [[قرقیز]]ی. آماده شده برای [[نوروز]].]]
[[پرونده:Dastorqon for Nooruz.jpg|بندانگشتی|یک سفره [[قرقیز]]ی. آماده شده برای [[نوروز]].]]
'''سفره'''، زیراندازی از جنس پارچه یا پلیمر است که آن را در هنگام صرف غذا بر روی زمین، فرش یا میز پهن می‌کنند تا لوازم غذاخوری مانند قاشق، چنگال، کارد و بشقاب بر روی سطی بهداشتی قرار گیرد و اگر چیزی از غذا ریخت، فرش یا میز را کثیف نکند. جنس سفره را چنان انتخاب می کنند که پس از صرف غذا بتوان آن را تمیز کرد و برای وعده‌ی بعدی دوباره استفاده کرد. به علاوه، سفره، جنبه‌ی زیباسازی نیز دارد. نوعی از سفره که برای میز استفاده می شود '''رومیزی''' نام دارد.
'''سفره'''، زیراندازی از جنس پارچه یا پلیمر است که آن را در هنگام صرف غذا بر روی زمین، فرش یا میز پهن می‌کنند تا لوازم غذاخوری مانند قاشق، چنگال، کارد و بشقاب بر روی سطی بهداشتی قرار گیرد و اگر چیزی از غذا ریخت، فرش یا میز را کثیف نکند. جنس سفره را چنان انتخاب می کنند که پس از صرف غذا بتوان آن را تمیز کرد و برای وعدۀ بعدی دوباره استفاده کرد. به علاوه، سفره، جنبۀ زیباسازی نیز دارد. نوعی از سفره که برای میز استفاده می شود '''رومیزی''' نام دارد.


سفره همچنین در ایران با محلی که در آن به صورت سنتی و روی زمین خورده می شود گفته می شود که معادل آن در افغانستان و آسیای میانه [[دسترخوان]] است.
سفره همچنین در ایران با محلی که در آن به صورت سنتی و روی زمین خورده می شود گفته می شود که معادل آن در افغانستان و آسیای میانه [[دسترخوان]] است.

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۳۴

یک سفره قرقیزی. آماده شده برای نوروز.

سفره، زیراندازی از جنس پارچه یا پلیمر است که آن را در هنگام صرف غذا بر روی زمین، فرش یا میز پهن می‌کنند تا لوازم غذاخوری مانند قاشق، چنگال، کارد و بشقاب بر روی سطی بهداشتی قرار گیرد و اگر چیزی از غذا ریخت، فرش یا میز را کثیف نکند. جنس سفره را چنان انتخاب می کنند که پس از صرف غذا بتوان آن را تمیز کرد و برای وعدۀ بعدی دوباره استفاده کرد. به علاوه، سفره، جنبۀ زیباسازی نیز دارد. نوعی از سفره که برای میز استفاده می شود رومیزی نام دارد.

سفره همچنین در ایران با محلی که در آن به صورت سنتی و روی زمین خورده می شود گفته می شود که معادل آن در افغانستان و آسیای میانه دسترخوان است.

طرز نشستن

طرزنشستن در جوامعی که از سفره به هنگام صرف غذا استفاده‌می‌کنند تفاوت‌هایی دارد، برای‌مثال ترک‌ها چهار زانو روی زمین می‌نشینند. به این طرز نشستن می‌توان بدون زحمت زیاد عادت کرد. ایرانی‌ها روی زمین، اما دو زانو روی پاشنه پا می‌نشینند.[۱]

نماد

در برخی مواقع کلمهٔ سفره در معنای نمادین آن به‌کار می‌رود.[۲][۳] در حقیقت با سیری در تاریخ ایران باستان می‌توان دریافت که سفره عامل گریستن و طلب کردن باران برای زمین خشک و برهوت و نماد مزرعه و باغ است که هنگام دروی محصول و چیدن میوه توسط زنان به دست آمده است. اگر زنان را عامل پیدایش سفره‌های ایرانی بدانیم، باید سفره را نماد دانست، از آنجا که زنان ایرانی از ابتدای تمدن بشری کشت گندم را عهده دار شدند باید سفره‌های ایرانی را نمادی از مزارع بدانیم.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «سفره ایرانی در سفرنامه‌های خارجی دوره قاجار». ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  2. «هفت سال زندگی با وعده‌های احمدی نژاد». ۲۰۱۲-۰۴-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  3. «وزیر بهداشت: تلاش دولت پرکردن سفره خالی مردم است». ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
  4. «سفره‌ای که مادران زمین پهن می‌کنند». دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۰۶. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک); کاراکتر line feed character در |وب‌گاه= در موقعیت 20 (کمک)