احمد بن ابراهیم نیشابوری: تفاوت میان نسخهها
جز ربات:حذف الگو: اهالی نیشابور |
|||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
یکی از نوشته های مربوط به علم کلام از نیشابوری است.نویسنده تلاش میکند از فلسفه به عنوان ابزاری برای بيان آرای کلامی خويش سود جويد. وی امامت را بر مبنای استدلالهای عقلی و فلسفی به علاوه استفاده از قرآن و حديث اثبات مینمايد. اين اثر نمايندهٔ نوع خاصی از آثار در موضوع امامت از نگاه اسماعیلیان است. |
یکی از نوشته های مربوط به علم کلام از نیشابوری است.نویسنده تلاش میکند از فلسفه به عنوان ابزاری برای بيان آرای کلامی خويش سود جويد. وی امامت را بر مبنای استدلالهای عقلی و فلسفی به علاوه استفاده از قرآن و حديث اثبات مینمايد. اين اثر نمايندهٔ نوع خاصی از آثار در موضوع امامت از نگاه اسماعیلیان است. |
||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
{{درگاه|نیشابور |
{{درگاه|نیشابور}} |
||
*[[اسماعیلیان]] |
*[[اسماعیلیان]] |
||
*[[تاریخ نیشابور]] |
*[[تاریخ نیشابور]] |
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۳۴
الداعي احمد بن ابراهيم نيشابوري احمد بن ابراهیم نیشابوری | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
دوران | سدهٔ پنجم هجری(یازدهم میلادی) |
منطقه | نیشابور قاهره |
مذهب | اسماعیلی |
آثار معروف | 1.استتار الامام.2.رساله الموجزه3.اثبات الامامه |
پیشه | علم کلام، علوم اسلامی |
احمد بن ابراهیم نیشابوری(به عربی: أحمد بن إبراهيم النيسابوري) دانشمند و نویسندهٔ مهم اسماعیلی مذهب اهل نیشابور در سدهٔ پنجم هجری(یازدهم میلادی) بود.وی در دوران خلافت حاکم بأمرالله از مشهورترین دانشمندان به شمار میرفت.او همچنین با العزیز بالله ابومنصور نزار خلیفهٔ فاطمی در قاهره مراوداتی داشته است. اطلاعات اندکی دربارهٔ زندگی شخصی وی در دست است.از آثار نیشابوری نسخ خطی بسیاری موجود است.نیشابوری از طرف دولت خلافت فاطمی مصر مامور تبلیغ اسماعیلیه در نیشابور و خراسان بوده که بدین سبب به الداعي احمد بن ابراهيم نيشابوري مشهور شد.
آثار
استعداد فراوان، شخصيت و پيشينهٔ فرهنگی او را میتوان از آثار او دريافت.آثار او نشان میدهد که وی دانشمندی با مهارتهای گوناگون بود که در زمينههای تاريخ، کلام، معاد و ادبيات مینوشته است. اين حقيقت که چندين اثر از او باقی مانده است نشاندهندهٔ جذابيّت و اهميت تفکر وی است.
استتار الامام
يکی از مهمترين آثار تاريخی است که نامهای سه تن از ائمه اسماعيلی را پس از محمد ابن اسماعيل ابن جعفر صادق را دربر دارد. دانشمند روسی، ولاديمير ايوانف میگويد که
در اين اثر «ما با پارهای از اطلاعات ذيقيمت درباره دورهای روبرو هستيم که دنيايی گمشده در تاريخ است؛ اطلاعاتی که در هيچ جای ديگر يافت نمیشود.
رساله الموجزه
به سبکی ادبی به نام ادب (به معنای رفتار درست) تعلق دارد و گزارش دقيقی از ویژگی ها و وظايف يک داعی (مبلغ) را دربردارد. مقالهٔ ايوانف درباره سازمان دعوت در زمان فاطميان بر مبنای اين رساله بوده است.
اثبات الامامه
یکی از نوشته های مربوط به علم کلام از نیشابوری است.نویسنده تلاش میکند از فلسفه به عنوان ابزاری برای بيان آرای کلامی خويش سود جويد. وی امامت را بر مبنای استدلالهای عقلی و فلسفی به علاوه استفاده از قرآن و حديث اثبات مینمايد. اين اثر نمايندهٔ نوع خاصی از آثار در موضوع امامت از نگاه اسماعیلیان است.
جستارهای وابسته
منابع
- دانشنامه خلافت فاطمیان
- مؤسسهی مطالعات اسماعيلی
- حرره ماريان باروكاند، ’مصر الفاطمية: الفن والتاريخ‘، پاريس: مطبوعات جامعة باريس-السوربون، صفحه های ۲۹-۴۳
- Degrees of Excellence: A Fatimid Treatise on Leadership in Islam
Arzina R. Lalani /ISBN 9781845111458