اودو شفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
خط ۲۹: خط ۲۹:
{{چپ‌چین}}
{{چپ‌چین}}
{{چندستونه|ستون‌ها=۳}}
{{چندستونه|ستون‌ها=۳}}
* {{Cite book
| last = Goldziher
| first = Ignaz
| year = 1963
| title = Vorlesungen über den Islam
| publisher = Heidelberg
| location =
| ISBN=
| ref={{harvid|Goldziher|1963}}
}}
* {{Literatur
* {{Literatur
| Titel=Die missverstandene Religion. Das Abendland und die nachbiblischen Religionen
| Titel=Die missverstandene Religion. Das Abendland und die nachbiblischen Religionen

نسخهٔ ‏۱۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۳۸

اودو شفر.

اودو شفر (به آلمانی: Udo Schaefer) (متولد ۱۹ اکتبر ۱۹۲۶ در هایدلبرگ آلمان) یک وکیل آلمانی و یکی از مهم‌ترین محققین بهائیت در دوران معاصر است.

دوران زندگی

اودو شفر در خانواده یکی از اعضای ارکس شهر به دنیا آمد. او بعد از چهار ترم تحصیل دررشته موسیقی، در سال ۱۹۵۰ میلادی به حقوق تغییر رشته داد و مدرک خود را از دانشگاه روپرتو کارولا در هایدلبرگ دریافت کرد. او سپس به عنوان قاضی و بعد از آن به عنوان وکیل مدافع در دادگاه ایالتی شهر هایدلبرگ به کار پرداخت و سرانجام در سال ۱۹۸۸ میلادی بازنشت شد.

والدین او با وجود داشتن ریشه‌های کاتولیک، از کلیسا فاصله گرفتند و در نتیجه اودو هیچ آموزش مذهبی از آنها ندید. علاقه‌های او در دوران جوانی به صورت شاخص در رابطه با زیبا شناسی طبیعت در ادبیات و فلسفه بود و او را می‌توان یک ندانم‌گرا خواند. او در سال ۱۹۴۸ میلادی به بهائیت تغییر عقیده داد. در ادامه او دکترا خود را در رشته ادیان به اتمام رساند که رساله دکترا او در مورد مقایسه قوانین بهائی و کلیسایی بود.

او از اوائل دهه ۱۹۵۰ میلادی تعداد قابل ملاحظه‌ای سخنرانی و سمینار در آلمان و خارج از آلمان برگزار کرده و یا از طرف دانشگاه‌ها دعوت شده است؛ لذا دو دهه اخیر بیشتر مخاطبان او را جوامع دانشگاهی تشکیل می‌دهند. در دو مقطع زمانی در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۹۲ میلادی او نماینده جامعه بهائی در سازمان ملل بوده است. در دهه‌های اخیر نیز به عنوان مشاور حقوقی به محفل ملی بهائی آلمان مشاوره داده است. خود او مجموعاً ۱۵ سال بین سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۹۵ میلادی عضو این محفل ملی بوده است.

خدمات

اودو شفر به طور قابل ملاحظه‌ای به پیشرفت تحقیقات دینی در بهائیت کمک کرده است. تحقیقات او با محور اصلی اعتقادات بهائی و به خصوص درک از دیانت[۱][۲] و انسان[۳] بوده است. هدف اصلی او ایجاد پایه‌ای برای گفتگوی بین ادیان بوده است. یکی از مهم‌ترین سوالات شفر رابطه احکام و اخلاق است که در در تحقیقات او در مورد حقوق[۴][۵][۶] و اخلاق[۷] نمایان شده است. از ۱۹۷۰ میلادی تا کنون، شفر یکی از مهم‌ترین افراد در ترجمه آثار بهائی به آلمانی می‌باشد.

نتایج تحقیقات

معضلات در مطالعات بهائی

به نظر شفر غیر بهائیان به ندرت مایل به مطالعه آثار مبارکه امر بهائی هستند. زیرا که آن‌ها مانند جمیع کتب مقدّسه به هیچ وجه نظام مند نیستند [۸][۹]. همچنین الساندرو باوزانی می گوید این آثار مطلقاً واقع ستیزانه و عمیقاً تمثیل گرا و کاملاً غیر عادی هستند[۱۰]. تحقیقات بهائی عمده متمرکز بر روی تاریخ شده و در مقابل بر روی اصول عقائد کلامی به وسعت حوزه تاریخ، کار تحقیقاتی انجام نشده است. به غیر از اثر خوآن کول تحت عنوان مفهوم مظهریت در در آثار بهائی [۱۱]و اثر موژان مؤمن تحت عنوان نسبیت گرایی: اساسی برای ماوراءالطبیعه بهائی[۱۲] کتب اساسی و عمیقی در رابطه با وجوه ماوراءالطبیعه و الاهیات ظهور بهاءالله نوشته نشده است.

شفر برای اثبات نظر خود در رابطه با فقدان مقالات اصول عقائد کلامی از نشريه مطالعات امری (به انگلیسی: Journal of Baha’i Studies) مثال می آورد. برای مثال مقالاتی در مورد موضوعات کشاورزی، زبان بين المللی، حيات خانواده، و مطالب زيادی در مورد شعر و شاعری چاپ شده است، ولی مقالات بسيار محدودی در مورد الهيات و ظهور الهی نوشته شده است. از آن میان می توان به مقاله تاد لاوسون در مورد قيّوم الاسماء[۱۳] و اثر اخير سينا فاضل و خاضع فناناپذير در مورد ادّعای انحصار گرايی و بی همتايی در آئين مسيحی[۱۴] اشاره کرد.

به نظر شفر مطالعات تحقیقی به منظور بررسی بنیادین فلسفه زیربنای موضوعاتی مانند گناه، وجدان، اخلاقيات، و تعاليم اجتماعی انجام نشده است [۱۵]. برای مثال به نظر او نقش عقل و منطق در زندگی بر اساس آموزه های بهائیت هرگز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است. بياناتی به ظاهر متناقض از عبدالبهاء در مورد عقل وجود دارد، و تا کنون، هیچ محققی اصول تفسيری زيربنای آنها را مورد مطالعه قرار نداده است. همچنین در مورد گفتارهایی عبدالبهاء در مورد امور سياسي نیز متناقض به نظر ميرسد. شفر می گوید: '«'ضابطه و دستور العمل ساده که امر بهائی اساساً غيرسياسی می باشد، ديگر قابل توجيه نيست». همچنین هیچ اثری در مورد تفکّر سياسی، تعاليم اجتماعی و نظريه های سياسی زيربنای آنها در بهائیت نوشته نشده است. اوّلين و آخرين کسی که سعی کرد اصول و احکام اجتماعی بهائیت را برشمارد دکتر اسلمنت، درحدود هفتاد سال پيش بود [۱۶].

شفر نقل می کند که روشنفکر جوان روسی شکايت می کرد که بسياری از مبلغين سيار بهائی که از غرب می آيند معلوماتی غيرنقادانه و سطحی دارند و غالبا قادر به جوابگويی به سؤالاتی که درباره بهائیت مطرح می شود نيستند. روشهای تبليغ دسته جمعی که در ساير نقاط جهان به کار گرفته شده در کشورهايی که مردم آنها بيشتر رویکرد عقلی، فلسفی و روشمند به یافتن حقيقت دارند، کاربرد ندارد [۱۷]. يکی از اهداف مهم جامعه بهائی ايجاد روابط دوستانه با افراد برجسته مانند سياستمداران و رهبران انديشه می باشد. در این راستا شوقی افندی می گوید: «ما ياد گرفته ايم که تعاليم عميق تر را هوشمندانه و به نحوی جذاب به چنين نفوسی ارائه دهيم» [۱۸]. به نظر شفر انتشار ترجمه انگلیسی کتاب اقدس و احکامی با مقرّرات الزام آور رفتاری، با لزوم اطاعت مطلق و شرايطش به عنوان حکمی که برای آزادی شخصی محدوديت مطلق ايجاد می کند، و غیر قابل سؤال و انتقاد باشد، در ميان افراد عصر حاضر می تواند ايجاد انزجار و نفرت می کند [۱۹]. بر همین اساس ايگناز گلدزيهر معتقد است که تا آنجا که به سياست مربوط می شود، بايد انتظار داشت که بهاءاالله در زمره ليبرالها باشد، امّا وقتی او را در میان افرادی می يابيم که عليه آزادی تلاش می کنند، نااميد می شويم [۲۰].

پانویس

  1. ↑ (Schaefer 2002a)
  2. ↑ (Schaefer 1997)
  3. ↑ (Schaefer 2000a)
  4. ↑ (Schaefer 2001)
  5. ↑ (Danesh 2004)
  6. ↑ (Schaefer 2000b)
  7. ↑ (Schaefer 2007)
  8. ↑ (Schaefer 1992d)
  9. ↑ (Schaefer 1992e)
  10. ↑ Bahai Religion, p.32
  11. ↑ (Cole 1982)
  12. ↑ (Momen 1988)
  13. ↑ (Lawson 1990)
  14. ↑ (Fazel 1990)
  15. ↑ (Schaefer 1992d)
  16. ↑ (Schaefer 1992d)
  17. ↑ (Schaefer 1992d)
  18. ↑ People Prominent (1949), Issue 3
  19. ↑ (Schaefer 1992d)
  20. ↑ (Goldziher، 1963 و p279)

منابع

  • Goldziher, Ignaz (1963). Vorlesungen über den Islam. Heidelberg.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Die missverstandene Religion. Das Abendland und die nachbiblischen Religionen. Bahá’í-Verlag, Frankfurt am Main 1968.
  • The Light Shineth in Darkness. George Ronald Publisher, Oxford 1977, ISBN 978-0-85398-072-8.
  • William S. Hatcher: The Quest for the Metaphysical Jesus; in: World Order 12/4 (1978); S. 35–42
  • Der Bahá’í in der modernen Welt. Strukturen eines neuen Glaubens. Bahá’í-Verlag, Hofheim 1981, ISBN 3-87037-098-X.
  • Cole, Juan (1982). "The Concept of Manifestation in the Bahá'í Writings". In Momen, Moojan (ed.). Studies in the Babi & Baha'i Religions. Vol. 9. Ottawa, ON: Baha'i Studies Publications.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Momen, Moojan (1988). "Relativism: A Basis for Baha'i Metaphysics". In Momen, Moojan (ed.). Studies in the Babi & Baha'i Religions. Vol. 5. Ottawa, ON: Baha'i Studies Publications.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Fazel, Seena; Fananapazir, Kazeh (1990). "A Baha'i Approach to the Claim of Exclusivity and Uniqueness in Christianity". Journal of Bahá’í Studies. Association for Bahá’í Studies. 3 (2): 15.
  • Lawson, Todd (1990). "Interpretation as Revelation: The Qur'án Commentary of the Báb". Journal of Bahá’í Studies. Association for Bahá’í Studies. 2 (4): 17.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Ethische Aspekte des Rauchens. Ein Beitrag zur Bahá’í-Ethik. Bahá’í-Verlag, Hofheim 1992a, ISBN 3-87037-263-X.
  • Schaefer, Udo (1992b). "Schaefer, Udo: La lumière luit dans les ténèbres. Cinq études sur les Révélations après Jésus-Christ. (The Light Shineth in Darkness. Five studies in revelation after Christ)". In Gollmer, Ulrich (ed.). Encyclopédie Philosophique Universelle. Vol. 3/2. Paris.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Schaefer, Udo (1992c). "Einige Anmerkungen zu den strafrechtlichen Bestimmungen im Kitábu'l-Aqdas". Payyam-i Bahá'í (161): 16–22.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Schaefer, Udo (1992d). "Challenges to Bahá'í Studies". Bahá'í Studies Review. Intellect. 2 (1).{{cite journal}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Schaefer, Udo (1992e). "Challenges to Bahá'í Studies". The first European Conference on Baha'i activities in Universities. Brno, Czechoslovakia. pp. January 2-5.{{cite conference}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Die Freiheit und ihre Schranken. Zum Begriff der Freiheit in Bahá’u’lláhs Kitáb-i-Aqdas. Bahá’í-Verlag, Hofheim 1994, ISBN 3-87037-305-9.
  • zusammen mit Nicola Towfigh und Ulrich Gollmer: Desinformation als Methode. Die Bahá’ísmus-Monographie des F. Ficicchia. In: Religionswissenschaftliche Texte und Studien. 6, Georg Olms Verlag, Hildesheim, Zürich, New York 1995, ISBN 3-487-10041-X.
  • Bahá’u’lláh’s Unity Paradigm: A Contribution to Interfaith Dialogue on a Global Ethic; in Dialogue and Universalism, Warschau Band 6.11–12/1996, S. 23–41
  • Schaefer, Udo (1997). Die mystische Einheit der Religionen. Zum interreligiösen Dialog über ein Weltethos. Hildesheim, Zürich: Bahá’í-Verlag. ISBN 3-487-10159-9.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Christian Cannuyer: Rezension von „Desinformation als Methode“; in: Mélanges de Science Religieuse, T 54/1, 1997, S. 116–118 (PDF; 96 kB)
  • Manfred Hutter: Rezension von „Desinformation als Methode“; in: Journal of Contemporary Religion 12,3 (1997); S. 437–439 (PDF; 83 kB)
  • Heshmat Moayyad: Rezension von „Desinformation als Methode“; in: Journal of the Royal Asiatic Society 8,4 (1998); S. 451–454
  • Schaefer, Udo (2002). "Religionswissenschaftliche Texte und Studien". Glaubenswelt Islam. Eine Einführung. Vol. 7. Hildesheim, Zürich: Georg Olms Verlag. ISBN 3-487-10159-9.
  • Infallible Institutions?; in: Seena Fazel, John Danesh: Reason & Revelation, New Directions in Bahá’í Thought; Los Angeles: Kalimat Press 2002c, S. 3–37
  • An Introduction to Bahá’í Law: Doctrinal Foundations, Principles and Structures; in: Journal of Law and Religion 18/2 (2002–2003); Saint Paul, Minnesota: Hamline University School of Law
  • Heilsgeschichte und Paradigmenwechsel. Zwei Beiträge zur Bahá’í-Theologie. In: Studien zum Bahá’ítum. 1, Bahá’í-Verlag, Hofheim 2002, ISBN 3-87037-389-X.
  • Was ist der Mensch? Mensch und Menschheit im Schrifttum Bahá’u’lláhs. In: Studien zum Bahá’ítum. 2, Bahá’í-Verlag, Hofheim 2003, ISBN 3-87037-395-4.
  • Grundlagen der Gemeindeordnung der Bahá’í. In: Studien zum Bahá’ítum. 3, Bahá’í-Verlag, Hofheim 2003, ISBN 3-87037-404-7.
  • Schaefer, Udo (2000). Die Verfassung der Bahá’í-Gemeinde. Die Statuten der gewählten Institutionen. Hofheim: Bahá’í-Verlag. ISBN 3-87037-358-X.
  • Schaefer, Udo (2000). "Universaler Friede?: Perspektiven aus der Botschaft Bahá'u'lláhs". In Kröger, Detlef (ed.). Religionsfriede als Voraussetzung für den Weltfrieden. Osnabrück.
  • Danesh, Roshan (2004). "The Politics of Delay: Social Meanings and the historical Treatment of Baha'i Law". World Order. 35 (3): 33–45.{{cite journal}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Schaefer, Udo (2007). "Doctrinal Fundamentals". In Publisher, George Ronald (ed.). Bahá’í Ethics in Light of Scripture. Vol. 1. Oxford. ISBN 978-0-85398-505-1.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)
  • Virtues and Divine Commandments. In: Bahá’í Ethics in Light of Scripture. 2, George Ronald Publisher, Oxford 2009, ISBN 978-0-85398-518-1.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اودو_شفر&oldid=17856590»