طیف مرئی

نور مرئی بخشی از گسترهٔ طیف الکترومغناطیسی است.

طیف مرئی یا بیناب دیدنی (به انگلیسی: visible spectrum) نام بخشی از طیف الکترمغناطیسی است که با چشم انسان قابل رویت و تشخیص است. طول موج طیف مرئی بین ۳۸۰ تا ۷۵۰ نانومتر و بسامد آن‌ها بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ تراهرتز است.

حساسیت چشم انسان به طول موج‌های مختلف الکترومغناطیسی متفاوت است و چشم انسان به طول موج ۰٫۵۵۵ میکرون بیشترین حساسیت را دارد. حساسیت چشم نسبت به طول موج بسیار حساس است به طوری که در طول موج‌های ۰٫۵۱ میکرون و ۰٫۶۱ میکرون حساسیت چشم به ۵۰٪ حساسیت در ۰٫۵۵۵ میکرون کاهش پیدا می‌کند.

تشعشعات خورشیدی با طول موج‌هایی کمتر از ۰٫۲۹ میکرون توسط لایهٔ ازن جذب می‌شود و تشعشعاتی که طول موجی بیشتر از ۱٫۴ میکرون دارند توسط بخار آب و کربن دی اکسید هوا جذب می‌شوند و به زمین نمی‌رسند. منحنی حساسیت چشم انسان به نور مرئی نشان‌دهندهٔ این حقیقت است که چشم انسان با گذشت زمان با شرایط محیط تطبیق یافته است.

حساسیت چشم به شدت روشنایی نیز بستگی دارد، به طوری که در شدت روشنایی‌های پایین، منحنی حساسیت به اندازهٔ ۵۰ نانومتر به سمت فرابنفش جابجا می‌شود.

sRGB rendering of the spectrum of visible light
رنگ	بسامد	طول موج
بنفش	668–789 تراهرتز	380–450 نانومتر
آبی	631–668 تراهرتز	450–475 نانومتر
آبی دریایی	606–630 تراهرتز	476–495 نانومتر
سبز	526–606 تراهرتز	495–570 نانومتر
زرد	508–526 تراهرتز	570–590 نانومتر
نارنجی	484–508 تراهرتز	590–620 نانومتر
سرخ	400–484 تراهرتز	620–750 نانومتر

جستارهای وابسته

• بینایی رنگ
• نور مرئی انرژی بالا
• نظریه رنگ‌ها

منابع

• کلهر، حسن (۱۳۸۶). مهندسی روشنایی. شرکت سهامی انتشار.