لارنژیت: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
لارنژیت می‌تواند گاهی به [[سینه پهلو]] منجر شود. |
لارنژیت می‌تواند گاهی به [[سینه پهلو]] منجر شود. |
||
باع |
|||
== تأثیر دود سیگار == |
== تأثیر دود سیگار == |
||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۵۸
| لارنژیت | |
|---|---|
| تخصص | پزشکی ریه، پزشکی گوش و حلق و بینی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | J04.0, J37.0 |
| دادگان بیماری‌ها | 29347 |
| مدلاین پلاس | 001385 |
| ئی‌مدیسین | ent/۳۵۳ ent/۳۵۴ |
| پیشنت پلاس | لارنژیت |
لارنژیت (انگلیسی: Laryngitis)، به التهاب حنجره گفته می‌شود. لارنژیت می‌تواند موجب بدصدایی یا از دست دادن موقتی صدا به دلیل تحریک تارهای صوتی شود. اگر لانژیت کمتر از ۳ هفته طول بکشد آنرا لارنژیت حاد و اگر بیشتر از ۳ هفته طول یکشد آنرا لارنژیت مزمن می‌گویند. لارنژیت مزمن معولا در میانسالی رخ می‌دهد و در مردان شایع تر از زنان است.
عوامل
لارنژیت می‌تواند به دلایل عفونی یا غیر عفونی رخ داده باشد:
عوامل غیر عفونی
- بازگشت اسید معده به مری
- آلرژی
- سرفه‌های بیش از حد، استعمال دخانیات و مصرف الکل
- التهاب ناشی از استفاده بیش از حد از تارهای صوتی
- استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروییدهای استنشاقی برای درمان آسم
- سوختگی‌های حرارتی یا شیمیایی
- ترومای حنجره، مخصوصاً پیامدهای ناشی از لوله گذاری نای
عوامل عفونی
- لارنژیت ویروسی می‌تواند به وسیله عواملی چون ویروس سرماخوردگی، ارتومیکسوویریده، ویروس‌های پاراآنفلوآنزا، آدنوویروس‌ها، ویروس کرونا و ویروس سین‌سیشیال تنفسی به وجود آید.
- لارنژیت باکتریایی، می‌تواند به وسیله این عوامل به وجود آمده باشد: استرپتوکوک پیوژنز، استرپتوکوک پنومونیه، باکتری دیفتری، موراکسلا کاتارالیس، باسیل آنفلوآنزا، باسیلوس آنتراسیس و باکتری سل. عفونت‌هایی که به وسیله باکتری رخ می‌دهد معمولاً ناشی از عفونت‌های ویروسی قبلی هستند.
- لارنژیت‌های عفونی که توسط قارچ‌هایی نظیر کاندیدا و کریپتوکوکوس به وجود آمده‌اند.
لارنژیت می‌تواند گاهی به سینه پهلو منجر شود.
تأثیر دود سیگار
دود سیگار و سایر دخانیات باعث تحریک لارنژیت می‌شود و روند بهبودی و ترمیم این بیماری را نیز مختل می‌کند. دود سیگار موجب متورم و پرخون شدن مخاط هنجره می‌شود و در نتیجه کیفیت صدا نیز تغییر می‌کند.[۱]
نشانه‌های بیماری
- بد صدایی یا بی صدایی
- خشکی، سوزش و درد گلو
- سرفه که هم عامل لارنژیت و هم از نشانه‌های آن است.
- دشواری در بلع
- احساس تورم در حنجره
- نشانه‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا مانند سرفه
- تورم غدد لنفاوی در گلو، قفسه سینه، و یا صورت
- تب
- خلط خونی
- تنگی نفس، به ویژه در کودکان
- افزایش بزاق دهان
علائم بیماری
در مراحل اولیه اریتما (سرخ شدگی پوست) و تورم در دریچه نای، چین آری اپیگلوتیک، غضروف آریتنوئید و چین‌های وستیبولار مشاهده می‌شود. در مراحل بعدی تارهای صوتی و بخش‌های سابگلوتیک پایین گلو نیز درگیر می‌شوند. ترشحات چسبنده‌ای بین تارها و منطقه آریتنوئیدی وجود دارند. گاهی اوقات و به ویژه در زمانی که از تارهای صوتی بیش از حد کار کشیده شده باشد، خونریزی‌های زیرمخاطی دیده می‌شوند.
درمان
- استراحت دادن به صدا و تارهای صوتی در درمان لارنژیت مهم است.
- استنشاق بخور روغن کاج یا اوکالیپتوس به نرم شدن ترشحات کمک می‌کند.
- برای کاهش سرفه‌ها، شربت‌های سینه و مسکن‌های سرفه تجویز می‌شود.
- برای حنجره‌ای که به شدت ملتهب شده است یک مرطوب‌کننده هوا یا دستگاه بخور برای مرطوب کردن هوایی که توسط بیمار تنفس می‌شود توصیه می‌شود.
- چنانچه عامل لارنژیت بازگشت اسید معده به مری باشد، یک مهار کنندهH2 (مانند رانیتیدین یا مهارکننده‌های پروتون پمپ مانند امپرازول به منظور کاهش ترشحات اسید معده تجویز می‌شوند.
- اگر لارنژیت بر اثر سوختگی حرارتی یا شیمیایی به وجود آمده باشد، برای درمان آن از داروهای استروئیدی استفاده می‌شود.
- در التهاب حنجره ویروسی، نوشیدن مایعات کافی، مفید و مؤثر است.
- اگر عامل لارنژیت عفونت باکتریایی یا قارچی باشد، برای درمان آن از آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ استفاده می‌شود. در باقی موارد استفاده از آنتی بیوتک‌ها، تأثیری ندارند.
- چنانچه بد صدایی یا از دست دادن صدای بیمار، به دلیل وجود گره در تارهای صوتی باشد، پزشکان معمولاً عمل جراحی یا گفتار درمانی را پیشنهاد می‌کنند.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ «علل و درمان بیماری لارنژیت». روزنامه آفرینش. ۱۸ مهر ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۳۰ اوت ۲۰۱۵.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Laryngitis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ مه ۲۰۱۵.
- «لارنژیت حاد». تارنمای پزشکان بدون مرز. ۲۹ شهریور ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۳ مه ۲۰۱۵.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |