دوره ودایی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۱۱ core): + رده:فرهنگ باستان پاکستان |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
[[رده:دوره ودایی]] |
[[رده:دوره ودایی]] |
||
[[رده: |
[[رده:هند باستان]] |
||
[[رده:افراد هندو-آریایی]] |
|||
[[رده:تاریخ استان سند]] |
|||
[[رده:تاریخ باستان پاکستان]] |
[[رده:تاریخ باستان پاکستان]] |
||
[[رده: |
[[رده:آسیای عصر آهن]] |
||
⚫ | |||
[[رده:تاریخ پنجاب]] |
[[رده:تاریخ پنجاب]] |
||
[[رده:تاریخ |
[[رده:تاریخ استان سند]] |
||
[[رده: |
[[رده:افراد هندو-آریایی]] |
||
[[رده:تمدنها]] |
[[رده:تمدنها]] |
||
[[رده:عصر آهن]] |
|||
[[رده:فرهنگ باستان پاکستان]] |
[[رده:فرهنگ باستان پاکستان]] |
||
⚫ | |||
[[رده:وداها]] |
|||
[[رده:هندوآریاییان]] |
نسخهٔ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۰۱:۱۸
دورهٔ ودایی بازهٔ زمانیای را گویند که در آن وداها کهنترین اثر مقدس هندوآریاییان سروده شد. پژوهشگران این زمان را از هزارهٔ یکم و دوم پیش از میلاد تا سدهٔ ششم پیش از میلاد میدانند.
در این دوره اقوام هند و ایرانی هنوز از یکدیگر جدا نشده بودند و زیستی مشترک داشتند.[۱] تمدن ودایی در شمال و شمال باختری شبهقاره هند شکلگرفت و در پایان عمر خویش پادشاهی مهاجنپدس را به خود دید و پس از آن امپراتوری مئوریه -که دورهٔ زرین تاریخ هند باستان است- جانشین آن گشت.
دوره ودایی در هند با حضور آریاییها آغاز میشود. منابع اصلی حکمت هند وداها، عبارت از چهار کتاب است: «وداها»، «ریگ ودا» یا کتاب نیایشها، «یاجور ودا» یا کتاب نیایش کنندگان، «ساما ودا» یا کتاب سرودها و «اثروا ودا». از میان این منابع ریگودا از اهمیت بسیاری برخوردار است.
ریگودا بر سه وجه تفسیر شدهاست که سومین وجه آن «اوپانیشادها» است که منابع اصلی حکمت هندویی است و بخش فلسفی وداها به شمار میرود. «برهمانا» نیز یکی از بخشهای وداهاست که شامل دستورات قربانی کردن است. «وستو شاسترا» نیز زیرمجموعه این بخشها به شمار میرود و این دانشی است در گستره معماری که بین هشت تا ده هزار سال پیش، در«وداها» نگاشته شدهاست.
منابع
- ↑ کورش جنتی (۷ آذر ۱۳۹۳). «پیوند زبانی و فرهنگی ایران و هند». دریافتشده در ۲۲ بهمن ۱۳۹۳.
- Wikipedia contributors، «Vedic period، » Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vedic_period&oldid=377645170 (accessed August ۹، ۲۰۱۰).