علویان (سوریه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
در صفحه‌ای با عنوان غیراصلی نیازی به سرنویس دیگر کاربردها نیست.
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا+مرتب+تمیز (۱۱ core): + رده:مدارس تفکر درونی
خط ۷: خط ۷:
{{پرچم|لبنان}}: ۱۰۰ هزار نفر
{{پرچم|لبنان}}: ۱۰۰ هزار نفر
|langs = [[عربی]]{{سخ}}[[ترکی]]
|langs = [[عربی]]{{سخ}}[[ترکی]]
|rels = }}
|rels =}}
[[پرونده:Alawite falconer.jpg|220px|بندانگشتی|یک علوی با پرنده شکاری خود]]
[[پرونده:Alawite falconer.jpg|220px|بندانگشتی|یک علوی با پرنده شکاری خود]]
[[پرونده:Al Assad family.jpg|220px|بندانگشتی|خانواده اسد از سال ۱۹۷۰ تاکنون قدرت را در سوریه اختیار دارند.]]
[[پرونده:Al Assad family.jpg|220px|بندانگشتی|خانواده اسد از سال ۱۹۷۰ تاکنون قدرت را در سوریه اختیار دارند.]]
خط ۴۳: خط ۴۳:
به عقیده ایشان، [[خدا]] ذات یگانه‌ای است مرکب از سه اصل جداناپذیر بنامهای:
به عقیده ایشان، [[خدا]] ذات یگانه‌ای است مرکب از سه اصل جداناپذیر بنامهای:
«معنی»، «اسم»، «باب». این سه گانگی (تثلیث) به نوبت در وجود انبیاء مجسم و متجلی گشته‌است و آخرین تجسم با ظهور اسلام مصادف شده و آن ذات یگانه در تثلیث لایتجزایی در وجود [[علی بن ابی‌طالب]]، [[محمد]] و [[سلمان فارسی]] تجسم یافت. بدین سبب تثلیث مزبور را با حروف عمس (ع - م - س) معرفی می‌نمودند که اشاره به حروف اول سه اسم علی، محمد و سلمان است.
«معنی»، «اسم»، «باب». این سه گانگی (تثلیث) به نوبت در وجود انبیاء مجسم و متجلی گشته‌است و آخرین تجسم با ظهور اسلام مصادف شده و آن ذات یگانه در تثلیث لایتجزایی در وجود [[علی بن ابی‌طالب]]، [[محمد]] و [[سلمان فارسی]] تجسم یافت. بدین سبب تثلیث مزبور را با حروف عمس (ع - م - س) معرفی می‌نمودند که اشاره به حروف اول سه اسم علی، محمد و سلمان است.
«نصیریه» معتقد به [[تناسخ]] اند و مانند [[دروز|دروزها]] به دو دستهٔ روحانی تقسیم می‌شوند: یکی «عامه» و دیگری «خاصه».
«نصیریه» معتقد به [[تناسخ]] اند و مانند [[دروز]]ها به دو دستهٔ روحانی تقسیم می‌شوند: یکی «عامه» و دیگری «خاصه».


طبقه خاصه از خود کتب مقدسی دارند و مضمون آنها را تاویل می‌کنند ولی برای عامه مکشوف نمی‌سازند.
طبقه خاصه از خود کتب مقدسی دارند و مضمون آنها را تاویل می‌کنند ولی برای عامه مکشوف نمی‌سازند.
خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
[[رده:فرقه‌های شیعه]]
[[رده:فرقه‌های شیعه]]
[[رده:گروه‌های عربی]]
[[رده:گروه‌های عربی]]
[[رده:مدارس تفکر درونی]]
[[رده:مذاهب اسلامی]]
[[رده:مذاهب اسلامی]]
[[رده:هلال حاصل‌خیز]]
[[رده:هلال حاصل‌خیز]]

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۱۱

علوی‌ها
شمشیر ذوالفقار مهمترین نماد علوی‌هاست.
مناطق با جمعیت چشمگیر
 سوریه: ۳ میلیون نفر
 ترکیه: ۷۰۰ هزار نفر
 لبنان: ۱۰۰ هزار نفر
زبان‌ها
عربی
ترکی
یک علوی با پرنده شکاری خود
خانواده اسد از سال ۱۹۷۰ تاکنون قدرت را در سوریه اختیار دارند.
محل سکونت علویان

َعلویه یا نُصَیریه یکی از فرقه‌های مذهب شیعه است که بزرگترین اقلیت دینی را در سوریه تشکیل می‌دهند و حافظ اسد و بسیاری از رهبران حزب حاکم این کشور از پیروان آن هستند. اعتقاد آن‌ها به حلول خداوند و الوهیت علی بن ابی‌طالب باعث شده تا بیشتر مسلمانان آن را مرتد بدانند.[۱][۲]

سکونتگاه

سکونتگاه اصلی علوی‌ها در غرب سوریه است. پیروان این مذهب را علویان یا نُصَیریون‎ یا الانصاریة می‌نامند.

ریشه تاریخی و باورها

ابهامات و اختلاف نظرهای زیادی در مورد ریشه تاریخی و اعتقادات اصلی آن‌ها وجود دارد. یکی از منابع مذهبی پذیرفته شده این فرقه کتاب المجموع اثری از سلیمان ادهانی است که سال ۱۸۵۹ در حلب منتشر شد. در این کتاب آمده که آن‌ها به تناسخ ارواح از جسمی به جسم دیگر اعتقاد دارند و واژه نصیریه برگرفته از نام «ابن نصیر العبدی البکری النمری» است؛ شخصی که خود را باب حسن عسکری امام یازدهم شیعه دوازده امامی معرفی می‌کرد. البته مشخص نیست که مطالب این کتاب تا چه اندازه برای علویان معاصر مرجعیت داشته باشد، چراکه از زمان شروع سرپرستی فرانسه بر سوریه (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶) نام نصیریه برای این گروه به تدریج کنار گذاشته شده و علویه جایگزین آن شده و این گروه از نظر اعتقادی و شاید هم با انگیزه‌های سیاسی به سوی همخوانی بیشتر با اکثریت شیعیان حرکت کرده‌است. در سال ۱۹۳۶ یک شورای علمای علوی در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که «علویان تنها هواداران امام علی... برادرزاده، پسرخوانده، و وصی پیامبر هستند». در سال ۱۹۷۳ سه سال پس از اینکه یک علوی به نام حافظ اسد در سوریه به قدرت رسید شورای علمای این مذهب اعلامیه‌ای با مفاد مشابه صادر کرد.[۳]

علویه از نظر تاریخی همراه با دروزها از مذهب اسماعیلیه منشعب شده‌اند و اسماعیلیه نیز پیشتر از شیعه امامیه جدا شده‌است.[۴] و به نوشته برخی دیگر فرقه نصیریه در قرن پنجم هجری قمری از شیعه امامیه منشعب شد.[۵]

پراکنش

هم‌اکنون علویان بیشتر در سواحل سوریه و استان ختای در ترکیه تمرکز دارند. به طور تقریبی سیزده درصد جمعیت سوریه علوی هستند. در سوریه آن‌ها قدرت سیاسی قابل توجهی را به دست آورده‌اند. آن‌ها از زمان سرپرستی فرانسه بر سوریه مقامات مهمی در ارتش به دست آورده و با به قدرت رسیدن حزب بعث در سال ۱۹۶۳ موقعیت بهتری به دست آوردند اما پس از رسیدن حافظ اسد به قدرت بود که جایگاه آن‌ها کاملاً مستحکم شد. از بین ۳۳ افسر نظامی ارشد منتخب حافظ اسد برای فرماندهی نیروهای مسلح، و سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۷ حداقل ۱۹ نفر علوی بوده‌اند. با این حال به نظر نمی‌رسد وضعیت سیاسی اجتماعی علویان در جامعه سوریه به طور کلی بهبود قابل توجهی کرده باشد.[۶]

در آثار نویسندگان و مورخان اسلامی چه سنی و شیعه مطالب ضد و نقیضی در مورد اعتقادات این گروه مطرح شده و اتهامات زیادی به آن‌ها وارد شده‌است. از جمله اعتقاد به خدایی علی بن ابیطالب و برخی افراد دیگر به آنان نسبت داده شده‌است. اما خود آن‌ها چنین مطالبی را رد می‌کنند.[۷]

موسی صدر رهبر شیعیان لبنان بنا به ملاحظات سیاسی و برای ایجاد اتحاد با حافظ اسد رهبر پیشین سوریه، علویان سوری را شیعه اعلام کرد. از زمان انقلاب ایران، جمهوری اسلامی نیز تشیّع خاندان حاکم در سوریه را توجیهی ایدئولوژیک برای ائتلاف استراتژیک دو کشور در منطقه گرفته‌است.[۸]

تعالیم نصیریه

تعالیم نصیریه عبارت است از التقاط عناصر شیعه و مسیحیت و معتقدات ایران پیش از اسلام. به عقیده ایشان، خدا ذات یگانه‌ای است مرکب از سه اصل جداناپذیر بنامهای: «معنی»، «اسم»، «باب». این سه گانگی (تثلیث) به نوبت در وجود انبیاء مجسم و متجلی گشته‌است و آخرین تجسم با ظهور اسلام مصادف شده و آن ذات یگانه در تثلیث لایتجزایی در وجود علی بن ابی‌طالب، محمد و سلمان فارسی تجسم یافت. بدین سبب تثلیث مزبور را با حروف عمس (ع - م - س) معرفی می‌نمودند که اشاره به حروف اول سه اسم علی، محمد و سلمان است. «نصیریه» معتقد به تناسخ اند و مانند دروزها به دو دستهٔ روحانی تقسیم می‌شوند: یکی «عامه» و دیگری «خاصه».

طبقه خاصه از خود کتب مقدسی دارند و مضمون آنها را تاویل می‌کنند ولی برای عامه مکشوف نمی‌سازند.

مراسم مذهبی را روحانیان ایشان بر بلندیها، در بقاعی که (قبه) نامیده می‌شود برگزار می‌کنند. قبه‌ها معمولاً بر مقابر اولیای آن طایفه قرار دارد. «نصیریه» در بزرگداشت عیسی افراط می‌کنند و حواریون و عده‌ای از شهدای مسیحی را محترم می‌شمرند. آنها به غسل تعمید و اعیاد مسیحی نیز توجه مخصوص دارند.[۹]

آداب و رسوم دینی

اکثر علویان سوریه به جای نماز و روزه مرسوم مسلمانان، مراسم ذکر و نذر و قربانی و روزه‌داری خاص خود را دارند ولی درآمیختن پیروان این فرقه‌ها با دیگر توده‌های مردم و همزیستی شان با مسلمانان موجب شده تا اعتقادات بسیاری از آنان و آداب و رسوم آنها تغییراتی کند.

هم‌اکنون شماری از علویان اصرار دارند که خود را مسلمان معرفی کنند، بر خلاف رویه نیاکانشان، نماز می‌خوانند و روزه می‌گیرند و برخی فرهیختگانشان در کتابها و مقالات خود می‌نویسند که کیش علوی، مذهب نیست بلکه طریقتی از طریقتهای صوفیانه است. در لبنان، نهاد رسمی علویان، شورای علوی اسلامی نام دارد و در سوریه، بشار اسد در نمازهای عید فطر و قربان، به شیوه اهل سنت نماز می‌خواند.[۱۰]

علویان از دید فقیهان شیعه و سنی

از دید فقهای شیعه و سنی دیدگاه و عقاید علویان متناقض با دین اسلام شناخته می‌شود. بسیاری از فقهای دین اسلام، آنها را جزو مسلمانان نمی‌دانند ولی تعدادی از فقهای اسلامی با تساهل و مدارا با ایشان برخورد می‌کنند و برای آنها حکم ارتداد یا کفر صادر نمی‌کنند ولی هیچ‌گاه اعتقادات آنها را مورد تأئید قرار نمی‌دهند. در طول تاریخ پیروان این فرقه‌ها توسط حاکمان شیعه یا سنی سرکوب شده‌اند.[۱۰]

منابع

  1. Alawi Syria, Library of Congress Country Studies
  2. بی‌بی‌سی (۲ خرداد ۱۳۹۲). «آیا علویان شیعه‌اند؟». بی‌بی‌سی. دریافت‌شده در ۲ خرداد ۱۳۹۲.
  3. Alawi. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, The Gale Group, Inc, 2004. http://www.answers.com/topic/alawi, accessed October 05, 2012
  4. Alawi. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, The Gale Group, Inc, 2004. http://www.answers.com/topic/alawi, accessed October 05, 2012
  5. حضور جهادی‌ها در توییتر پیچیده‌تر می‌شود، مراد بطل الشیشانی، بی‌بی‌سی
  6. Alawi. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, The Gale Group, Inc, 2004. http://www.answers.com/topic/alawi, accessed October 05, 2012
  7. «نصیریه، علویان و شیعه اثنا عشری». پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.
  8. «واقعیت‌های ناگفته دربارهٔ بشار اسد؛ آنچه مردم ایران نباید بدانند». وبگاه کلمه.
  9. محمدجواد مشکور. «فرهنگ فرق اسلامی ص ۴۴۲».
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ بی‌بی‌سی. «آیا علویان شیعه‌اند؟».

پیوند به بیرون

منابع علوی

منابع پژوهشی