نیایش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
ویرایش و ویکی‌سازی و تمیزکاری
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Nicolaes Maes - Oude vrouw in gebed.jpg|چپ|thumb|پیرزن در حال نیایش، اثر [[نیکولاس ماس]]، نقاش هلندی، قرن هفدهم]]
[[پرونده:Nicolaes Maes - Oude vrouw in gebed.jpg|چپ|thumb|پیرزن در حال نیایش، اثر [[نیکولاس ماس]]، نقاش هلندی، قرن هفدهم]]
'''نیایش''' یا '''دُعا''' شکلی از رفتار دینی است که هدف از آن، جستن ارتباط با موجودیتی است که فردِ نیایشگر او را به‌عنوان آفریدگار خود یا موجودی روحانی در نظر می‌گیرد. فرد نیایشگر در دعاهای خود معمولاً خواسته‌ای را از مخاطبِ نیایش خود طلب می‌کند یا از مخاطبِ دعا سپاسگزاری می‌کند.<ref>[http://www.thefreedictionary.com/prayer The free Dictionary]، بازدید: نوامبر ۲۰۱۰.</ref> دعاها معمولاً با بیان‌کردن واژه‌هایی به‌صورت شفاهی یا تداعی آن واژه‌ها در [[ذهن]] انجام می‌گیرد و در برخی ادیان شکل رایج‌تر آن به‌صورت [[نیایش‌سرایی]] است.
'''نیایش''' یا '''دُعا''' شکلی از رفتار دینی است که هدف از آن، جستن ارتباط با موجودیتی است که فردِ نیایشگر او را به‌عنوان آفریدگار خود یا موجودی روحانی در نظر می‌گیرد. فرد نیایشگر در دعاهای خود معمولاً خواسته‌ای را از مخاطبِ نیایش خود طلب می‌کند یا از مخاطبِ دعا سپاسگزاری می‌کند.<ref>[http://www.thefreedictionary.com/prayer The free Dictionary]، بازدید: نوامبر ۲۰۱۰.</ref> دعاها معمولاً با بیان‌کردن واژه‌هایی به‌صورت شفاهی یا تداعی آن واژه‌ها در [[ذهن]] انجام می‌گیرد و در برخی ادیان شکل رایج‌تر آن به‌صورت [[نیایش‌سرایی]] است.

در حقیقت دعا رفتاری مذهبی است که فرد با خلق نوعی زندگی خیالی واقعیت های ناخوشایند جهان مادی را موقتا محو می کند.<ref>دگرگونی بزرگ:جهان در زمان بودا، سقراط، کنفوسیوس و ارمیا، نوشته کرن آرمسترانگ، ترجمه نسترن پاشایی و ع پاشایی، انتشارات فروزان ۱۳۸۶ ، صفحه ۱۹۹</ref>


نیایش می‌تواند به‌صورت فردی یا گروهی انجام شود. مخاطبان نیایش ممکن است [[ایزدان|ایزدها]]، ارواح، درگذشتگان، و حتی مفاهیم باشند. از انواع دعاها می‌توان دعاهای درخواستی، التماسی، سپاسگزارانه، اعترافی، [[توبه|توبه‌گرانه]]، [[پرستش|پرستشی]] و همدم‌خواهانه را نام برد.
نیایش می‌تواند به‌صورت فردی یا گروهی انجام شود. مخاطبان نیایش ممکن است [[ایزدان|ایزدها]]، ارواح، درگذشتگان، و حتی مفاهیم باشند. از انواع دعاها می‌توان دعاهای درخواستی، التماسی، سپاسگزارانه، اعترافی، [[توبه|توبه‌گرانه]]، [[پرستش|پرستشی]] و همدم‌خواهانه را نام برد.

نسخهٔ ‏۲۶ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۸:۰۱

پیرزن در حال نیایش، اثر نیکولاس ماس، نقاش هلندی، قرن هفدهم

نیایش یا دُعا شکلی از رفتار دینی است که هدف از آن، جستن ارتباط با موجودیتی است که فردِ نیایشگر او را به‌عنوان آفریدگار خود یا موجودی روحانی در نظر می‌گیرد. فرد نیایشگر در دعاهای خود معمولاً خواسته‌ای را از مخاطبِ نیایش خود طلب می‌کند یا از مخاطبِ دعا سپاسگزاری می‌کند.[۱] دعاها معمولاً با بیان‌کردن واژه‌هایی به‌صورت شفاهی یا تداعی آن واژه‌ها در ذهن انجام می‌گیرد و در برخی ادیان شکل رایج‌تر آن به‌صورت نیایش‌سرایی است.

در حقیقت دعا رفتاری مذهبی است که فرد با خلق نوعی زندگی خیالی واقعیت های ناخوشایند جهان مادی را موقتا محو می کند.[۲]

نیایش می‌تواند به‌صورت فردی یا گروهی انجام شود. مخاطبان نیایش ممکن است ایزدها، ارواح، درگذشتگان، و حتی مفاهیم باشند. از انواع دعاها می‌توان دعاهای درخواستی، التماسی، سپاسگزارانه، اعترافی، توبه‌گرانه، پرستشی و همدم‌خواهانه را نام برد.

افراد برای منظورهای گوناگونی دعا می‌کنند؛ از جمله برای منفعت شخصی یا برای بهبود وضعیت فرد یا افراد دیگر. التماس از «ایزد» برای انجام کاری، اعتراف به «گناهان»، درمیان‌گذاشتن اندیشه‌ها با کسی که به‌عنوان آفریدگار در نظر گرفته می‌شود، ایجاد حسّ بودن با «ایزد» به‌منظور کاستن از حس تنهایی، ارتباط‌جستن با افرادِ درگذشته یا همراهی با هم‌دینان در سرودخوانی‌های نیایشی یا نمازها می‌توانند از دلایل نیایش باشند.[۳]

پژوهش‌های علمی که برای بررسی تأثیرات احتمالی نیایش بر وضعیت روحی یا تندرستی افراد انجام شده، نتیجهٔ روشنی در بر نداشته و این پژوهش‌ها نتایج متضادی را ارائه داده‌اند.[۴][۵]

دعا در قرآن

در قرآن کریم دعاهایی از زبان خداوند یا پیامبران و افراد مؤمن بیان شده‌است که بهترین وسیلهٔ ارتباط با خداوند است. در زیر مواردی آمده‌است.

۱- إهدنا الصراطَ المستقیم (حمد ۵)
۲- ربنا علیک توکَّلنا و إلیک انبنا... (ممتحنة ۵)
۳- ربنا لاتجعلنا فتنة للّذین کفروا و اغفر لنا... (ممتحنة ۶)
۴- رب هَب لی حکما... (شعراء ۸۴)
۵- رب اغفر و ارحم و أنت خیر الراحمین (مؤمنون ۱۱۸)
۶- رب اجعلنی مُدخَلَ صدق و...
۷- ربنا لاتُزِغ قلوبَنا بعدَ إن هدیتَنا... (آل عمران ۸)
۸- ... سبحانک فَقِنا عذابَ النار... (آل عمران ۱۹۱)[۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. The free Dictionary، بازدید: نوامبر ۲۰۱۰.
  2. دگرگونی بزرگ:جهان در زمان بودا، سقراط، کنفوسیوس و ارمیا، نوشته کرن آرمسترانگ، ترجمه نسترن پاشایی و ع پاشایی، انتشارات فروزان ۱۳۸۶ ، صفحه ۱۹۹
  3. Samarin, William J. , Tongues of Men and Angels: The Religious Language of Pentecostalism. Macmillan, New York, 1972.
  4. Galton F. Statistical inquiries into the efficacy of prayer. Fortnightly Review 1872;68:125-35
  5. Byrd RC, Positive therapeutic effects of intercessory prayer in a coronary care unit population. South Med J 1988;81:826-9.
  6. فرهنگ موضوعی قرآن، ص۱۹۹

پیوند به بیرون