دوره ششم مجلس شورای اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Emperormeysamazizi (بحث) به آخرین تغییری که 93.110.124.43 انجام داده بود واگردانده شد
خط ۱۴۵: خط ۱۴۵:


درحالی که نمایندگان از [[مصونیت قضایی]] برخوردار بودند '''برای نخستین بار''' در دورهٔ [[هاشمی شاهرودی]] این مصونیت برداشته شد.
درحالی که نمایندگان از [[مصونیت قضایی]] برخوردار بودند '''برای نخستین بار''' در دورهٔ [[هاشمی شاهرودی]] این مصونیت برداشته شد.
[[حسین لقمانیان]] نمایندهٔ [[همدان]] دستگیر و به [[زندان اوین]] فرستاده شد تا دوره ده ساله حبس خود را طی کند. این اقدام که برخلاف اصل ۸۴ و ۸۶ [[قانون اساسی]] بود و «مصونیت پارلمانی نمایندگان» را «نقض» می کرد،با واکنش شدید و معترضانه ی نمایندگان مجلس ششم و دولت محمد خاتمی،احزاب و فعالان سیاسی - اجتماعی رو به رو شد. سرانجام پس از بیست روز از زندانی شدن لقمانیان،واکنش شدید [[مهدی کروبی]]، رییس مجلس ششم قوه قضاییه را مجبور به آزادی این حسین لقمانیان کرد.<ref>[http://www.aftabnews.ir/vdccpiq2bpq1s.html آفتاب - لقمانیان احضار شد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>[[مهدی کروبی]] از پشت تریبون مجلس اعلام کرد که اگر قوه قضائیه لقمانیان را آزاد نکند، او از ریاست مجلس استعفا می دهد. پس از این سخنان، مهدی کروبی مجلس را ترک و به منزل خود رفت و گفت تا زمانی که این نماینده مجلس و دیگر نمایندگان مصونیت نداشته باشند، پا به مجلس نمی‌گذارد. ساعتی پس از این اعتراض مدنی که از سوی کروبی انجام شد،سرانجام بادرخواست [[هاشمی شاهرودی|شاهرودی]] و موافقت [[سید علی خامنه‌ای]] حسین لقمانیان آزاد شد.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1855501 روزنامه اعتماد ملي88/2/20: حسين لقمانيان رئيس ستاد استان همدان<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> لقمانیان در شهریور ۱۳۸۴ بار دیگر از سوی شعبه ی هفتم بازپرسی دادسرای کارکنان دولت احضار شد.<ref>[http://www.aftabnews.ir/vdccpiq2bpq1s.html آفتاب - لقمانیان احضار شد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
[[حسین لقمانیان]] نمایندهٔ [[همدان]] دستگیر و به [[زندان اوین]] فرستاده شد تا دوره ده ساله حبس خود را طی کند. این اقدام که برخلاف اصل ۸۴ و ۸۶ [[قانون اساسی]] بود و «مصونیت پارلمانی نمایندگان» را «نقض» می کرد،با واکنش شدید و معترضانه ی نمایندگان مجلس ششم و دولت محمد خاتمی،احزاب و فعالان سیاسی - اجتماعی رو به رو شد. سرانجام پس از بیست روز از زندانی شدن لقمانیان،واکنش شدید [[مهدی کروبی]]، رییس مجلس ششم،قوه قضاییه را مجبور به آزادی حسین لقمانیان کرد.<ref>[http://www.aftabnews.ir/vdccpiq2bpq1s.html آفتاب - لقمانیان احضار شد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>[[مهدی کروبی]] از پشت تریبون مجلس اعلام کرد که اگر قوه قضائیه لقمانیان را آزاد نکند، او از ریاست مجلس استعفا می دهد. پس از این سخنان، مهدی کروبی مجلس را ترک و به منزل خود رفت و گفت تا زمانی که این نماینده مجلس و دیگر نمایندگان مصونیت نداشته باشند، پا به مجلس نمی‌گذارد. ساعتی پس از این اعتراض مدنی که از سوی کروبی انجام شد،سرانجام بادرخواست [[هاشمی شاهرودی|شاهرودی]] و موافقت [[سید علی خامنه‌ای]] حسین لقمانیان آزاد شد.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1855501 روزنامه اعتماد ملي88/2/20: حسين لقمانيان رئيس ستاد استان همدان<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> لقمانیان در شهریور ۱۳۸۴ بار دیگر از سوی شعبه ی هفتم بازپرسی دادسرای کارکنان دولت احضار شد.<ref>[http://www.aftabnews.ir/vdccpiq2bpq1s.html آفتاب - لقمانیان احضار شد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>


=== اصلاح قانون مطبوعات ===
=== اصلاح قانون مطبوعات ===

نسخهٔ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۷:۴۵

مجلس ششم
ششمین دوره مجلس شورای اسلامی
۵ام ۷ام
نهاد قانون‌گذاریمجلس شورای اسلامی
کشور ایران
تجمعگاهساختمان پیشین مجلس
(خیابان امام خمینی)
مدت دوره۷ خرداد ۱۳۷۹ – ۶ خرداد ۱۳۸۳
انتخاباتانتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۳۷۹–۱۳۷۸)
وبگاهmajlis.ir
عضوها۲۹۰ نماینده
رئیس مجلسمهدی کروبی
حزب حاکماصلاح طلبان
زمان اجلاس‌ها
۱ام: ۷ خرداد ۱۳۷۹ –
  میان‌دوره‌ای

ششمین دورهٔ مجلس شورای اسلامی (مجلس ششم) شاید جنجالی‌ترین دورهٔ مجلس بوده‌است. این دوره از ۷ خرداد ۱۳۷۹ تا چهار سال قانون‌گذاری ایران را بر عهده داشت. در این دوره اصلاح‌طلبان اکثریت مطلق را در دست داشتند.

انتخابات

انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی، در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۷۸ خورشیدی، برگزار گردید. از مجموع ۳۸٬۷۲۶٬۴۳۱نفر واجد شرایط رای دادن، ۲۶٬۰۸۲٬۱۵۷ نفر، در انتخابات شرکت کردند. در این دوره از انتخابات، جبهه دوم خرداد توانست که در اکثریت مطلق مجلس را به دست آورد. در تهران بزرگ، فهرست نامزدهای پیشنهادی حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی، ۹۰٪ کرسی‌های این حوزه را کسب کرد.[نیازمند منبع]

افتتاح مجلس ششم

جلسهٔ گشایش مجلس در ۷ خرداد ۱۳۷۹ آغاز شد و محمدعلی شیخ شوشتری نمایندهٔ شوشتر رییس سنی مجلس شد. سپس نمایندهٔ رهبری پیام سید علی خامنه‌ای را خواند. وی در این پیام با اشاره به اقدامات دشمنان در این دوره از نمایندگان درخواست هوشیاری کرد.[۱] سپس سید محمد خاتمی رییس‌جمهور و عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور سخنرانی کردند. وزیر کشور به کارشکنی‌های شورای نگهبان از جمله رد شمارش ماشینی آرا سه روز مانده به برگزاری انتخابات و ابطال تعرفه‌های رای در روزهای پایانی مانده به برگزاری و مشکلات عدیده‌ای که در شمارش آرا ایجاد کرده بود اشاره کرد. [نیازمند منبع]

هیئت‌رئیسهٔ موقت

در دومین جلسه مجلس در ۱۰ خرداد ۱۳۷۹ هیئت‌رئیسهٔ موقت انتخاب شدند. در این رای‌گیری مهدی کروبی با ۱۸۶ رای مثبت و ۶۳ رای ممتنع رییس‌مجلس شد و مجید انصاری با ۱۴۶ رای مثبت و ابوالقاسم سرحدی‌زاده با ۸۵ رای مثبت نیز نایب‌رییس اول و دوم شده؛ سهیلا جلودارزاده، ناصر خالقی ، محمد قمی، علی شکوری راد، اسماعیل جبارزاده، جلال جلالی‌زاده منشیان؛ تابش، سید حسین هاشمی، سازگارنژاد نیز کارپردازان موقت شدند.

تصمیم برای انتخاب کروبی به عنوان رییس مجلس ناشی از مصلحت سنجی و هماهنگی قبلی بهزاد نبوی و برای کاهش تنش در روابط مجلس ششم با جناح راست و رهبری نظام بود.[نیازمند منبع] ۸ تن از جبهه مشارکت، ۷ تن از حزب کارگزاران سازندگی، ۶ نفر در فهرست مجمع روحانیون مبارز قرار داشتند. این ترکیب که در آن رهبران حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب حضور نداشتند با استقبال جناح راست مواجه شد. [نیازمند منبع] با این حال هنگام انتخاب هیئت‌رئیسهٔ دایم دوتن از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب بهزاد نبوی و سید محمدرضا خاتمی به سمت نایب‌رئیسان اول ودوم مجلس ششم انتخاب شدند. مهدی کروبی بلافاصله پس از انتخاب، طی سخنانی گفت که من یک سخنگو نیستم و جایگاه رییس قوه مقننه در حد رییسان دو قوه دیگر است. این اظهارات با واکنش برخی دیگر از نمایندگان مواجه شد که عقیده داشتند همه نمایندگان از یک جایگاه و شان برخوردارند. جناح راست محمد میرمحمدی نمایندهٔ قم را کاندید ریاست مجلس کرد که با کسب ۸۰ رای ناکام ماند در عین حال تعداد نمایندگان نزدیک به این جناح در همین حدود ارزیابی شد.

همزمان با برگزاری جلسهء دوم مجلس، "انجمن‌های صنفی کارفرمایی ایران" و "کانون عالی شوراهای اسلامی کار" (دو نهاد کارفرمایی و کارگری ایران) در بیانیه‌ای که از مذاکرات خود منتشر ساختند از تصمیم مجلس پنجم در اصلاح قانون کار و خارج کردن کارگاه‌های کمتر از پنج نفر از شمول این قانون اعتراض کرده و خواستار اصلاح آن در مجلس ششم شدند.[نیازمند منبع]

همچنین طی روزهای بعد مهدی کروبی با جضور در بیمارستان از عبدالله نوری (وزیر کشور استیضاح‌شدهٔ خاتمی و مدیرمسئول روزنامه خرداد که در طی دوران زندان بیمار و به بیمارستان منتقل شده بود)، عیادت کرد. گرچه عبدالله نوری با ممانعت شورای نگهبان نتوانست در انتخابات حضور یابد، اما برادر وی که در روزهای آخر ثبت نام کرد با اقبال عمومی مواجه شد.[نیازمند منبع] کروبی وعدهٔ رایزنی با سید علی خامنه‌ای و آزادی عبدالله نوری را داد، که هیچگاه محقق نشد.[نیازمند منبع]

هیئت‌رئیسهٔ دایم

هیئت‌رییسهٔ دایم مجلس هماهنگی بیشتری با خواست افکار عمومی و نتیجه انتخابات داشت. گرچه کروبی همچنان به ریاست رسید، اما بهزاد نبوی (از سازمان مجاهدین انقلاب) و محمدرضا خاتمی از جبهه مشارکت نایب‌رییس اول و دوم رییس انتخاب شدند. ۲۴۸ نماینده در رای گیری حضور داشتند.[۲]

سمت نام آرا
رییس مجلس مهدی کروبی ۱۹۳ رای
نایب‌رئیس اول بهزاد نبوی ۱۵۵ رای
نایب‌رئیس دوم محمدرضا خاتمی ۱۳۵ رای
منشی ناصر خالقی ۱۴۵ رای
منشی شهربانو امانی انگنه ۱۵۵ رای
منشی سهیلا جلودارزاده ۱۵۳ رای
منشی علی شکوری‌راد ۱۳۲ رای
منشی اسماعیل جبارزاده ۱۱۵ رای
منشی محمد قمی ۱۲۷ رای
منشی محمد نعیمی‌پور ۱۱۲ رای
منشی محمدرضا تابش ۶۱ رای
کارپرداز جلیل سازگارنژاد ۱۴۳ رای
کارپرداز سید حسین هاشمی ۱۱۲ رای
رئیس مرکز پژوهش‌ها سید محمدرضا خاتمی

جناح‌های سیاسی

رویدادهای مهم

اکبر هاشمی رفسنجانی

همزمان با برگزاری افتتاحیه، اکبر هاشمی رفسنجانی (رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام) که در شمارش رای‌ها توسط شورای نگهبان نفر آخر شد و با رایی پایینی از تهران به مجلس راه یافته بود کناره گرفت.

اعتبارنامهٔ نمایندگان

با تشکیل کارگروه بررسی اعتبارنامهٔ نمایندگان، از میان ۲۵۷ نماینده به اعتبارنامهٔ ۱۸ نفر مورد اعتراض قرار گرفت. اکثر این افراد از نمایندگان جناح راست بودند که به مجلس راه یافته بودند. از جمله این افراد غلامعلی حدادعادل بود. بیش از ۱۲۰ نماینده اصلاح‌طلب اعتراض خود را به اعتبارنامهٔ غلامعلی حدادعادل که در بازشماری آرا توسط شورای نگهبان ، نهایتاً از رتبه ۳۳ تهران به رتبهٔ ۲۸ ارتقا پیدا کرد و در میان سی نماینده تهران به مجلس راه یافت.[نیازمند منبع]

گرچه مهدی کروبی با رد اعتبار نامهٔ حداد عادل مخالفت کرد. به گفتهٔ وی بنا به آیین‌نامه، نمایندگان نمی‌توانند به مواردی که از نظر شورای نگهبان گذشته‌است اعتراض کنند[نیازمند منبع]

دادگاه‌ها ، احکام قضایی و لغو مصونیت قضایی نمایندگان

نزدیک به شصت تن از نمایندگان مجلس ششم را قوه قضائیه به دادگاه فراخواند که از این میان احکام قضایی چهار نفر از آنان صادر و قطعی شد.[۳]

درحالی که نمایندگان از مصونیت قضایی برخوردار بودند برای نخستین بار در دورهٔ هاشمی شاهرودی این مصونیت برداشته شد. حسین لقمانیان نمایندهٔ همدان دستگیر و به زندان اوین فرستاده شد تا دوره ده ساله حبس خود را طی کند. این اقدام که برخلاف اصل ۸۴ و ۸۶ قانون اساسی بود و «مصونیت پارلمانی نمایندگان» را «نقض» می کرد،با واکنش شدید و معترضانه ی نمایندگان مجلس ششم و دولت محمد خاتمی،احزاب و فعالان سیاسی - اجتماعی رو به رو شد. سرانجام پس از بیست روز از زندانی شدن لقمانیان،واکنش شدید مهدی کروبی، رییس مجلس ششم،قوه قضاییه را مجبور به آزادی حسین لقمانیان کرد.[۴]مهدی کروبی از پشت تریبون مجلس اعلام کرد که اگر قوه قضائیه لقمانیان را آزاد نکند، او از ریاست مجلس استعفا می دهد. پس از این سخنان، مهدی کروبی مجلس را ترک و به منزل خود رفت و گفت تا زمانی که این نماینده مجلس و دیگر نمایندگان مصونیت نداشته باشند، پا به مجلس نمی‌گذارد. ساعتی پس از این اعتراض مدنی که از سوی کروبی انجام شد،سرانجام بادرخواست شاهرودی و موافقت سید علی خامنه‌ای حسین لقمانیان آزاد شد.[۵] لقمانیان در شهریور ۱۳۸۴ بار دیگر از سوی شعبه ی هفتم بازپرسی دادسرای کارکنان دولت احضار شد.[۶]

اصلاح قانون مطبوعات

در پی شکست جناح راست، اتفاق‌هایی مانند استفادهٔ تبلیغاتی گسترده از کنفرانس برلین و پخش فیلم‌هایی گزینش شده از این کنفرانس در صداوسیما[نیازمند منبع] و نهایتاً توقیف فله‌ای مطبوعات و بازداشت روزنامه نگاران برجسته در اردیبهشت ۷۹ رخ داد.

همچنین مجلس پنجم که در پی بی‌بندوباری روزنامه‌ها در آخرین روزهای فعالیت خود با اصلاح قانون مطبوعات محدودیت‌هایی برای روزنامه نگاران ایجاد کرد.[۷] در چنین شرایطی مجلس ششم اصلاح قانون مطبوعات و بازگرداندن آن به وضعیت قبل را به عنوان یکی از نخستین اقدامات در دستور کار خود قرار داد که باعث بروز درگیری های فیزیکی در صحن علنی شد و خاتمه یافت.

نامهٔ جام زهر

در اردیبهشت ۱۳۸۱، ۱۲۷ تن از نمایندگان در نامه‌ای به سید علی خامنه‌ای، نسبت به تقابل فزایندهٔ نهادهای انتصابی با خواست و اراده مردم هشدار دادند. این نامه که محرمانه ارسال شده بود، محافل خاص بعد از سه روز علنیش کردند. آن زمان، شورای عالی امنیت ملی طبق دستوری اعلام کرد که متن و حتی خبرِ نامه، در هیچ رسانه‌ای منتشر نشود. با اعلام این دستور، تارنماهای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) و رویداد، متن و خبر انتشار این نامه را از صفحات خود برداشتند. بخشی از متن این نامه از این قرار است:

" آنچه ما را بر آن داشت تا بدین صورت مصدع اوقات شویم حساسیت شرایط، فرصت اندک و بزرگی خطریست که پیش روی کشور است و با کمال تأسف نجواهای خیرخواهانه و پیشنهادهای آرام و مکتوم ما در سال‌های گذشته ره به جایی نبرده است پس اجازه دهید بر مبنای وظیفه شرعی و قانونی خود و تعهد و مسؤولیتی که در برابر خدا و مردم داریم، آنچه را به خیر و صلاح همه می‌دانیم با حضرتعالی، که بر اساس قانون اساسی _ یعنی میثاق ملی همه ما _ شخص اول کشور هستید در میان بگذاریم، به آن امید که این خیرخواهی منشاء آثار و برکات برای نظام باشد ... هنوز فضای سیاسی کشور را در سال از یاد نبرده ایم که به دلایل گوناگون در عرصه سیاست خارجی، ایران در انزوای کامل و حتی کشور در معرض تهدید نظامی خارجی قرار داشت و متأسفانه وضعیت انفعال بر فضای سیاسی کشور حاکم بود اما دوم خرداد همه این تهدیدها را از بین برد ... اما هنوز دو سال از این نعمت بزرگ الهی نگذشته بود که جریانهایی که تا مدتی در بهت و حیرت ناشی از رأی مردم در دوم خرداد به سر می‌بردند، با برنامه‌ای حساب شده، برای فرصت سوزی و شکست آنچه اصلاحات نام گرفته و در برنامه رئیس جمهور تجلی یافته بود، به منظور بازگرداندن اوضاع به وضعیت قبل از دوم خرداد ، فعال شدند سیاهه اقدامات تخریبی آنها طولانی و مکرر و اندوهبار است و به قول آقای خاتمی هر روز یک بحران آفریدند از آن جمله است قتل‌های زنجیره‌ای، جنایت کوی دانشگاه، تعطیلی مطبوعات و رسانه‌ها، دستگیری فعالان سیاسی، سرکوب دانشجویان و دانشگاهیان، اجرای علنی احکام قضایی بسیار کم سابقه، خنثی کردن تصمیمات مجلس و دولت و انتقال قدرت از آنها به نهادهایی مانند شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت، شورای انقلاب فرهنگی و حتی برتری دادن اساسنامه کمیته امداد و آئین‌نامه فروش وسائل اسقاطی نیروی انتظامی بر قوانین مصوب مجلس! بی اختیار و بی‌اراده کردن مدیران و مسؤولان اجرایی با پرونده‌سازی‌ها، مچ‌گیری‌ها و تبلیغات سیاه، برخورد با نهادهای مستقل مدنی مانند احزاب، کانون وکلا، سازمان‌های علمی و پژوهشی و مؤسسات فرهنگی و نتیجه خواسته و ناخواسته این همه ، جز این نبود که به مردم ایران و جهان نشان داده شود در ایران هیچ تغییری اتفاق نیفتاده و نخواهد افتاد و ثابت شود رأی مردمی که خواست اصلی آنها تغییر در روش‌ها و بینش‌ها بوده است، هیچ اثری ندارد و اعلام گردد که نهادهای مظهر اراده ملت قدرتی ندارند و آشکار شود که نهادهایی که باید کانون حل منازعه و مظهر حاکمیت ملی و جایگاه اجماع و وحدت ملی باشند، به دست تندترین نیروهای مخالف اصلاحات سپرده می‌شود، تا در نهایت رأی مردم بلاموضوع گردد ...اگر جام زهری باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود و بی تردید این برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوی ملت با همان پاداشی مواجه می شود که امام عزیز راحل روبرو شد "

این نامه که به نامهٔ «جام زهر» معروف شده‌است اشاره به سخن نمایندگان دارد که گفتند اگر جام زهری باید نوشید بشود (آیت‌الله خمینی هنگام پذیرش قطعنامهٔ پایان جنگ از این عبارت استفاده کردبود).

تحصن و استعفای جمعی از نمایندگان

درپی رویدادهای مجلس و برخوردها و رفتارهای نمایندگان ،هنگام انتخابات مجلس هفتم شورای نگهبان با اعمال نظارت استصوابی حدود نیمی از نامزدان را به بهانهٔ نداشتن پایبندی عملی به اسلام یا ثابت نشدن این پایبندی برای شورای نگهبان ردصلاحیت کرد. در میان ردصلاحیت‌شدگان، جمع زیادی از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس ششم بودند. ۱۳۹ نماینده، در اعتراض به ردصلاحیت‌ها در ساخمان مجلس بست نشستند. فرجام ایشان با بی‌اثر ماندن اعتراض‌ها و برگزاری انتخابات مجلس هفتم سر موعد مقرر، استعفا دادند.[۸]

۳ سال بعد آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار نمایندگان دوره هفتم مجلس شورای اسلامی، دیدگاه خود را دربارهٔ مسائل دوره ششم مجلس شورای اسلامی، گفت:

شرایطی که قبل از پدید آمدن این مجلس به وسیلهٔ بعضی اشخاصی که از روی غفلت، کارهایی انجام می‌دادند به وجود آمده‌بود -رفتن به سمت تحریم انتخابات، رفتن به سمت استعفای نمایندگان، اعتصاب در مجلس، مقابلهٔ مجلس- چیزهای بد و عجیبی بود و صدای عمومی مجلس، با خیلی از مبانی و اصول نظام مغایرت داشت. در یک چنین فضایی، این مجلس [هفتم] رویید.

وی، بدون اشاره به رد صلاحیت‌ها گفت:

کسانی هستند که با هماهنگی دولت و مجلس مخالف اند. از اول هم همین‌طور شعار دادند که این‌ها یکدست کردند؛ با این که کسی در این یکدستی تأثیری نداشت. ملت این کار را کرده بود و این‌طور انتخاب کرده بود؛ رئیس‌جمهور را آن‌طور، نمایندگان را هم این‌طور.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. [۱]
  2. «انتخاب هیئت رئیسه دائم مجلس شورای اسلامی». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی. دریافت‌شده در ۰۹ اوت ۲۰۱۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  3. احکام نمایندگان مجلس ششم اجرا می شودوبگاه بی بی سی
  4. آفتاب - لقمانیان احضار شد
  5. روزنامه اعتماد ملي88/2/20: حسين لقمانيان رئيس ستاد استان همدان
  6. آفتاب - لقمانیان احضار شد
  7. نقد اندیشه‌ها، شیرازی علی ۱۳۷۹، -14-6764-964 ISBN ص ۱۱۹ و ۱۲۰; روزنامه جمهوری اسلامی ، ۱۲/۵/۱۳۷۹
  8. اسامی نمایندگانی که استعفا داده‌اند (بی بی سی فارسی)
  9. {{یادکرد وب|نشانی=http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=bayanat&id=3048%7Cعنوان=دیدار نمایندگان هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی|تاریخ=۸ خرداد ۱۳۸۶|ناشر=پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری