بانکداری تعاونی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
=== اتحادیه اعتباری === |
=== اتحادیه اعتباری === |
||
اتحادیه های اعتباری هدف بالا بردن صرفه جویی، ارائه اعتبار با نرخ های منطقی،و ارائه سایر خدماتی مالی را به اعضا شان دارند. اعضا ان معمولا ملزم به تسهیم تعهد مشترک،مثل محل خاص، کارفرما،مذهب یا حرفه هستند،یا اتحادیه های اعتباری معمولا بطور کلی بوسیله پس اندازهای اعضا سرمایه گذاری می شوند و از استقراض بیرونی اجتناب می کنند. انها معمولا(هرچند نه منحصرا) فرم کوچکتری از موسسه بانک داری مشارکتی هستند. در برخی کشور ها انها به ارائه تنها وام های شخصی تامین نشده محدود می شوند، درحالیکه در سایر کشورها انها می توانند رهن ها و وام های تجاری به کشاورزان بدهند. |
اتحادیه های اعتباری هدف بالا بردن صرفه جویی، ارائه اعتبار با نرخ های منطقی،و ارائه سایر خدماتی مالی را به اعضا شان دارند. اعضا ان معمولا ملزم به تسهیم تعهد مشترک،مثل محل خاص، کارفرما،مذهب یا حرفه هستند،یا اتحادیه های اعتباری معمولا بطور کلی بوسیله پس اندازهای اعضا سرمایه گذاری می شوند و از استقراض بیرونی اجتناب می کنند. انها معمولا(هرچند نه منحصرا) فرم کوچکتری از موسسه بانک داری مشارکتی هستند. در برخی کشور ها انها به ارائه تنها وام های شخصی تامین نشده محدود می شوند، درحالیکه در سایر کشورها انها می توانند رهن ها و وام های تجاری به کشاورزان بدهند. |
||
=== بانک های مشارکتی === |
|||
موسسات بزرگتر اغلب بانک های مشارکتی نامیده می شوند. برخی فدراسیون های شدید یکپارچه ای از اتحادیه های اعتباری هستند،هرچند اعضا اتحادیه های اعتباری ممکن است در تمام نه اصل اکید شورای جهانی اتحادیه های اعتباری(WOCCU) اشتراک نداشته باشند. |
|||
مثل اتحادیه های اعتباری،مالکان بانک های مشارکتی مشتریان شان هستند و اصل مشارکت یک شخص،یک رای را دنبال می کنند. با این وجود، برخلاف اتحادیه های اعتباری بانک های مشارکتی اغلب تحت مقررات بانک داری و مشارکتی مدون می شوند. انها خدماتی مثل پس انداز و وام را به افراد غیر عضو و نیز به اعضا می دهند،و برخی در بازار های کل فروشی برای تعهدات، پول و حتی دارایی های خالص شرکت می کنند. بیشتر بانک های مشارکتی در بازارهای سهام دولتی دادوستد می کنند،با نتیجه ای که بواسطه بخش های غیر عضو تا حدی مالک هستند. کنترل عضو با این سهام خارجی کم می شود،پس انها به عنوان اتحادیه های نیمه مشارکتی محسوب می شوند. |
|||
سیستم های بانک داری مشارکتی معمولا یکپارچه تر از سیستم های اتحادیه اعتباری هستند. شعبه های محلی بانک های مشارکتی هیات مدیره هیات مدیره های خودشان را انتخاب می کنند و عملیات خودشان را مدیریت می کنند، اما بیشتر تصمیمات استراتژیک نیازمند تایید دفتر مرکزی ست. اتحادیه های اعتباری معمولا تصمیم گیری استراتژیک در سطح محلی باقی می مانند، هرچند انها وظایف دفتر-بانک را به اشتراک می گذارند، مثل دسترسی به سیستم پرداخت های جهانی ،از طریق هم پیمانی. |
|||
برخی بانک های مشارکتی برا ی کم کردن اصول مشارکتی شان مورد انتقاد هستند. اصول 2-4"بیانیه ای درمورد هویت مشارکتی" را میتوان برای الزام این مسله تفسیر کرد که اعضا باید کنترل سیستم های نظارت و سرمایه مشارکت های شان را به دست گیرند. بانک مشارکتی که سرمایه را در بازار های سهام دولتی بالا می برد دسته دوم سهام دارانی را ایجاد می کند که با اعضا برای کنترل رقابت می کنند. در برخی شرایط، اعضا ممکن است کنترل را از دست بدهند. این بطور موثر یعنی بانک مشارکت را متوقف می کند. پذیرش پس اندازها از افراد غیر عضو نیز ممکن است به کاهش کنترل عضو بیانجامد. |
|||
=== بانک های توسعه زمین === |
|||
بانک های خاصی که وام های بلند مدت می دهند بانک های توسعه زمین ،بطور مختصرLDB نامیده می شوند. تاریخچه LDB کاملا قدیمی ست. اولی LDB در جانگ در پنجاب در سال 1920 شروع به کار کرد. این بانک نیز برمبنای مشارکت بود. هدف اصلی LDB ها ارتقا توسعه زمین،کشاورزی و افزایش تولید کشاورزی ست. LDB ها سرمایه گذاری بلندمدت برای اعضا مستقیما از طریق شعبه های شان فراهم می کنند. |
|||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۵۴
بانک داری مشارکتی بانک داری تجاری و خرده فروشی سازمان یافته برمبنای مشارکت است.موسسات بانک داری مشارکتی در بیشتر بخش های جهان حساب پس انداز باز کرده وپول قرض می دهند. بانک داری مشارکتی ،همانطو که در اینجا بحث شد،شامل بانک داری خرده فروشی اتحادیه های اعتباری، بانک های پس انداز متقابل،ایجاد اجتماعات و مشارکت ها،و نیز سرویس های بان کداری تجاری فراهم شده توسط سازمان های متقابل (مثل فدراسیون های مشارکتی)در تجارت های مشارکتی ست.
موسسات
اتحادیه اعتباری
اتحادیه های اعتباری هدف بالا بردن صرفه جویی، ارائه اعتبار با نرخ های منطقی،و ارائه سایر خدماتی مالی را به اعضا شان دارند. اعضا ان معمولا ملزم به تسهیم تعهد مشترک،مثل محل خاص، کارفرما،مذهب یا حرفه هستند،یا اتحادیه های اعتباری معمولا بطور کلی بوسیله پس اندازهای اعضا سرمایه گذاری می شوند و از استقراض بیرونی اجتناب می کنند. انها معمولا(هرچند نه منحصرا) فرم کوچکتری از موسسه بانک داری مشارکتی هستند. در برخی کشور ها انها به ارائه تنها وام های شخصی تامین نشده محدود می شوند، درحالیکه در سایر کشورها انها می توانند رهن ها و وام های تجاری به کشاورزان بدهند.
بانک های مشارکتی
موسسات بزرگتر اغلب بانک های مشارکتی نامیده می شوند. برخی فدراسیون های شدید یکپارچه ای از اتحادیه های اعتباری هستند،هرچند اعضا اتحادیه های اعتباری ممکن است در تمام نه اصل اکید شورای جهانی اتحادیه های اعتباری(WOCCU) اشتراک نداشته باشند. مثل اتحادیه های اعتباری،مالکان بانک های مشارکتی مشتریان شان هستند و اصل مشارکت یک شخص،یک رای را دنبال می کنند. با این وجود، برخلاف اتحادیه های اعتباری بانک های مشارکتی اغلب تحت مقررات بانک داری و مشارکتی مدون می شوند. انها خدماتی مثل پس انداز و وام را به افراد غیر عضو و نیز به اعضا می دهند،و برخی در بازار های کل فروشی برای تعهدات، پول و حتی دارایی های خالص شرکت می کنند. بیشتر بانک های مشارکتی در بازارهای سهام دولتی دادوستد می کنند،با نتیجه ای که بواسطه بخش های غیر عضو تا حدی مالک هستند. کنترل عضو با این سهام خارجی کم می شود،پس انها به عنوان اتحادیه های نیمه مشارکتی محسوب می شوند. سیستم های بانک داری مشارکتی معمولا یکپارچه تر از سیستم های اتحادیه اعتباری هستند. شعبه های محلی بانک های مشارکتی هیات مدیره هیات مدیره های خودشان را انتخاب می کنند و عملیات خودشان را مدیریت می کنند، اما بیشتر تصمیمات استراتژیک نیازمند تایید دفتر مرکزی ست. اتحادیه های اعتباری معمولا تصمیم گیری استراتژیک در سطح محلی باقی می مانند، هرچند انها وظایف دفتر-بانک را به اشتراک می گذارند، مثل دسترسی به سیستم پرداخت های جهانی ،از طریق هم پیمانی. برخی بانک های مشارکتی برا ی کم کردن اصول مشارکتی شان مورد انتقاد هستند. اصول 2-4"بیانیه ای درمورد هویت مشارکتی" را میتوان برای الزام این مسله تفسیر کرد که اعضا باید کنترل سیستم های نظارت و سرمایه مشارکت های شان را به دست گیرند. بانک مشارکتی که سرمایه را در بازار های سهام دولتی بالا می برد دسته دوم سهام دارانی را ایجاد می کند که با اعضا برای کنترل رقابت می کنند. در برخی شرایط، اعضا ممکن است کنترل را از دست بدهند. این بطور موثر یعنی بانک مشارکت را متوقف می کند. پذیرش پس اندازها از افراد غیر عضو نیز ممکن است به کاهش کنترل عضو بیانجامد.
بانک های توسعه زمین
بانک های خاصی که وام های بلند مدت می دهند بانک های توسعه زمین ،بطور مختصرLDB نامیده می شوند. تاریخچه LDB کاملا قدیمی ست. اولی LDB در جانگ در پنجاب در سال 1920 شروع به کار کرد. این بانک نیز برمبنای مشارکت بود. هدف اصلی LDB ها ارتقا توسعه زمین،کشاورزی و افزایش تولید کشاورزی ست. LDB ها سرمایه گذاری بلندمدت برای اعضا مستقیما از طریق شعبه های شان فراهم می کنند.