بخش مرکزی شهرستان کلیبر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ردهانبوه: حذف از رده:بخش‌های ایران |
جز اصلاح نقطه‌گذاری اطراف تگ ref |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بخش مرکزی شهرستان کلیبر''' یکی از بخش‌های تابعه [[شهرستان کلیبر]] در استان [[آذربایجان شرقی]] در شمال غربی ایران است |
'''بخش مرکزی شهرستان کلیبر''' یکی از بخش‌های تابعه [[شهرستان کلیبر]] در استان [[آذربایجان شرقی]] در شمال غربی ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> |
||
== تقسیمات کشوری == |
== تقسیمات کشوری == |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== جمعیت == |
== جمعیت == |
||
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش مرکزی شهرستان کلیبر در سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۸۶۱۸ نفر بوده است |
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش مرکزی شهرستان کلیبر در سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۸۶۱۸ نفر بوده است.<ref name="آمار">{{یادکرد درگاه ملی آمار|۱۳۸۵}}</ref> |
||
پیران روستاهای [[خونی‌رود]]، [[کلاسور]]، [[دمیرچی حدادان]]، [[مزگر]]، ارزین و نیستان در این بخش کمابیش به [[زبان آذری]] (گونه‌ای از [[زبان تاتی ایران|تاتی]]) که زبان دیرین این روستا بوده آشنایی دارند.<ref>مشکور، محمدجواد، نظری به تاریخ آذربایجان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انتشارات کهکشان، چاپ دوم ۱۳۷۵، گنجینهٔ ایران: ۲۱. ص۲۰۶.</ref> |
پیران روستاهای [[خونی‌رود]]، [[کلاسور]]، [[دمیرچی حدادان]]، [[مزگر]]، ارزین و نیستان در این بخش کمابیش به [[زبان آذری]] (گونه‌ای از [[زبان تاتی ایران|تاتی]]) که زبان دیرین این روستا بوده آشنایی دارند.<ref>مشکور، محمدجواد، نظری به تاریخ آذربایجان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انتشارات کهکشان، چاپ دوم ۱۳۷۵، گنجینهٔ ایران: ۲۱. ص۲۰۶.</ref> |
||
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۳۰
بخش مرکزی شهرستان کلیبر یکی از بخش‌های تابعه شهرستان کلیبر در استان آذربایجان شرقی در شمال غربی ایران است.[۱]
تقسیمات کشوری
- بخش مرکزی شهرستان کلیبر
- دهستان پیغان چایی
- دهستان مولان
- دهستان میشه پاره
- دهستان ییلاق
شهرها: کلیبر
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش مرکزی شهرستان کلیبر در سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۸۶۱۸ نفر بوده است.[۲]
پیران روستاهای خونی‌رود، کلاسور، دمیرچی حدادان، مزگر، ارزین و نیستان در این بخش کمابیش به زبان آذری (گونه‌ای از تاتی) که زبان دیرین این روستا بوده آشنایی دارند.[۳]
منابع
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ مشکور، محمدجواد، نظری به تاریخ آذربایجان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انتشارات کهکشان، چاپ دوم ۱۳۷۵، گنجینهٔ ایران: ۲۱. ص۲۰۶.
