گرانیت

استاواموس چیف، تخته‌سنگی یک‌پارچه از جنس خارا در استان بریتیش کلمبیا در کانادا.

سنگ گرانیت

سنگ خارا یا گرانیت گونه‌ای سنگ آذرین درونی است بخاطر همین علت بافت آن دارای دانه‌های متوسط تا درشت بوده و دارای دُرّ کوهی (کوارتز) و فلدسپات و پاره‌ای کانی‌های دیگر می‌باشد. رنگ آن بسته به کانی و شیمی سنگ، از صورتی تا خاکستری پررنگ و حتی سیاه، متغیر می‌باشد. این سنگ از سنگین‌ترین سنگ‌ها با چگالی ۲٫۷۵ گرم بر سانتیمتر مکعب می‌باشد.

گرانیت یکی از محکم‌ترین و سخت‌ترین سنگ‌ها می‌باشد بهمین خاطر بعنوان مصالح ساختمانی بصورت گسترده‌ای استفاده می‌شود. مقاومت این سنگ در مقابل خوردگی باعث استفاده گسترده از آن در آزمایشگاه‌ها شده‌است. مقاومت و سختی بالای این سنگ این امکان را فراهم می‌کند که ورقه‌هایی به ضخامت تنها چند میلیمتر از این سنگ ساخت.

لازم به ذکر است که واژه گرانیت دارای ریشه لاتین می‌باشد.

گرانیت سنگی است که از سرد شدن توده‌های مذاب شکل گرفته است. گرانیت سمبل سختی، مقاومت و دوام است. گرانیت‌ها به رنگهای سفید، خاکستری، پرتغالی، سبز، مشکی، قرمز و غیره دیده می‌شوند. گرانیت‌ها نسبت به سنگهای آهکی سخت تر اما یکنواخت تر هستند. گرانیت‌ها به راحتی خش بر نمی‌دارند و مقاومت آنها در مقابل حرارت بالا می‌باشد. گرانیت بهترین کاربرد را در سنگفرش بیرونی و در مکانهایی که در معرض عبور و مرور زیاد است دارد ولی آنرا می‌توان در نمای بیرونی و سنگفرش داخلی ساختمان و پله‌ها استفاده نمود عمده این سنگها از کشورهای آسیای میانه مانند هندوستان، چین، تایوان و ویتنام خریداری می‌گردد و از کیفیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد این نوع سنگ خود شامل ۲ نوع طبیعی ورنگ شده می‌باشد که از انواع آن می‌توان به سنگهایی با نام هلویی و نخودی و قرمز رنگ شده، بلک گالکسی، شانسی بلک، کارمن رد، بالتیک براون، مپل رد، جوپارنا، مولتی کالررد ولگابلو، بیداسر قهوه‌ای، بیداسر سبز، باش پارادیسو، تن براون، سیلور پرل ... اشاره کرد.
سنگ گرانیت

منابع

• جعفری، عباس. فرهنگ بزرگ گیتاشناسی، تهران چاپ دوم ۱۳۷۲.

• Oliveira, P. The Elements. PediaPress. Retrieved 17 July 2014.
• Goodchild, P. (1999). Survival Skills of the North American Indians. Chicago Review Press, Incorporated. ISBN 978-1-56976-503-6. Retrieved 17 July 2014.