ویتوریو گاسمن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۹.۷): + رده:بازیگران مرد ایتالیایی سده ۲۰ (میلادی)+[[رده:برندگان جایزه انجمن ملی فیلم ایتال...
خط ۸۷: خط ۸۷:
[[رده:بازیگران اهل ایتالیا]]
[[رده:بازیگران اهل ایتالیا]]
[[رده:بازیگران مرد اهل ایتالیا]]
[[رده:بازیگران مرد اهل ایتالیا]]
[[رده:بازیگران مرد ایتالیایی سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:برندگان جایزه انجمن ملی فیلم ایتالیا]]
[[رده:برندگان جایزه دیوید دی دوناتلو]]
[[رده:برندگان جایزه دیوید دی دوناتلو]]
[[رده:درگذشتگان ۲۰۰۰ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۲۰۰۰ (میلادی)]]

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۰۱

ویتوریو گاسمن

زمینه فعالیت تئاتر و سینما
تولد ۱ سپتامبر ۱۹۲۲
جنوا، ایتالیا
والدین ۲۹ ژوئن ۲۰۰۰ (۷۷ سال)
مرگ رم، ایتالیا
ملیت ایتالیا ایتالیایی
پیشه بازیگر، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس
سال‌های فعالیت ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۹
همسر(ها)
شلی وینترز
فرزندان «آلساندرو»
صفحه در وبگاه IMDb

ویتوریو گاسمن (به ایتالیایی: Vittorio Gassmann) کارگردان و بازیگر تئاتر و سینمای ایتالیایی است. وی را یکی از بزرگترین بازیگران ایتالیا برمی شمرند. معمولاً وی را به عنوان بازیگری حرفه‌ای، با استعداد و منتقدی جذاب می‌شناسند.

وی در شهر جنوا در ایتالیا زاده شد. پدرش آلمانی و مادرش یک یهودی اهل شهر پیزا ی ایتالیا بود.

در سال ۱۹۷۵ برای بازی در فیلم بوی خوش زن به کارگردانی دینو ریزی برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم کن شد.

این بازیگر شهیر در در ۲۹ ژوئن ۲۰۰۰ در سن ۷۷ سالگی بر اثر حملهٔ قلبی در خانه‌اش واقع در شهر رم درگذشت.

از جمله فیلم‌های او می‌توان به صحرای تاتارها اشاره نمود.

بخشی از فیلم شناسی

در طول بیش از نیم قرن فعالیت هنری در بیشتر از یکصد فیلم بازی کرد.

  • ماجراهای پینوکیو (۱۹۴۷)
  • برنج تلخ (۱۹۴۸)
  • قانون شکنان (۱۹۴۹)
  • دیوار شیشه‌ای (۱۹۵۳)
  • راپسودی (۱۹۵۴)
  • جنگ و صلح (۱۹۵۶)
  • باراباس (۱۹۶۱)
  • خانواده (۱۹۸۷)
  • ارواح رم (۱۹۶۱)
  • زندگی آسان (زندگی آسوده / سبقت گرفتن) (۱۹۶۲)
  • مرتض / آقای ژولیده (۱۹۶۸)
  • بوی خوش زن (۱۹۷۴)
  • صحرای تاتارها (۱۹۷۶)
  • کوئین‌تت (۱۹۷۹)
  • تراس (۱۹۸۰)

منابع