بیمارستان فیروزگر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۷:۰۱

۳۵°۴۲′۳۳٫۳۱″ شمالی ۵۱°۲۴′۳۸٫۷۳″ شرقی / ۳۵٫۷۰۹۲۵۲۸°شمالی ۵۱٫۴۱۰۷۵۸۳°شرقی / 35.7092528; 51.4107583

مرکز آموزشی پژوهشی درمانی فیروزگر که با نام بیمارستان فیروزگر شناخته می‌شود، از بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران است.

پیشینه

ارباب گشتاسب فیروزگر در سال ۱۳۳۰ هجری شمسی زمین بیمارستان فیروزگر را وقف کرد. در سال ۱۳۴۳ ساخت بنای آن به اتمام رسید و افتتاح شد.

امکانات

بیمارستان فیروزگر ۴۵۰ تخت مصوب و ۴۱۳ تخت فعال دارد و دارای بخش‌های فوق تخصصی، جراحی عمومی، ارتوپدی، جراحی اعصاب، گوش، حلق و بینی، داخلی، آی سی یو جنرال، آی سی یو جراحی اعصاب، سی سی یو، پست سی سی یو، دیالیز، اتاقهای عمل و واحدهای اورژانس شبانه روزی، داروخانه اورژانس، آزمایشگاه اورژانس، واحدهای پراکلینیکی شامل: آزمایشگاه مرکزی، داروخانه، رادیولوژی، آندوسکوپی، کولونوسکوپی، اکوکاردیوگرافی و تست ورزش، برونکوسکوپی و تست تنفس، فیزیوتراپی و طب فیزیکی و کاردرمانی است.

مشخصات

بخش آموزشی این مرکز آموزش پزشکی را در سطوح استاجری و اینترنی و رزیدنتی و رشته‌های پرستاری و پیراپزشکی برعهده دارد.

مساحت کل بیمارستان۱۸۰۰۰ متر مربع و مساحت زیر بنای آن۲۰۰۰۰ متر مربع است.

مرکز آموزشی درمانی فیروزگر در منطقه ۶ شهرداری تهران در تقاطع خیابان حافظ و طالقانی در خیابان به آفرین واقع شده است.

منابع

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{coord|35|42|33.31|N|51|24|38.73|E|region:IR}}
-'''مرکز آموزشی پژوهشی درمانی فیروزگر''' که با نام '''بیمارستان فیروزگر''' شناخته می‌شود، از بیمارستان‌های [[دانشگاه علوم پزشکی تهران]] است.
+'''مرکز آموزشی پژوهشی درمانی فیروزگر''' که با نام '''بیمارستان فیروزگر''' شناخته می‌شود، از بیمارستان‌های [[دانشگاه علوم پزشکی ایران]] است.
 == پیشینه ==