شارل دو گل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== کودکی و نوجوانی == |
== کودکی و نوجوانی == |
||
شارل دوگل در شهر صنعتی لیل در منطقه فلاندر فرانسه در خانوادهای کهن و کاتولیک بدنیا آمد. پدرش هانری دوگل استاد فلسفه و ادبیات در کالج ژزوییت بود و مدرسه خودش را تأسیس کرد. مادرش ژان میلو فرزند خانوادهای از صنعتگران لیل بود. خانواده دوگل سنتگرا، میهن پرست و پایبند مذهب کاتولیک بودند، با اینحال در باورهای سیاسی هانری دوگل مردی مترقی بشمار میآمد. او فرزندانش را تشویق میکرد تا دربارهٔ تاریخ و فلسفه بحث کنند، شارل خیلی زود با تاریخ فرانسه آشنا شد و در ده سالگی تاریخ جنگهای صد ساله و یادداشتهای فروسار دربارهٔ قرون وسطا را خواند و بعد به خواندن آثار نیچه، کانت و گوته روی آورد. وقتی که شارل یازده ساله شد، خانوادهاش به پاریس نقل مکان کردند. شارل نوجوان عادت داشت تا از برج کلیسای نوتردام بالا برود تا بتواند شهر را تماشا کند. او در کالج استانیسلاس در پاریس تحصیل کرد. علاقه او به تاریخ و باورش به عظمت فرانسه باعث شد تا وارد مدرسه نظامی سنت سیر بشود. او در ۱۹۱۲ تنها دو سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول از این مدرسه فارغالتحصیل شد. |
شارل دوگل در شهر صنعتی لیل در منطقه [[فلاندر]] فرانسه در خانوادهای کهن و کاتولیک بدنیا آمد. پدرش هانری دوگل استاد فلسفه و ادبیات در کالج ژزوییت بود و مدرسه خودش را تأسیس کرد. مادرش ژان میلو فرزند خانوادهای از صنعتگران لیل بود. خانواده دوگل سنتگرا، میهن پرست و پایبند مذهب کاتولیک بودند، با اینحال در باورهای سیاسی هانری دوگل مردی مترقی بشمار میآمد. او فرزندانش را تشویق میکرد تا دربارهٔ تاریخ و فلسفه بحث کنند، شارل خیلی زود با تاریخ فرانسه آشنا شد و در ده سالگی تاریخ جنگهای صد ساله و یادداشتهای فروسار دربارهٔ قرون وسطا را خواند و بعد به خواندن آثار نیچه، کانت و گوته روی آورد. وقتی که شارل یازده ساله شد، خانوادهاش به پاریس نقل مکان کردند. شارل نوجوان عادت داشت تا از برج کلیسای نوتردام بالا برود تا بتواند شهر را تماشا کند. او در کالج استانیسلاس در پاریس تحصیل کرد. علاقه او به تاریخ و باورش به عظمت فرانسه باعث شد تا وارد مدرسه نظامی سنت سیر بشود. او در ۱۹۱۲ تنها دو سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول از این مدرسه فارغالتحصیل شد. |
||
== خدمت نظامی == |
== خدمت نظامی == |
||
چند سال بعد در زمان جنگ جهانی اول مشغول به کار در ارتش گردید و سه بار مجروح شد. سرانجام در نزدیکی وردان شکست خورده و توسط آلمان ها اسیر گردید ،پیش از رهایی سه بار اقدام به فرار کرد که هر سه بار با شکست روبه رو شد. |
چند سال بعد در زمان جنگ جهانی اول مشغول به کار در ارتش گردید و سه بار مجروح شد. سرانجام در نزدیکی وردان شکست خورده و توسط آلمان ها اسیر گردید ،پیش از رهایی سه بار اقدام به فرار کرد که هر سه بار با شکست روبه رو شد. |
||
او پس از جنگ ، وقتی از مرزهای فرانسه بوسیله خط دفاعی رسوخ ناپذیر ماژینو دفاع می شد، استراتژی دفاعی متمرکز را رد کرد. درستی این تئوری در سال 1940، یعنی زمانی که ارتش هیتلر از حصار |
او پس از جنگ ، وقتی از مرزهای فرانسه بوسیله خط دفاعی رسوخ ناپذیر [[ماژینو]] دفاع می شد، استراتژی دفاعی متمرکز را رد کرد. درستی این تئوری در سال 1940، یعنی زمانی که ارتش هیتلر از حصار ماژینو عبور کرده و فرانسه را به تصرف خود درآورد اثبات گردید. |
||
== جنگ جهانی دوم == |
== جنگ جهانی دوم == |
||
بعد از شکست و تسلیم فرانسه در جنگ جهانی دوم وی با یک هواپیمای بریتانیایی به لندن فرار کرد و در 18 ژوئن 1940 از آنجا با مردم فرانسه چنین صحبت کرد: « هر چه اتفاق افتد (با گریه) ،مقاومت فرانسه نباید از بین برود » . از آن به بعد نه پشتوانه مالی قابل توجهی یافت و نه قدرت لازم و پس از چندی حکومت ویشی « Vichy » او را به عنوان خیانت کار به مرگ محکوم کرد. پس از آن همواره خود را مهره برجسته یک قدرت عظیم معرفی می کرد و به فرماندهی نیروهای فرانسه آزاد پرداخت. |
بعد از شکست و تسلیم فرانسه در جنگ جهانی دوم وی با یک هواپیمای بریتانیایی به لندن فرار کرد و در 18 ژوئن 1940 از آنجا با مردم فرانسه چنین صحبت کرد: « هر چه اتفاق افتد (با گریه) ،مقاومت فرانسه نباید از بین برود » . از آن به بعد نه پشتوانه مالی قابل توجهی یافت و نه قدرت لازم و پس از چندی [[حکومت ویشی]] « Vichy » او را به عنوان خیانت کار به مرگ محکوم کرد. پس از آن همواره خود را مهره برجسته یک قدرت عظیم معرفی می کرد و به فرماندهی نیروهای فرانسه آزاد پرداخت. |
||
نشان دوگل آراسته به صلیب لورین برگرفته از نشانه های تاریخی است که شارل دوگل زیر نشان آن برای ترفیع منزلت فرانسه مبارزه کرد. |
نشان دوگل آراسته به صلیب لورین برگرفته از نشانه های تاریخی است که شارل دوگل زیر نشان آن برای ترفیع منزلت فرانسه مبارزه کرد. |
||
نام شارل دوگل برگرفته از دو کلمه « [[شارلمانی]] » و « [[سرزمین گل|گل]] » (نام باستانی سرزمین فرانسه)است. |
نام شارل دوگل برگرفته از دو کلمه « [[شارلمانی]] » و « [[سرزمین گل|گل]] » (نام باستانی سرزمین فرانسه)است. |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۲۷
شارل دو گل | |
---|---|
هجدهمین رئیسجمهور فرانسه | |
دوره مسئولیت ۸ ژانویه ۱۹۵۹ – ۲۸ آوریل ۱۹۶۹ | |
پس از | رنه کوتی |
پیش از | ژرژ پمپیدو |
نخست وزیر فرانسه | |
دوره مسئولیت ۱۹۵۸ – ۱۹۵۹ | |
وزیر دفاع فرانسه | |
دوره مسئولیت ۱۹۵۸ – ۱۹۵۹ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | شارل آندره ژوزف ماری دو گل ۲۲ نوامبر ۱۸۹۰ لیل، |
درگذشته | ۹ نوامبر ۱۹۷۰ (۷۹ سال) Colombey-les-Deux-Églises |
ملیت | فرانسه |
همسر(ان) | ایون دو گل Yvonne de Gaulle |
فرزندان | فیلیپ، الیزابت، آن |
پیشه | نظامی، سیاستمدار |
امضا | |
وبگاه | |
خدمات نظامی | |
لقب(ها) | ژنرال دو گل |
خدمت/شاخه | ارتش فرانسه |
درجه | افسر |
فرمانده | فرمانده نیروهای فرانسه آزاد |
جنگها/عملیات | جنگ اول جهانی |
شارل دو گل (به فرانسوی: Charles de Gaulle) با نام کامل شارل آندره ژوزف ماری دوگل (به فرانسوی: Charles André Joseph Marie de Gaulle) (۱۸۹۰–۱۹۷۰) که به ژنرال دوگل معروف است، رئیسجمهور فرانسه بود.
زندگینامه
ژنرال دوگل افسر ارتش فرانسه بود. در جنگ اول جهانی شرکت داشت و در نبرد وردون زخمی شد. در جریان جنگ جهانی دوم فرمانده نیروهای فرانسوی آزاد شد. پس از جنگ به مقام ریاست جمهوری فرانسه رسید. وی سیاستمدار بود.
در چند دوره که رئیس جمهور بود فرانسه توانست از یک کشور جنگ زده به یکی از کشورهای پیشرفته جهان تبدیل شود. پایهگذاری سیاست خارجی مستقل فرانسه بعد از جنگ دوم در برابر فشار آمریکا حاصل سرسختی او بود. جنگ الجزایر و استقلال آن کشور از فرانسه در دوران ریاست جمهوری دوگل رخ داد.
رویدادهای مه ۱۹۶۸ او را از ادامه ریاست جمهوری منصرف کرد و تا آخر عمر در دهکده «کولومبه-له-دو-اگلیز» (Colombey-les-Deux-Églises) به نوشتن خاطرات خود مشغول بود. برخلاف بسیاری از رهبران جهان، پس از مرگ او خانوادهاش وضع مالی مناسبی نداشتند.
کودکی و نوجوانی
شارل دوگل در شهر صنعتی لیل در منطقه فلاندر فرانسه در خانوادهای کهن و کاتولیک بدنیا آمد. پدرش هانری دوگل استاد فلسفه و ادبیات در کالج ژزوییت بود و مدرسه خودش را تأسیس کرد. مادرش ژان میلو فرزند خانوادهای از صنعتگران لیل بود. خانواده دوگل سنتگرا، میهن پرست و پایبند مذهب کاتولیک بودند، با اینحال در باورهای سیاسی هانری دوگل مردی مترقی بشمار میآمد. او فرزندانش را تشویق میکرد تا دربارهٔ تاریخ و فلسفه بحث کنند، شارل خیلی زود با تاریخ فرانسه آشنا شد و در ده سالگی تاریخ جنگهای صد ساله و یادداشتهای فروسار دربارهٔ قرون وسطا را خواند و بعد به خواندن آثار نیچه، کانت و گوته روی آورد. وقتی که شارل یازده ساله شد، خانوادهاش به پاریس نقل مکان کردند. شارل نوجوان عادت داشت تا از برج کلیسای نوتردام بالا برود تا بتواند شهر را تماشا کند. او در کالج استانیسلاس در پاریس تحصیل کرد. علاقه او به تاریخ و باورش به عظمت فرانسه باعث شد تا وارد مدرسه نظامی سنت سیر بشود. او در ۱۹۱۲ تنها دو سال پیش از آغاز جنگ جهانی اول از این مدرسه فارغالتحصیل شد.
خدمت نظامی
چند سال بعد در زمان جنگ جهانی اول مشغول به کار در ارتش گردید و سه بار مجروح شد. سرانجام در نزدیکی وردان شکست خورده و توسط آلمان ها اسیر گردید ،پیش از رهایی سه بار اقدام به فرار کرد که هر سه بار با شکست روبه رو شد. او پس از جنگ ، وقتی از مرزهای فرانسه بوسیله خط دفاعی رسوخ ناپذیر ماژینو دفاع می شد، استراتژی دفاعی متمرکز را رد کرد. درستی این تئوری در سال 1940، یعنی زمانی که ارتش هیتلر از حصار ماژینو عبور کرده و فرانسه را به تصرف خود درآورد اثبات گردید.
جنگ جهانی دوم
بعد از شکست و تسلیم فرانسه در جنگ جهانی دوم وی با یک هواپیمای بریتانیایی به لندن فرار کرد و در 18 ژوئن 1940 از آنجا با مردم فرانسه چنین صحبت کرد: « هر چه اتفاق افتد (با گریه) ،مقاومت فرانسه نباید از بین برود » . از آن به بعد نه پشتوانه مالی قابل توجهی یافت و نه قدرت لازم و پس از چندی حکومت ویشی « Vichy » او را به عنوان خیانت کار به مرگ محکوم کرد. پس از آن همواره خود را مهره برجسته یک قدرت عظیم معرفی می کرد و به فرماندهی نیروهای فرانسه آزاد پرداخت. نشان دوگل آراسته به صلیب لورین برگرفته از نشانه های تاریخی است که شارل دوگل زیر نشان آن برای ترفیع منزلت فرانسه مبارزه کرد. نام شارل دوگل برگرفته از دو کلمه « شارلمانی » و « گل » (نام باستانی سرزمین فرانسه)است. علی رغم حضور وی در لندن، با سیاست های بریتانیا در قبال فرانسه مخالفت می کرد و روش خاص خود را در پیش می گرفت. چرچیل روزی با لحن شکوه آمیزی چنین بیان داشت: « از بین تمامی نشان هایی که مجبور به تحمل آنها شدم، هیچکدام به اندازه لورین سنگین نبود » . در سال 1944 با وجود اینکه پیش از آن به عنوان خیانت کار شناخته شده بود، در پی حملات نیروهای متحدین به فرانسه بازگشت و به عنوان قهرمان ملی شناخته شد و با از میان رفتن حکومت ویشی دوگل به ریاست دولت موقت جمهوری فرانسه رسید. در 1946 در پی اختلاف با پارلمان بر سر بودجه نظامی برای بیش از 10 سال از سیاست کناره گیری کرد.
جمهوری پنجم فرانسه
در سال 1958 شورشی عظیم در الجزایر به وقوع پیوست و خطر جنگ داخلی در فرانسه به گوش می رسید. دوگل به نخست وزیری فرانسه رسید. در سپتامبر 1958 یک ساختار جدیدی را معرفی کرد که دولت طی آن از سیستم پارلمانی به ریاست جمهوری تبدیل می شد که مورد تایید عموم واقع شد و شارل دوگل به عنوان اولین رئیس جمهور پنجمین جمهوری فرانسه انتخاب شد. این حس که فرانسه باید از مسؤولیت تسلط بر کشورهای مستعمره رهایی یابد، مدتها در وجود دوگل ریشه دوانیده بود، از این رو استقلال 12 کشور آفریقایی را اعلام کرد و آنها در وابستگی و یا عدم وابستگی اقتصادی به فرانسه آزاد گذاشت. با رهبران نظامی خود مشورت کرد و با انقلابیون الجزایر صلح کرد. پس از ریاست جمهوری دوگل سیاست خارجی مستقل خود را در پیش گرفت و پیرو آن کشور فرانسه تحت اداره او با کشورهای بلوک شرق و چین ارتباط نزدیک برقرار کرد و نیز ورود بریتانیا را به بازار مشترک اروپا وتو کرد که سبب خشم بسیاری گردید. در نهایت پس از اعتراضات می 1968 فرانسه و شکست او در رفراندوم سال 1969 جهت اصلاحات سیاسی استعفا کرد. او در نهایت در سال 1970 در فرانسه از دنیا رفت. شارل دوگل جمله معروف « فرانسه از آن من است » را تبدیل به واقعیت کرد.
سایر سمتها
- فرمانده نیروهای فرانسوی آزاد ۱۹۴۴-۱۹۴۰
- رئیس حکومت موقت جمهوری فرانسه
- نخست وزیر فرانسه ۱۹۵۹-۱۹۵۸
- وزیر دفاع فرانسه ۱۹۵۹-۱۹۵۸
منابع
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ شارل دو گل موجود است. |
- شارل دو گل
- اسیران جنگی اهل فرانسه
- اسیران جنگی اهل فرانسه در جنگ جهانی اول
- افراد در جنگ الجزایر اهل فرانسه
- اهالی فرانسه آلمانیتبار
- اهالی لیل
- پادشاهان پیرو کلیسای کاتولیک روم
- پادشاهیخواهان اهل فرانسه
- درگذشتگان ۱۹۷۰ (میلادی)
- رهبران جنگ سرد
- رئیسجمهورهای فرانسه
- زادگان ۱۸۹۰ (میلادی)
- ژنرالهای اهل فرانسه
- سران کشورها در فرانسه
- سیاستمداران جنگ جهانی دوم
- ضد فاشیسمها
- افراد پادکمونیست اهل فرانسه
- فرانسویهای عضو کلیسای کاتولیک روم
- لژیون دونور
- محافظهکاری در فرانسه
- مشاهیر ساکن پاریس
- نجاتیافتگان از ترور
- نخستوزیران فرانسه
- نویسندگان نظامی اهل فرانسه
- نظامیان اهل فرانسه
- نظامیان اهل فرانسه جنگ جهانی دوم
- نظامیان فرانسه در جنگ جهانی اول