در حضور باد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ الگو:جعبه اطلاعات نمایش‌نامه

| تصویر جلد =
| زیرنویس_تصویر =
| نویسنده = [[بهرام بیضایی]]
| تاریخ خلق اثر = [[۱۳۴۷]]
| شخصیت‌ها = میانجی{{سخ}}مرد چاق{{سخ}}مرد دراز
| هم‌سرایان =
| بی‌صدا =
| تاریخ نخستین نمایش =
| مکان نخستین نمایش =
| زبان اصلی = [[پارسی]]
| سری =
| موضوع =
| سبک =
| وب =
}}
'''''در حضورِ باد''''' مضحکه‌ای تک پرده‌ای از [[بهرام بیضایی]] است که در سال [[۱۳۴۷]] نوشته شده است.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش.</ref>
'''''در حضورِ باد''''' مضحکه‌ای تک پرده‌ای از [[بهرام بیضایی]] است که در سال [[۱۳۴۷]] نوشته شده است.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه شش.</ref>


خط ۶: خط ۲۳:
== داستان ==
== داستان ==
{{خطر لوث شدن}}
{{خطر لوث شدن}}
مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر می‌آیند و در کارِ کشف آن ماجرا و عاملش می‌شوند که از قِبَلش همهٔ اهل دنیا مرده‌اند. خلاصه اسلحه محکوم می‌شود. تفنگ‌ها را که از جیب مرد چاق و مرد دراز بیرون زده در چاه می‌اندازند و گم و گور می‌کنند و برای کشتگان فجایع اندوه‌بار گذشته سوگواری می‌کنند و آشتی را سرلوحه زندگانی بشر قرار می‌دهند و در انسان‌دوستی و شرافت بر هم پیشی می‌جویند . . . تا آنجا که سبقت‌جویی سبب می‌شود که نزاع در‌بگیرد و مرد چاق و مرد دراز میانجی را با تفنگ‌هایی بزرگ‌تر از آن تفنگ‌های پیشین می‌کُشند. سپس همدیگر را می‌کشند.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه ۳۸۱ تا ۴۰۸.</ref>
مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر می‌آیند و در کارِ کشف آن ماجرا و عاملش می‌شوند که از پسَش همهٔ اهل دنیا مرده‌اند. خلاصه اسلحه محکوم می‌شود. تفنگ‌ها را که از جیب مرد چاق و مرد دراز بیرون زده در چاه می‌اندازند و گم و گور می‌کنند و برای کشتگان فجایع اندوه‌بار گذشته سوگواری می‌کنند و آشتی را سرلوحه زندگانی بشر قرار می‌دهند و در انسان‌دوستی و شرافت بر هم پیشی می‌جویند . . . تا آنجا که سبقت‌جویی سبب می‌شود که نزاع در‌بگیرد و مرد چاق و مرد دراز، میانجی را با تفنگ‌هایی بزرگ‌تر از آن تفنگ‌های پیشین می‌کُشند. سپس همدیگر را می‌کشند.<ref>بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]]. صفحه ۳۸۱ تا ۴۰۸.</ref>
{{پایان خطر لوث شدن}}
{{پایان خطر لوث شدن}}
== بازی ==
== بازی ==
خط ۱۹: خط ۳۶:
* بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]].
* بیضایی، بهرام. ''دیوان نمایش / ۲''. تهران: [[انتشارات روشنگران و مطالعات زنان]].
* ''دفترهای روزن''. دفتر دوّم: بهار و تابستان [[۱۳۴۷]]. زیر نظر [[احمدرضا احمدی]].
* ''دفترهای روزن''. دفتر دوّم: بهار و تابستان [[۱۳۴۷]]. زیر نظر [[احمدرضا احمدی]].

{{بهرام بیضایی}}
{{بهرام بیضایی}}



نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۰:۰۸

در حضور باد
نویسندهبهرام بیضایی
شخصیت‌هامیانجی
مرد چاق
مرد دراز
زبان اصلیپارسی

در حضورِ باد مضحکه‌ای تک پرده‌ای از بهرام بیضایی است که در سال ۱۳۴۷ نوشته شده است.[۱]

متن

این نمایشنامه نخستین بار در دفتر دوّم دفترهای روزن برای بهار و تابستان ۱۳۴۷ چاپ شد.[۲] سپس شکل بازنگری شده‌ای از آن در دیوان نمایش در سال ۱۳۸۲ به چاپ رسید.[۳]

داستان

الگو:خطر لوث شدن مرد چاق و مرد دراز و میانجی از در آشتی بر می‌آیند و در کارِ کشف آن ماجرا و عاملش می‌شوند که از پسَش همهٔ اهل دنیا مرده‌اند. خلاصه اسلحه محکوم می‌شود. تفنگ‌ها را که از جیب مرد چاق و مرد دراز بیرون زده در چاه می‌اندازند و گم و گور می‌کنند و برای کشتگان فجایع اندوه‌بار گذشته سوگواری می‌کنند و آشتی را سرلوحه زندگانی بشر قرار می‌دهند و در انسان‌دوستی و شرافت بر هم پیشی می‌جویند . . . تا آنجا که سبقت‌جویی سبب می‌شود که نزاع در‌بگیرد و مرد چاق و مرد دراز، میانجی را با تفنگ‌هایی بزرگ‌تر از آن تفنگ‌های پیشین می‌کُشند. سپس همدیگر را می‌کشند.[۴] الگو:پایان خطر لوث شدن

بازی

این نمایشنامه بارها به نمایش درآمده است. امّا نه به وسیلهٔ نویسنده.[۵]

نوشته‌های دیگر

در همان سال ۱۳۴۷ که در حضور باد نوشته و چاپ شد، دفتر شعری از محمدرضا شفیعی کدکنی در انتشارات توس چاپ شد با نام از زبان برگ. در این دفتر نیز شعر کوتاهی با همین نامِ «در حضور باد» هست.[۶]

پانویس

  1. بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش.
  2. دفترهای روزن. دفتر دوّم: بهار و تابستان ۱۳۴۷. زیر نظر احمدرضا احمدی. صفحه ۴۹ تا ۶۱.
  3. بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش تا هشت.
  4. بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه ۳۸۱ تا ۴۰۸.
  5. بیضایی، بهرام. دیوان نمایش / ۲. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان. صفحه شش.
  6. http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/841344

منابع