تصویر دوریان گری: تفاوت میان نسخهها
←منابع: فیسبوک؟ صد سال پیش مرده! |
برگرداندن رفرنس به جای اصلی خود (جابجایی توسط کاربران تازهکار) |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = |
| پیش از = |
||
}} |
}} |
||
'''''تصویر دوریان گری''''' {{انگلیسی|The Picture of Dorian Gray}} نام یک کتاب ترسناک-فانتزی است که توسط [[اسکار وایلد]]، نویسندهٔ مشهور اهل [[ایرلند]] نوشته شدهاست. این کتاب یکی از آثار مشهور ادبی جهان است. اسکار وایلد، با نوشتن این رمان و البته نمایشنامه [[اهمیت ارنست بودن]] بود که به شهرت جهانی رسید.{{سخ}} |
'''''تصویر دوریان گری''''' {{انگلیسی|The Picture of Dorian Gray}} نام یک کتاب ترسناک-فانتزی است که توسط [[اسکار وایلد]]، نویسندهٔ مشهور اهل [[ایرلند]] نوشته شدهاست. این کتاب یکی از آثار مشهور ادبی جهان است.<ref>{{پک|اختریان|۱۳۸۴|ک=اطلاعات عمومی پیام|ص=۴۶۵}}</ref> اسکار وایلد، با نوشتن این رمان و البته نمایشنامه [[اهمیت ارنست بودن]] بود که به شهرت جهانی رسید.{{سخ}} |
||
تصویر دوریان گری به سبب تازگی موضوع و شاید نیز به سبب آنکه چهره خود نویسنده را منعکس میکند، شهرتی عظیم یافت. وایلد با این اثر تمثیلی قصد داشته است نشان بدهد که تغییر شکلی که از هنر بر امور واقعی پدید میآید تا چه حد میتواند نیرومند و نافذ باشد. مقالههای تحقیقی و انتقادی وایلد در مجموعهای با عنوان نیتها در اصول زیباییشناسی و هنر محض، شامل چهار مقاله است که وایلد در آنها خواسته ثابت کند که مسائل بیشماری که حل آن به وسیله مذهب و اخلاق میسر نمیگردد، به وسیله هماهنگی در هنر حل میشود؛ و همچنانکه هر قطرهای در دریا به مروارید خالص [[تغییر شکل]] میدهد، در عالم هنر نیز هرچه وارد میشود به زیباترین حالت تبدیل میگردد.{{سخ}} |
تصویر دوریان گری به سبب تازگی موضوع و شاید نیز به سبب آنکه چهره خود نویسنده را منعکس میکند، شهرتی عظیم یافت. وایلد با این اثر تمثیلی قصد داشته است نشان بدهد که تغییر شکلی که از هنر بر امور واقعی پدید میآید تا چه حد میتواند نیرومند و نافذ باشد. مقالههای تحقیقی و انتقادی وایلد در مجموعهای با عنوان نیتها در اصول زیباییشناسی و هنر محض، شامل چهار مقاله است که وایلد در آنها خواسته ثابت کند که مسائل بیشماری که حل آن به وسیله مذهب و اخلاق میسر نمیگردد، به وسیله هماهنگی در هنر حل میشود؛ و همچنانکه هر قطرهای در دریا به مروارید خالص [[تغییر شکل]] میدهد، در عالم هنر نیز هرچه وارد میشود به زیباترین حالت تبدیل میگردد.{{سخ}} |
||
این رمان سال ۱۸۹۰ نوشته شده است یعنی ۱۰ سال قبل از مرگ اسکار وایلد. |
این رمان سال ۱۸۹۰ نوشته شده است یعنی ۱۰ سال قبل از مرگ اسکار وایلد. |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
دوریان گری جوان خوشسیما و برازندهای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهرهای در کمال زیبایی و جوانی میسازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرو میرود، پس در همان لحظه آرزو میکند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب نگه بماند و در عوض، گذشت زمان و پیری و پلیدیها بر تصویر او نشانهای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه میشود که ارزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کمکم او را به راههای پلید میکشاند و تصویر دوریان گری، به مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه تر میشود. او به مرور تا جایی پلید میشود که اولین قتل خود را انجام میدهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را میکشد. |
دوریان گری جوان خوشسیما و برازندهای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهرهای در کمال زیبایی و جوانی میسازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرو میرود، پس در همان لحظه آرزو میکند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب نگه بماند و در عوض، گذشت زمان و پیری و پلیدیها بر تصویر او نشانهای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه میشود که ارزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کمکم او را به راههای پلید میکشاند و تصویر دوریان گری، به مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه تر میشود. او به مرور تا جایی پلید میشود که اولین قتل خود را انجام میدهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را میکشد. |
||
دوریانگری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسودهتر و پیرتر میبیند، و راهی برای از بین بردن پلیدیها پیدا نمیکند، ناگهان خشمگین میشود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو میکند. |
دوریانگری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسودهتر و پیرتر میبیند، و راهی برای از بین بردن پلیدیها پیدا نمیکند، ناگهان خشمگین میشود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو میکند. |
||
در همان لحصه مستخدمان صدای جیغ کریهی را میشنوند و به سوی اتاق دوریان گری میشتابند. انها تصویر ارباب خویش را در [[بوم نقاشی]] میبینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آنچنانکه خود او را میدیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، باپلیدترین و کریهترین چهرهٔ قابل تصور؛ که تنها از انگشترانی که به دستش بود میشد هویت او را فهمید... |
در همان لحصه مستخدمان صدای جیغ کریهی را میشنوند و به سوی اتاق دوریان گری میشتابند. انها تصویر ارباب خویش را در [[بوم نقاشی]] میبینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آنچنانکه خود او را میدیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، باپلیدترین و کریهترین چهرهٔ قابل تصور؛ که تنها از انگشترانی که به دستش بود میشد هویت او را فهمید... |
||
{{پایان خطر لوث شدن}} |
{{پایان خطر لوث شدن}} |
||
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۱۵، ساعت ۲۰:۲۸
نویسنده(ها) | اسکار وایلد |
---|---|
عنوان اصلی | The Picture of Dorian Gray |
تصویرگر(ها) | جیمز ویسلر |
زبان | انگلیسی |
موضوع(ها) | ادبیات |
گونه(های) ادبی | ترسناک - فانتزی |
ناشر | oxford bookworms library نسخهای از آن را منتشر کرده |
تصویر دوریان گری (به انگلیسی: The Picture of Dorian Gray) نام یک کتاب ترسناک-فانتزی است که توسط اسکار وایلد، نویسندهٔ مشهور اهل ایرلند نوشته شدهاست. این کتاب یکی از آثار مشهور ادبی جهان است.[۱] اسکار وایلد، با نوشتن این رمان و البته نمایشنامه اهمیت ارنست بودن بود که به شهرت جهانی رسید.
تصویر دوریان گری به سبب تازگی موضوع و شاید نیز به سبب آنکه چهره خود نویسنده را منعکس میکند، شهرتی عظیم یافت. وایلد با این اثر تمثیلی قصد داشته است نشان بدهد که تغییر شکلی که از هنر بر امور واقعی پدید میآید تا چه حد میتواند نیرومند و نافذ باشد. مقالههای تحقیقی و انتقادی وایلد در مجموعهای با عنوان نیتها در اصول زیباییشناسی و هنر محض، شامل چهار مقاله است که وایلد در آنها خواسته ثابت کند که مسائل بیشماری که حل آن به وسیله مذهب و اخلاق میسر نمیگردد، به وسیله هماهنگی در هنر حل میشود؛ و همچنانکه هر قطرهای در دریا به مروارید خالص تغییر شکل میدهد، در عالم هنر نیز هرچه وارد میشود به زیباترین حالت تبدیل میگردد.
این رمان سال ۱۸۹۰ نوشته شده است یعنی ۱۰ سال قبل از مرگ اسکار وایلد.
خلاصه داستان
الگو:خطر لوث شدن دوریان گری جوان خوشسیما و برازندهای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهرهای در کمال زیبایی و جوانی میسازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرو میرود، پس در همان لحظه آرزو میکند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب نگه بماند و در عوض، گذشت زمان و پیری و پلیدیها بر تصویر او نشانهای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه میشود که ارزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کمکم او را به راههای پلید میکشاند و تصویر دوریان گری، به مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه تر میشود. او به مرور تا جایی پلید میشود که اولین قتل خود را انجام میدهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را میکشد. دوریانگری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسودهتر و پیرتر میبیند، و راهی برای از بین بردن پلیدیها پیدا نمیکند، ناگهان خشمگین میشود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو میکند. در همان لحصه مستخدمان صدای جیغ کریهی را میشنوند و به سوی اتاق دوریان گری میشتابند. انها تصویر ارباب خویش را در بوم نقاشی میبینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آنچنانکه خود او را میدیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، باپلیدترین و کریهترین چهرهٔ قابل تصور؛ که تنها از انگشترانی که به دستش بود میشد هویت او را فهمید... الگو:پایان خطر لوث شدن
درباره نویسنده
اسکار فینگل اُ. فلاهرتی ویلز وایلد در سال ۱۸۵۴ در ایرلند به دنیا آمد. او برای جملات هوشمندانه و طنزآمیزش مشهور است؛ ولی مردم سده هشتاد او را زیاد بامزه نمیدانستند. وقتی وایلد تصویر دوریان گری را نوشت، بیشتر مردم آن را کتابی شیطانی که ایدههای شیطانیای را به ذهن میدهد خواندند؛ ولی وایلد این موضوع را تکذیب کرد و جایی نوشت: کتابها نمیتوانند اخلاقی یا غیراخلاقی باشند: آنها یا خوب نوشته شدهاند، یا بد. وقتی وایلد در ۱۹۰۰ درگذشت، کمتر کسی او را میشناخت؛ هیچکس نمیدانست که سالها بعد قرار است مردم به ارزش واقعی کارهای او پی ببرند. گویی رابطه وایلد و کتابش، تصویر دوریان گری، مثل رابطه دوریان گری و تصویرش بود: تا وقتی یکی وجود داشته باشد، دیگر امکان وجود داشتن نخواهد داشت...[۲]
جستارهای وابسته
- فهرست پرفروشترین کتابهای تاریخ
- صد رمان برتر به انتخاب کتابخانه مدرن
- صد رمان برتر تمام زمانها به انتخاب دانیل برت
منابع
- اختریان، محمود (۱۳۸۴)، اطلاعات عمومی پیام، عالمگیر، شابک ۹۶۴-۹۳۶۰۸-۰-۸ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک)
- ↑ اختریان، اطلاعات عمومی پیام، ۴۶۵.
- ↑ وایلد، اسکار. The Picture of Dorian Gray. Oxford University Press.