خطوط ششگانه: تفاوت میان نسخهها
صفحهٔ جدید: '''خطوط ششگانه''' یا '''اقلام سته''' شش خط اصلی خوشنویسی اسلامی هستند که دارای قواعد و نظم معینی می... |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۰۸، ساعت ۲۰:۲۴
خطوط ششگانه یا اقلام سته شش خط اصلی خوشنویسی اسلامی هستند که دارای قواعد و نظم معینی میباشند. از این شش قلم به عنوان خطوط اصول هم نام برده میشود. این شش خط که ابداع آنها به ابن مقله نسبت داده میشود، عبارند از:
وجه تمایز این شش قلم، اختلاف در شکل حروف و کلمات و نسبت سطح و دور (حرکتهای مستقیم یا نحنی) نسبت به یکدیگر میباشد. همچنین این خطوط در جزئیات قواعد اصلی خوشنویسی که به اصول دوازدهگانه خوشنویسی معروفند دارای تفاوتهایی میباشند. این اصول عبارتند از: ترکیب، کرسی، نسبت، ضعف، قوت، سطح، دور، صعود مجاز، نزول مجاز، اصول، صفا و شأن که حداقل ده اصل اول آن اختلاف بین این قلمها را شکل میدهد.
شکلگیری و تکامل
از همان آغاز شکلگیری خط عربی یا فارسی و رسمالخط آن دو شیوه نگارش متداول بود؛ یکی بیشتر متشکل از خطوط مستقیم بود که بعدها خط کوفی را تشکیل داد؛ و دیگری حاوی حرکتهای مدور بود که میتوان از آن به عنوان نوعی خط نسخ اولیه یاد کرد.
در آغاز دولت عباسی (۱۳۲-۶۵۶ ه.ق) بازار خوشنویسی رونق گرفت و برای تفنن و زیبایی، شیوههای متعددی در خط پیدا شد. انواع خط کوفی متجاوز از پنجاه نوع مختلف شد [۱]و خط نسخ اولیه نیز از نظر شکل نگارش واندازه قلم تنوع زیادی پیدا کرد که تشخیص و خواندن و نوشتن همه آنها کار سادهای نبود.
پس از مدتی قلمها یا روشهای روشنتر و بهتری پدید آمدند که به خطوط ششگانه یا اقلام سته شهرت دارند. ، ابوعلی محمد بن علی بن حسین (حسن) بن عبدالله بغدادی (شوال ۲۷۲- ۳۲۸ قمری/ مارس ۸۸۶ -۹۴۰ میلادی) معروف به اِبْن ِ مُقْله، ادیب، خوشنویس و وزیر عباسیان را مبدع و شکل دهنده این شش خط مختلف میدانند[۲]. درواقع ابن مقله این خطوط را از میان خطوط مختلف ممتاز کرد و آنان را قاعدهمند ساخت.
او از آمیختن خط کوفی اولیه، نسخ اولیه و ابتکارات جدید، خطوط ششگانه را بوجود آورد. ابتدا او خطی ساده و خوانا ایجاد کرد و آن را خط محقق نامید و قاعدهمند کرد. سپس از آن، خط ریحان را ساخت. بعد از آن خط ثلث را از ریحان پدید آورده و قاعدهمند کرد. بعد از اینها به شکل دادن خط نسخ موفق شد. و پس از آنها خط توقیع و رقاع را ابداع نمود.
اکثر محققین، ابن مقله را اولین مبتکر و پدیدآورنده خوشنویسی اسلامی میدانند. پس از او افرادی چون محمد بن سمسانی و محمد بن اسعد شیوه او را فرا گرفتند. سپس ابوالحسن علی بن هلال معروف به ابن بواب، این شیوه را از آن دو آموخت و تکمیل کرد و تمام خطوطی که ابن مقله پدید آورده بود را کمال بخشید[۳]. سپس یاقوت مستعصمی(درگذشته به سال ۶۹۸ هجری قمری) [۴]خطاط صاحبنام در خط ابن بواب تحقیق و تتبع کرد. یاقوت در روش خوشنویسی اقلام ششگانه تغییراتی داد. او در در روش تراشیدن قلم و قط زدن استادان پیشین تجدیدنظر کرد.[۵] و بویژه خط ثلث را به کمال نهایی رسانید.
پانویس
- ↑ فضائلی ص ۱۴۲
- ↑ ابن نديم
- ↑ پیدایش و سیر تحول هنر خط، ص ۷۳
- ↑ لغتنامه دهخدا
- ↑ پیدایش و سیر تحول هنر خط
منابع
- فضایلی، حبیبالله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
- پیدایش و سیر تحول هنر خط ، انتشارت یساولی، چاپ دوم ۱۳۶۰ ش
- ابن نديم. الفهرست. ص ۱۲
- لغتنامه دهخدا. مدخل یاقوت مستعصمی