شهودگرایی ریاضی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) : + رده:شهودگرایی ریاضی |
قرار دادن {{داده‌های کتابخانه‌ای}} با اطلاعات ویکی‌داده |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{منطق}} |
{{منطق}} |
||
{{داده‌های کتابخانه‌ای}} |
|||
[[رده:شهودگرایی ریاضی]] |
[[رده:شهودگرایی ریاضی]] |
||
[[رده:برساخت‌گرایی]] |
[[رده:برساخت‌گرایی]] |
||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۱۲
شهودگرایی ریاضی (mathematical Intuitionism) مکتبی در فلسفهٔ ریاضی است که بر اساس آن ریاضیات نمی‌تواند ویژگی‌های اغلب مجموعه‌های نامتناهی را در بر گیرد و فقط گزاره‌هایی موجه‌اند که بتوان اثبات‌پذیری آنها را با روش‌های متناهی نشان داد.
نظر شهودگرایان این است که اشیا و برهان‌های ریاضیات را فقط باید با طی گام‌های متوالی و متناهی ساخت، گام‌هایی که با شهود قابل اطلاق بر اعداد طبیعی‌اند.
در شهودگرایی، خردورزی و گمانه‌های فلسفی ریاضیدان نقشی کلیدی دارند و بنابر شهودگرایی را می‌توان فلسفی‌ترین مکتب در ریاضیات به‌شمار آورد.
منابع
- Martin Davis (2000). Engines of Logic: Mathematicians and the origin of the Computer (1st edition ed.). W. W. Norton & Company, New York. ISBN 0-393-32229-7.
