گروه هشت: تفاوت میان نسخه‌ها
Mitra.sh1368 (بحث | مشارکتها) |
Mitra.sh1368 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
; [[Rodrigo Rato|Director of the International Monetary Fund]]-->|} |
; [[Rodrigo Rato|Director of the International Monetary Fund]]-->|} |
||
'''جی هفت''' یا ''' |
'''جی هفت''' یا '''جی 7''' یا '''گروه هفت''' از هفت [[کشور صنعتی]] جهان تشکیل شده‌است که حدود ۵۰٪ اقتصاد جهان را در دست دارند. سران کشورهای این گروه هر ساله یک گردهمایی مشترک با هم دارند. |
||
کشورهای [[فرانسه]]، [[آلمان]]، [[بریتانیا]]، [[ایتالیا]]، [[ژاپن]]، [[ایالات متحده آمریکا]] و [[کانادا]] این هفت کشور را تشکیل می‌دهند. |
کشورهای [[فرانسه]]، [[آلمان]]، [[بریتانیا]]، [[ایتالیا]]، [[ژاپن]]، [[ایالات متحده آمریکا]] و [[کانادا]] این هفت کشور را تشکیل می‌دهند. |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اولین کنفرانس اقتصاد جهانی سال ۱۹۷۵ در قصر رامبولیه در [[پاریس]] برپا شد. پس از آن چنین دیدارهایی سالانه تکرار شدند و هر سال یکی از اعضای این گروه میزبانی اجلاس را که همیشه در ماه مه یا ژوئن، برگزار می‌شدند بر عهده گرفت. |
اولین کنفرانس اقتصاد جهانی سال ۱۹۷۵ در قصر رامبولیه در [[پاریس]] برپا شد. پس از آن چنین دیدارهایی سالانه تکرار شدند و هر سال یکی از اعضای این گروه میزبانی اجلاس را که همیشه در ماه مه یا ژوئن، برگزار می‌شدند بر عهده گرفت. |
||
هدف |
هدف از این نشست‌ها در آغاز مشورت دربارهٔ مسائل روز و راهبردهای اقتصادی جهان بود. شرکت‌کنندگان در اولین اجلاس، سران کشورهای فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایتالیا، ژاپن و آمریکا بودند. اولین کنفرانس این شش کشور که در قصر رامبولیه در [[پاریس]] برگزار شد بسیار غیررسمی بود. در ضمن گفتگوهای شبانه در کنار شومینه، سبب شد که سران کشورهای شرکت کننده در این اجلاس به مزیت های تبادل نظر مستقیم دربارهٔ مسائل مهم پی بردند. اجلاس گروه هفت یک نهاد بین المللی نیست. از دیگر سو گروه هفت فاقد سازمان مدیریتی است و قطعنامه‌های اجلاس گروه هفت از پشتیبانی نهادهای بین الملی برخوردار نیست. اجلاس سالانه همیشه از سوی کشور میزبان سازماندهی می‌شوند و کشور میزبان ریاست اجلاس را بر عهده می‌گیرد. |
||
اولین کنفرانس اقتصاد جهانی بسیار غیررسمی بود. در ضمن گفتگوهای شبانه در کنار شومینه، سران کشورهای عضو شرکت کننده در دیدار، به مزیت امکان تبادل نظر مستقیم در بارهٔ مسائل مهم پی بردند. |
|||
اجلاس گروه هفت نهادی جهانی نیست. گروه هفت فاقد سازمان مدیریتی است و قطعنامه‌های این اجلاس الزام‌آور نیست. اجلاس سالانه همیشه از سوی کشور میزبان سازماندهی می‌شوند و کشور میزبان ریاست اجلاس را بر عهده می‌گیرد. |
|||
== پیوستن کانادا |
== پیوستن کانادا == |
||
تا سال ۱۹۷۶ این گروه شش عضو داشت. در سال ۱۹۷۶ با پیوستن [[کانادا]] به جمع کشورهای عضو، این گروه به «گروه هفت» (G7) تبدیل گردید. |
|||
== پیوستن روسیه و جدایی آن == |
|||
در پایان [[جنگ سرد]] در سال ۱۹۸۹ روسیه خواستار پیوستن به این گروه شد. پذیرش روسیه در این گروه رفته رفته انجام شد و ۹ سال بعد در سال ۱۹۹۸ روسیه به عضویت رسمی این گروه در آمد. در سال ۲۰۰۶ روسیه برای اولین بار ریاست گروه ۸ را بر عهده گرفت و اجلاس سالانهٔ گروه ۸ در [[سن پترزبورگ]] برگزار شد. |
|||
روسیه پس از بحران اوکراین از این گروه کنار گذاشته شد. به این ترتیب گروه 8 به گروه 7 تغییر نام داد. |
روسیه پس از بحران اوکراین از این گروه کنار گذاشته شد. به این ترتیب گروه 8 به گروه 7 تغییر نام داد. |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== روح از دست رفتهٔ رامبولیه == |
== روح از دست رفتهٔ رامبولیه == |
||
در سال‌های آغازین نشست سران، گفت‌گوها دربارهٔ مسائل مالی و موضوعات مربوط به سیاست ارزی کانون این دیدارها را تشکیل |
در سال‌های آغازین نشست سران، گفت‌گوها دربارهٔ مسائل مالی و موضوعات مربوط به سیاست ارزی کانون این دیدارها را تشکیل می‌داد ولی در دههٔ ۸۰ تمرکز این گروه بیشتر یر روی مسائل سیاسی و امنیتی بود. از سوی دیگر مسائل مبرم روز مانند حملهٔ [[اتحاد جماهیر شوروی]] سابق به افغانستان یا فاجعهٔ چرنوبیل احساس نیاز به همکاری بین اعضای «گروه هفت» (G7) را تشدید کرد. |
||
روح رامبولیه- گفتگوهای غیر رسمی در جمعی کوچک- در سایهٔ سازماندهی نشست‌های بزرگ به فراموشی سپرده شد. هماهنگ کردن موضوع‌های گوناگون رفته رفته پیچیده‌تر شد. امروزه نه تنها سران کشورها با یکدیگر دیدار می‌کنند بلکه وزرای کشورهای عضو هم پیرامون مسائل گوناگون به بحث و گفتگو می‌نشینند. اقتصاد دیگر موضوع اصلی مذاکرات نیست، بلکه در کنار آن به موضوع‌هایی دیگر مانند تغییرات جوی یا توریسم بین‌المللی هم پرداخته می‌شود. |
روح رامبولیه- گفتگوهای غیر رسمی در جمعی کوچک- در سایهٔ سازماندهی نشست‌های بزرگ به فراموشی سپرده شد. هماهنگ کردن موضوع‌های گوناگون رفته رفته پیچیده‌تر شد. امروزه نه تنها سران کشورها با یکدیگر دیدار می‌کنند بلکه وزرای کشورهای عضو هم پیرامون مسائل گوناگون به بحث و گفتگو می‌نشینند. اقتصاد دیگر موضوع اصلی مذاکرات نیست، بلکه در کنار آن به موضوع‌هایی دیگر مانند تغییرات جوی یا توریسم بین‌المللی هم پرداخته می‌شود. |
||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۱۴:۳۱
| کشورهای گروه هفت |
|---|
 |
جی هفت یا جی 7 یا گروه هفت از هفت کشور صنعتی جهان تشکیل شده‌است که حدود ۵۰٪ اقتصاد جهان را در دست دارند. سران کشورهای این گروه هر ساله یک گردهمایی مشترک با هم دارند.
کشورهای فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایتالیا، ژاپن، ایالات متحده آمریکا و کانادا این هفت کشور را تشکیل می‌دهند.
پیشینه
گروه هفت در تلاش برای پاسخ به یک بحران پدید آمد: در اواسط دههٔ هفتاد، بحران نفتی و از هم‌پاشی سیستم تبادل ارز برتون وودز منجر به بحرانی در اقتصاد جهانی شد. برای کشورهای بزرگ صنعتی این موضوع مطرح بود که چگونه می‌توان بر مشکلات غلبه کرد. رئیس جمهور وقت فرانسه، والری ژیسکار دیستن، و صدر اعظم آن هنگام آلمان، هلموت اشمیت، غلبه بر بحران را در راه‌کاری بین‌المللی دیدند و این ایده را پی گرفتند.
دیدار سالانه
اولین کنفرانس اقتصاد جهانی سال ۱۹۷۵ در قصر رامبولیه در پاریس برپا شد. پس از آن چنین دیدارهایی سالانه تکرار شدند و هر سال یکی از اعضای این گروه میزبانی اجلاس را که همیشه در ماه مه یا ژوئن، برگزار می‌شدند بر عهده گرفت.
هدف از این نشست‌ها در آغاز مشورت دربارهٔ مسائل روز و راهبردهای اقتصادی جهان بود. شرکت‌کنندگان در اولین اجلاس، سران کشورهای فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایتالیا، ژاپن و آمریکا بودند. اولین کنفرانس این شش کشور که در قصر رامبولیه در پاریس برگزار شد بسیار غیررسمی بود. در ضمن گفتگوهای شبانه در کنار شومینه، سبب شد که سران کشورهای شرکت کننده در این اجلاس به مزیت های تبادل نظر مستقیم دربارهٔ مسائل مهم پی بردند. اجلاس گروه هفت یک نهاد بین المللی نیست. از دیگر سو گروه هفت فاقد سازمان مدیریتی است و قطعنامه‌های اجلاس گروه هفت از پشتیبانی نهادهای بین الملی برخوردار نیست. اجلاس سالانه همیشه از سوی کشور میزبان سازماندهی می‌شوند و کشور میزبان ریاست اجلاس را بر عهده می‌گیرد.
پیوستن کانادا
تا سال ۱۹۷۶ این گروه شش عضو داشت. در سال ۱۹۷۶ با پیوستن کانادا به جمع کشورهای عضو، این گروه به «گروه هفت» (G7) تبدیل گردید.
پیوستن روسیه و جدایی آن
در پایان جنگ سرد در سال ۱۹۸۹ روسیه خواستار پیوستن به این گروه شد. پذیرش روسیه در این گروه رفته رفته انجام شد و ۹ سال بعد در سال ۱۹۹۸ روسیه به عضویت رسمی این گروه در آمد. در سال ۲۰۰۶ روسیه برای اولین بار ریاست گروه ۸ را بر عهده گرفت و اجلاس سالانهٔ گروه ۸ در سن پترزبورگ برگزار شد.
روسیه پس از بحران اوکراین از این گروه کنار گذاشته شد. به این ترتیب گروه 8 به گروه 7 تغییر نام داد.
گروه هشت یک عضو دیگر هم دارد و در حقیقت می‌توان حتی از گروه ۹ هم سخن گفت. چرا که از سال ۱۹۸۱ رئیس کمیسیون اروپا هم در این اجلاس شرکت می‌کند. از سوی دیگر گروه هفت بدون روسیه کماکان به موازات گروه هشت وجود دارد. زیرا مسکو هنوز به همهٔ نهادهای زیر نظر گروه هشت راه ندارد، از جمله رایزنی‌های اقتصادی که گاهی بدون شرکت روسیه انجام می‌گیرند.
روح از دست رفتهٔ رامبولیه
در سال‌های آغازین نشست سران، گفت‌گوها دربارهٔ مسائل مالی و موضوعات مربوط به سیاست ارزی کانون این دیدارها را تشکیل می‌داد ولی در دههٔ ۸۰ تمرکز این گروه بیشتر یر روی مسائل سیاسی و امنیتی بود. از سوی دیگر مسائل مبرم روز مانند حملهٔ اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان یا فاجعهٔ چرنوبیل احساس نیاز به همکاری بین اعضای «گروه هفت» (G7) را تشدید کرد.
روح رامبولیه- گفتگوهای غیر رسمی در جمعی کوچک- در سایهٔ سازماندهی نشست‌های بزرگ به فراموشی سپرده شد. هماهنگ کردن موضوع‌های گوناگون رفته رفته پیچیده‌تر شد. امروزه نه تنها سران کشورها با یکدیگر دیدار می‌کنند بلکه وزرای کشورهای عضو هم پیرامون مسائل گوناگون به بحث و گفتگو می‌نشینند. اقتصاد دیگر موضوع اصلی مذاکرات نیست، بلکه در کنار آن به موضوع‌هایی دیگر مانند تغییرات جوی یا توریسم بین‌المللی هم پرداخته می‌شود.
انتقادات
یکی از انتقاداتی که در سال‌های اخیر نسبت به گروه 7 مطرح بوده و هست؛ عدم عضویت کشورهای مهم و تازه قدرت یافته، مانند چین ، هند ، برزیل و اسپانیا در این گروه است. گروه 7 امروزه در بر گیرندهٔ همه کشورهای قدرتمند دنیا به لحاظ اقتصادی نیست. هرچند که 7 کشور عضو تقریباً نیمی از تولید ناخالص داخلی دنیا را به خود اختصاص می‌دهند، ولی باید گفت که غیبت چین، که از لحاظ تولید ناخالص داخلی رتبه دوم جهان را دارد و یا برزیل که هفتمین قدرت اقتصادی دنیاست، از نقاط ضعف مهم اجلاس گروه 7 به شمار می رود. همچنین عدم حضور هند (که بر اساس تولید ناخالص داخلی جلوتر از کانادا و روسیه قرار دارد) نیز از جمله نقاط ضعف گروه 7 به شمار می رود.
لغو عضویت روسیه از گروه
در پی انقلاب اوکراین و اشغال بخشی از خاک این کشور توسط ارتش روسیه و پیوستن منطقه کریمه به روسیه و شکاف به وجود آمده بین روسیه و غرب سران هفت کشور صنعتی لغو عضویت روسیه را از گروه جی هشت به طور غیر رسمی اعلام کردند.[۱]
منابع
جستارهای وابسته
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گروه هشت موجود است. |
| اعضا | |
|---|---|
| نماینده | |
