ولادیمیر لیاخوف

برای دیگر کاربردها، لیاخوف را ببینید.

روسی ولادیمیر لیاخوف
کلنل لیاخوف
زاده	۲۰ ژوئن؟ ۱۸۶۹
درگذشته	ژوئن ۱۹۱۹
درجه	کلنل
فرماندهی	فرمانده بریگارد قزاق ایران

ولادیمیر پلاتونوویچ لیاخوف (به روسی: Владимир Платонович Ляхов) (۱۸۶۹ - ۱۹۱۹)، هفتمین فرمانده روسی بریگاد قزاق ایران بود که مجلس شورای ملی را به دستور محمدعلی شاه به توپ بست.

به دستور وی همچنین تنی چند از آزادی‌خواهان اعدام شدند.

لیاخوف، افسر ارتش روسیه، از طرف دربار تزار به ایران اعزام شد و در زمان سلطنت محمدعلی شاه، فرماندهی بریگاد مرکزی قوای قزاق را برعهده گرفت. کلنل لیاخوف در مقابل وزیر جنگ و هیچ یک از مقامات وقت ایران برای خود مسئولیتی قائل نبود و مستقیماً از پترزبورگ کسب تکلیف می‌کرد. وی در ۲۲ جمادی‌الاول سال ۱۳۲۶ ق، از طرف محمدعلی شاه به سمت فرماندار نظامی تهران منصوب شد و در ۲۳ جمادی‌الاول به دستور شاه و توصیه سرگئی شاپشال روسی که در خدمت محمدعلی شاه بود و گارتوریک وزیر مختار روسیه در ایران، مجلس شورای ملی را به توپ بست.

بر اثر این واقعه جمعی از نمایندگان مجلس را متفرق ساخت و عده‌ای را کشت و قوای قزاق وارد مجلش شدند و دست به تخریب و غارت زدند. بعد از این آشوب سازی مهلک، کلنل لیاخوف از طرف محمدعلی شاه مورد قدردانی قرار گرفت.

لیاخوف تا روز اول رجب سال ۱۳۲۷ ق در خدمت محمدعلی شاه بود، ولی پس از فتح تهران توسط مجاهدان و سواران بختیاری، تسلیم اردوی مشروطه خواهان شد و از طرف علی قلی خان سردار اسعد و محمدولی خان تنکابنی، فاتحان مشروطه خواه تهران، تحت حفاظت یوسف خان امیر مجاهد قرار گرفت، تا مورد حمله مشروطه خواهان واقع نشود.

لیاخوف در سوم رجب سال ۱۳۲۷ ق استعفای خود را تسلیم سپهسالار وزیر جنگ کرد و به پترزبورگ رفت. در سال ۱۹۱۷ م (۱۳۲۶ ق) که انقلاب روسیه پدید آمد، به ژنرال دِنیکِن فرمانده روس‌های سفید پیوست و چون سفیدها شکست خوردند، به باتومی گریخت. ولی در آن جا، به دست سه تن گرجی، کشته شد.

در تاریخ مرگ و تاریخ استعفای ولادیمیر لیاخوف خطای عددی رخ داده است.

طرح ریزی به توپ بستن مجلس

مشهور است که محمدعلی شاه عامل اصلی و طراح به توپ بستن مجلس بوده است، اما بنا بر گزارش‌های محرمانه‌ای که پانوف، روزنامه‌نگار بلغاری، از لیاخوف ربوده بود، طراح اصلی نقشه، لیاخوف و بارانوسکی (مترجم سفارت روس) و شاپشال (آجودان شاه و از اتباع روسیه) بودند که با ادارهٔ ارتش در تفلیس و سن‌پترزبورگ تماس داشتند و موافقت دولت روسیه را کسب کرده بودند. شاه ابتدا با نقشهٔ لیاخوف مخالفت کرد و خواهان روش مسالمت‌آمیزتری شد، زیرا از عواقب درگیری نظامی و کشتار مردم می‌ترسید، ولی لیاخوف گفت که جز این راهی نیست و تهدید کرد که در غیر این صورت، دیگر دولت روسیه در قبال وی تعهد و مسئولیتی نخواهد داشت. شاه به‌ناچار پذیرفت، ولی درخواست کرد تا جایی که ممکن است از خون‌ریزی خودداری کنند.متن صفحه.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی