لاکهید پی-۳ اوریون: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۹.۵): + رده:هواپیماهای تک‌باله |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:پی-۳ اوریون]] |
[[رده:پی-۳ اوریون]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[رده:جاسوسی سیگنال]] |
[[رده:جاسوسی سیگنال]] |
||
[[رده:لاکهید کورپوریشن]] |
[[رده:لاکهید کورپوریشن]] |
||
[[رده:هواپیماهای تک‌باله]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۰۲:۲۴
class="infobox" style="width:25.5em;border-spacing:2px;" ! colspan="2" style="text-align: center; font-size: 125%;" | پی-تری اوراین |-
|-
| colspan="2" style="text-align: center;" | 
|-
لاکهید پی-۳ اورایـِن هواپیمای گشتی دریایی ساخت شرکت لاکهید آمریکا است که توسط نیروی دریایی بسیاری از کشورهای جهان استفاده می‌شود. از سال ۱۹۶۲ تاکنون از این هواپیما به عنوان گشت دریایی، هواپیمای اکتشافی، هواپیمای جنگی ضد کشتی، و هواپیمای جنگی ضد زیردریایی استفاده می‌شود.
پی-۳ از موفق‌ترین هواپیماهای نسل خود و از معدود هواپیماهای جنگی است که در کشور سازنده خود (آمریکا) پنجاه سال سابقه فعالیت مستمر داشته‌اند. در سال ۲۰۱۰ حدود ۱۳۰ فروند از این هواپیما در نیروی دریایی آمریکا فعال بوده و تعدادی نیز در انبار ذخیره شده‌است. بر اساس برنامه نیروی دریایی در نهایت این هواپیماها با بوئینگ پی-۸آ پوسیدون جایگزین خواهند شد.
خصوصیات
پی -۳ اوراین یک جایگاه داخلی بمب در زیر بدنه جلویی هواپیما دارد که معمولاً اژدر مارک ۵۰، اژدر مارک ۴۶، و همچنین جنگ‌افزارهای خاص هسته‌ای روی آن نصب می‌شود. جایگاه‌های دیگر زیر بال، جنگ‌افزارهای دیگری نظیر ای‌جی‌ام-۸۴ هارپون، ای‌جی‌ام-۸۴ ای اس‌ال‌ای‌ام، ای‌جی‌ام-۸۴اچ/کی اس‌ال‌ای‌ام-ئی‌آر، ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک، راکت زونی ۱۲۷ میلیمتری و دیگر انواع موشک‌ها، مین دریایی، و بمب‌های گرانشی را در خود جای می‌دهند.
خدمه
تعداد خدمه در هواپیمای پی-تری اوراین بسته به ماموریت پرواز، و کشوری که از هواپیما استفاده می‌کند دارد. در کشور ایالات متحده تعداد خدمه این هواپیما به ۱۲ نفر می‌رسد:
- ۳ هوانورد نیروی دریایی
- فرمانده هواپیمای گشتی (PPC)
- خلبان دوم هواپیمای گشتی (PP2P)
- خلبان سوم هواپیمای گشتی (PP3P)
- ۲ نفر افسر پرواز نیروی دریایی
- مسئول هماهنگ‌کننده تاکتیکی هواپیمای گشتی (PPTC یا TACCO)
- مسئول هدایت و ارتباطات هواپیمای گشتی (PPNC یا NAVCOM)
- ۲ نفر مهندس پرواز از خدمه هواپیما (FE1 و FE2)
- ۳ نفر متصدی گیرنده
- مسئول رادار MAD/EWO (SS-3)
- ۲ نفر مسئول صوتی (SS-1 و SS-2)
- یک نفر تکنسین پرواز (IFT)
- یک نفر مسئول مهمات پرواز (مسئول مهمات پرواز یا ORD هم اکنون در خدمه نیروی دریایی آمریکا استفاده نمی‌شود. این مسئولیت هم اکنون به IFT واگذار شده‌است)
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «P-3 Orion». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ مهٔ ۲۰۰۹.
پیوند به بیرون
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لاکهید پی-۳ اوریون موجود است. |