روحانی‌ستیزی

ضدروحانی‌گری (روحانیت ستیزی) جنبشی تاریخی علیه قشر روحانی است. علت این مخالفت قدرت واقعی یا مفروض قشر روحانی و تاثیر آنها در تمام جنبه‌های زندگی عمومی و سیاسی و دخالت آنها در زندگی روزمره شهروندان، داشتن امتیازات ویژهٔ دینی است.

تمام ضدروحانی‌گرایان لزوماً بی‌دین یا ضددین نیستند، برخی از آنها مذهبی‌اند و دلایل مخالفت آنها با روحانیون، مسائل بنیادی ویا اختلافات در تفسیر است، برای مثال جنبش پرتستان در مسیحیت.

ضدروحانی‌گری به اشکال مختلف در تاریخ مسیحیت وجود داشته‌است. برخی فیلسوفان عصر روشنگری از جمله مارتین لوتر به کلیسای کاتولیک، رهبران مذهبی و روحانیون که فاسد بودند تاخته‌اند.

آسیا

ایران

تا اواخر دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ ضدروحانی‌گری به مقدار قابل توجهی در جمهوری اسلامی ایران گزارش شده‌است. معترضان معتقدند روحانیون شاهانه زندگی می‌کنند درحالیکه قشر کارگر در فقر زندگی می‌کنند. برای مثال شایعه‌هایی مبنی بر اینکه روحانیون در قدرت پول‌های خود را در بانک‌های سوئیس ذخیره کردند فراگیر است.

ایران با اینکه حکومتی مذهبی دارد و با نمادهای مذهبی آغشته‌است، به طور فزاینده‌ای کشوری ضدروحانی است. به شکلی شبیه برخی کشورهای کاتولیک است که دین بدون نمایش عمومی مفروض تلقی شده، و احساسات متناقضی نسبت به روحانیت وجود دارد. ایرانی‌ها ملاهای خود را مسخره می‌کنند و برای‌شان جوک می‌سازند...

جستارهای وابسته

• عصر روشنگری
• ندانم‌گرایی
• بی‌خدایی
• ضدخدایی
• روحانی‌گری
• جنگ کریسترو
• دنی دیدرو
• اندیشه آزاد
• آزادی اندیشه
• مسیحیت‌زدایی فرانسه در انقلاب فرانسه
• تفتیش عقاید
• لائیسیته
• جان دیویی
• دوران ترور
• رابطه کلیسای کاتولیک و دولت
• سکولاریسم
• دولت سکولار
• جدایی دین از دولت
• حاکمیت دینی
• تامس جفرسون
• تامس پین
• ولتر