لینچ‌کردن در ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:duluth-lynching-postcard.jpg|چپ|بندانگشتی|200px|کارت پستال زجرکشی دولوت، مینه سوتا]]
'''زجرکش کردن در ایالات متحده امریکا''' به عمل کشتن مردم توسط انبوه مردم به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در [[ایالات متحده آمریکا]] به روش [[زجرکش کردن]] رخ می‌داد گفته می‌شود. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و [[جنوب آمریکا]] رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.<ref>[http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/shipp/lynchingsstate.html Lynching Statistics<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
'''زجرکش کردن در ایالات متحده امریکا''' به عمل کشتن مردم توسط انبوه مردم به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در [[ایالات متحده آمریکا]] به روش [[زجرکش کردن]] رخ می‌داد گفته می‌شود. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و [[جنوب آمریکا]] رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.<ref>[http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/shipp/lynchingsstate.html Lynching Statistics<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>


در ابتدای [[قرن بیستم]] در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های [[آشویتس]] را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,42301,00.html Blood At The Root - TIME<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
[[پرونده:Red Summer 1919 Omaha Nebraska lynching.jpg|بندانگشتی|یک قربانی در شورش ۱۹۱۹ [[اوماها، نبراسکا]]<ref>Lewis, David Levering, ''W. E. B. Du Bois: A Biography'', 2009, p 383</ref>]]
[[پرونده:Lynching of Bennie Simmons.jpg|بندانگشتی|200px| بنی سایمنز قبل از قرار گرفتن روی آتش در روغن زغال خیس شد.]]


== نگارخانه ==
[[پرونده:duluth-lynching-postcard.jpg|چپ|بندانگشتی|200px|کارت پستال زجرکشی دولوت، مینه سوتا]]
{|
||
[[پرونده:Lynching of Laura Nelson, May 1911.jpg|200px|بندانگشتی|زجرکش کردن لورا و لورنس نلسون که در کشتن کلانتر در ۱۹۱۱ نقش داشتند.<ref>{{cite web | url = http://www.odmp.org/officer/19605-deputy-sheriff-george-h-loney | title = Deputy Sheriff George H. Loney | accessdate = ۲۰۱۱-۱۱-۰۷ | publisher = The Officer Down Memorial Page, Inc}}</ref><ref>"[http://www.nps.gov/nero/greatplaces/Shaped by Site-Kathleen Hulser.htm Shaped by Site: Three Communities' Dialogues on the Legacies of Lynching]." ''[[سازمان پارک‌های ملی]]''. Accessed October 29, 2008.</ref>]]
[[پرونده:Lynching-of-will-james.jpg|200px|بندانگشتی| زجرکشی سیرک گونه ویل جیمز در ۱۹۰۹، [[کایرو، ایلینوی]]]]
[[پرونده:Lynching-of-will-james.jpg|200px|بندانگشتی| زجرکشی سیرک گونه ویل جیمز در ۱۹۰۹، [[کایرو، ایلینوی]]]]
||
[[پرونده:Lynching of Laura Nelson, May 1911.jpg|200px|بندانگشتی|زجرکش کردن لورا و لورنس نلسون که در کشتن کلانتر در ۱۹۱۱ نقش داشتند.<ref>{{cite web | url = http://www.odmp.org/officer/19605-deputy-sheriff-george-h-loney | title = Deputy Sheriff George H. Loney | accessdate = ۲۰۱۱-۱۱-۰۷ | publisher = The Officer Down Memorial Page, Inc}}</ref><ref>"[http://www.nps.gov/nero/greatplaces/Shaped by Site-Kathleen Hulser.htm Shaped by Site: Three Communities' Dialogues on the Legacies of Lynching]." ''[[سازمان پارک‌های ملی]]''. Accessed October 29, 2008.</ref>]]
[[پرونده:Lynching of Bennie Simmons.jpg|بندانگشتی|200px| بنی سایمنز قبل از قرار گرفتن روی آتش در روغن زغال خیس شد.]]

[[پرونده:Kkk-carpetbagger-cartoon.jpg|200px|بندانگشتی|کاریکاتوری که تهدید می‌کند [[کوکلاکس کلان]] مسافران خورجین دار (اشاره به شمالیها) را زجرکش خواهد کرد. توسکالوسا، آلاباما، ایندیپندنت مانیتور، ۱۸۶۸]]
در ابتدای [[قرن بیستم]] در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های [[آشویتس]] را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,42301,00.html Blood At The Root - TIME<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
||

[[پرونده:Red Summer 1919 Omaha Nebraska lynching.jpg|بندانگشتی|یک قربانی در شورش ۱۹۱۹ [[اوماها، نبراسکا]]<ref>Lewis, David Levering, ''W. E. B. Du Bois: A Biography'', 2009, p 383</ref>]]
[[پرونده:Postcard of the lynched Jesse Washington, front and back.jpg|بندانگشتی|200px| پشت و جلوی کارت پستال جسد سوخته [[زجرکش کردن جسی واشینگتن|جسی واشینگتن]] در معرض نمایش در [[رابینسون، تگزاس]] پس از زجرکش شدن در واکو، در همان نزدیکی در ۱۶ مه ۱۹۱۶]]
[[پرونده:Postcard of the lynched Jesse Washington, front and back.jpg|بندانگشتی|200px| پشت و جلوی کارت پستال جسد سوخته [[زجرکش کردن جسی واشینگتن|جسی واشینگتن]] در معرض نمایش در [[رابینسون، تگزاس]] پس از زجرکش شدن در واکو، در همان نزدیکی در ۱۶ مه ۱۹۱۶]]
||

|}
[[پرونده:Kkk-carpetbagger-cartoon.jpg|200px|بندانگشتی|کاریکاتوری که تهدید می‌کند [[کوکلاکس کلان]] مسافران خورجین دار (اشاره به شمالیها) را زجرکش خواهد کرد. توسکالوسا، آلاباما، ایندیپندنت مانیتور، ۱۸۶۸]]


== منابع ==
== منابع ==
{{ویکی‌انبار-رده|Lynchings}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{ویکی‌انبار-رده|Lynchings}}

[[رده:زجرکش کردن در ایالات متحده]]
[[رده:زجرکش کردن در ایالات متحده]]
[[رده:زجرکش کردن‌ها در ایالات متحده]]
[[رده:زجرکش کردن‌ها در ایالات متحده]]

نسخهٔ ‏۲۰ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۲۳:۵۰

کارت پستال زجرکشی دولوت، مینه سوتا

زجرکش کردن در ایالات متحده امریکا به عمل کشتن مردم توسط انبوه مردم به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده آمریکا به روش زجرکش کردن رخ می‌داد گفته می‌شود. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و جنوب آمریکا رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.[۱]

در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های آشویتس را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».[۲]

نگارخانه

زجرکش کردن لورا و لورنس نلسون که در کشتن کلانتر در ۱۹۱۱ نقش داشتند.[۳][۴]
زجرکشی سیرک گونه ویل جیمز در ۱۹۰۹، کایرو، ایلینوی
بنی سایمنز قبل از قرار گرفتن روی آتش در روغن زغال خیس شد.
کاریکاتوری که تهدید می‌کند کوکلاکس کلان مسافران خورجین دار (اشاره به شمالیها) را زجرکش خواهد کرد. توسکالوسا، آلاباما، ایندیپندنت مانیتور، ۱۸۶۸
یک قربانی در شورش ۱۹۱۹ اوماها، نبراسکا[۵]
پشت و جلوی کارت پستال جسد سوخته جسی واشینگتن در معرض نمایش در رابینسون، تگزاس پس از زجرکش شدن در واکو، در همان نزدیکی در ۱۶ مه ۱۹۱۶

منابع

  1. Lynching Statistics
  2. Blood At The Root - TIME
  3. "Deputy Sheriff George H. Loney". The Officer Down Memorial Page, Inc. Retrieved 2011-11-07.
  4. "by Site-Kathleen Hulser.htm Shaped by Site: Three Communities' Dialogues on the Legacies of Lynching." سازمان پارک‌های ملی. Accessed October 29, 2008.
  5. Lewis, David Levering, W. E. B. Du Bois: A Biography, 2009, p 383