نوتروسوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ربوسام (بحث | مشارکت‌ها)
جز رُبات: تصحیح اشتباهات ویرایشی
ربوسام (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: تصحیح فاصله بعد از می‌ها و نمی‌ها
خط ۱: خط ۱:
نوتروسوفی شاخه جدیدی از [[فلسفه]] می باشد که به اصل، طبیعت و منظور خنثی ها و همچنین کنش های آن با تخیل ایده آلی می پردازد.
نوتروسوفی شاخه جدیدی از [[فلسفه]] می‌‌باشد که به اصل، طبیعت و منظور خنثی ها و همچنین کنش های آن با تخیل ایده آلی می‌‌پردازد.


نوتروسوفیک ها توسط دکتر ف. اسمرانداچه در سال 1995 معرفی شدند.
نوتروسوفیک ها توسط دکتر ف. اسمرانداچه در سال 1995 معرفی شدند.
این نظریه شامل هر تصور یا ایده <A> را همراه با ضد آن یا <آنتی-A> و توهم "خنثی ها" <Neut-A> در نظر می گیرد (بطور مثال تصورات و یا ایده‌های واقع شده بین دو اکسترمم که نه با <A> و نه با <آنتی-A> تطابق دارند). ایده‌های <Neut-A> و <آنتی-A> با یکدیگر با عنوان <غیر-A> یاد می شوند.
این نظریه شامل هر تصور یا ایده <A> را همراه با ضد آن یا <آنتی-A> و توهم "خنثی ها" <Neut-A> در نظر می‌‌گیرد (بطور مثال تصورات و یا ایده‌های واقع شده بین دو اکسترمم که نه با <A> و نه با <آنتی-A> تطابق دارند). ایده‌های <Neut-A> و <آنتی-A> با یکدیگر با عنوان <غیر-A> یاد می‌‌شوند.
مطابق این نظریه، هر ایده <A> گرایش به خنثی یا بالانس شدن با ایده‌های <آنتی-A> و <غیر-A> را، به عنوان حالت تعادل، خواهند داشت.
مطابق این نظریه، هر ایده <A> گرایش به خنثی یا بالانس شدن با ایده‌های <آنتی-A> و <غیر-A> را، به عنوان حالت تعادل، خواهند داشت.


به روشی کلاسیکی، <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> دو به دو مجزا هستند. ولی از آنجا که در بسیاری از حالات مرز بین تصورات مبهم و غیر دقیق هستند، ممکن است که <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> (و بطور بدیهی <غیر-A>) دو به دو اجزاء مشترکی نیز داشته باشند.
به روشی کلاسیکی، <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> دو به دو مجزا هستند. ولی از آنجا که در بسیاری از حالات مرز بین تصورات مبهم و غیر دقیق هستند، ممکن است که <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> (و بطور بدیهی <غیر-A>) دو به دو اجزاء مشترکی نیز داشته باشند.


نوتروسوفی، پایه منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک، احتمال نوتروسوفیک. استاتیک نوتروسوفیک مورد استفاده در [[مهندسی]] (خصوصاً در ترکیب اطلاعات و یا نرم افزار)، [[طب]]، [[ارتش]]، فیزیولوژی و [[فیزیک]] می باشد.
نوتروسوفی، پایه منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک، احتمال نوتروسوفیک. استاتیک نوتروسوفیک مورد استفاده در [[مهندسی]] (خصوصاً در ترکیب اطلاعات و یا نرم افزار)، [[طب]]، [[ارتش]]، فیزیولوژی و [[فیزیک]] می‌‌باشد.


منطق نوتروسوفیک یک چارچوب عمومی برای وحدت بسیاری از منطق های موجود می باشد و منطق غیر شفاف را تعمیم می دهد (خصوصاً منطق غیر شفاف شهودی را).
منطق نوتروسوفیک یک چارچوب عمومی برای وحدت بسیاری از منطق های موجود می‌‌باشد و منطق غیر شفاف را تعمیم می‌‌دهد (خصوصاً منطق غیر شفاف شهودی را).
ایده اصلی منطق نوتروسوفیک (NL) مشخص کردن هر عبارت منطقی در یک فضای سه بعدی نوتروسوفیک می باشد که در آن هر بعد فضا به ترتیب معرف درستی (T)، غلط بودن (F) و عدم قطعیت (I) عبارت مورد نظر می باشد و در آن T، I و F زیرمجموعه‌های استاندارد یا غیراستاندارد ]-0, 1+[ می باشند.
ایده اصلی منطق نوتروسوفیک (NL) مشخص کردن هر عبارت منطقی در یک فضای سه بعدی نوتروسوفیک می‌‌باشد که در آن هر بعد فضا به ترتیب معرف درستی (T)، غلط بودن (F) و عدم قطعیت (I) عبارت مورد نظر می‌‌باشد و در آن T، I و F زیرمجموعه‌های استاندارد یا غیراستاندارد ]-0, 1+[ می‌‌باشند.


برای طرح های [[مهندسی نرم افزار]] بازه واحد کلاسیکی [0, 1] را می توان مورد استفاده قرار داد.
برای طرح های [[مهندسی نرم افزار]] بازه واحد کلاسیکی [0, 1] را می‌‌توان مورد استفاده قرار داد.
T، I و F اجزاء مستقلی هستند، که جائی برای اطلاعات ناقص (وقتی که جمع بالائی آنان < 1 باشد)، اطلاعات غیرسازگار و متناقض (وقتی که جمع بالائی آنان > 1 باشد) و یا اطلاعات کامل (مجموعه اجزاء مساوی 1 باشد) باز می نمایند.
T، I و F اجزاء مستقلی هستند، که جائی برای اطلاعات ناقص (وقتی که جمع بالائی آنان < 1 باشد)، اطلاعات غیرسازگار و متناقض (وقتی که جمع بالائی آنان > 1 باشد) و یا اطلاعات کامل (مجموعه اجزاء مساوی 1 باشد) باز می‌‌نمایند.




به عنوان یک مثال، یک عبارت می تواند بین [0.4, 0.6] و درست، {0.1} یا بین (0.15,0.25) و غیر قابل تعیین، و یا 0.4 یا 0.6 و غلط باشد.
به عنوان یک مثال، یک عبارت می‌‌تواند بین [0.4, 0.6] و درست، {0.1} یا بین (0.15,0.25) و غیر قابل تعیین، و یا 0.4 یا 0.6 و غلط باشد.


مجموعه نوتروسوفیک تعمیمی از مجموعه غیر شفاف می باشد (خصوصاً مجموعه غیر شفاف شهودی).
مجموعه نوتروسوفیک تعمیمی از مجموعه غیر شفاف می‌‌باشد (خصوصاً مجموعه غیر شفاف شهودی).
فرض کنید U یک عالم مباحثه باشد، و M یک مجموعه واقع در U باشد. یک جزء x از U نسبت به مجموعه M به صورت x(T, I, F) بیان می شود و به صورت زیر متعلق به M می باشد:
فرض کنید U یک عالم مباحثه باشد، و M یک مجموعه واقع در U باشد. یک جزء x از U نسبت به مجموعه M به صورت x(T, I, F) بیان می‌‌شود و به صورت زیر متعلق به M می‌‌باشد:
t% درست در مجموعه است، i% غیر قابل تعیین (یا ناشناخته) در مجموعه است، و f% هم غیر درست در مجموعه است، که t در T تغییر می کند، I در I، و f در F.
t% درست در مجموعه است، i% غیر قابل تعیین (یا ناشناخته) در مجموعه است، و f% هم غیر درست در مجموعه است، که t در T تغییر می‌‌کند، I در I، و f در F.
بطور استاتیکی، T، I و F زیرمجموعه هستند، ولی بطور دینامیکی T، I و F توابع/عملگر هستند (بسته به بسیاری از پارامترهای شناخته شده و ناشناخته).
بطور استاتیکی، T، I و F زیرمجموعه هستند، ولی بطور دینامیکی T، I و F توابع/عملگر هستند (بسته به بسیاری از پارامترهای شناخته شده و ناشناخته).




احتمال نوتروسوفیک تعمیمی از احتمال کلاسیک و احتمال غیر دقیق می باشد که در آن احتمال آنکه پدیده A رخ دهد، t% درست می باشد – که در آن t در زیرمجموعه T تغییر می کند، i% غیرقابل تعیین – که در آن I در زیر مجموعه I تغییر می کند، و f% غلط می باشد – که در آن f در زیرمجموعه F تغییر می کند.
احتمال نوتروسوفیک تعمیمی از احتمال کلاسیک و احتمال غیر دقیق می‌‌باشد که در آن احتمال آنکه پدیده A رخ دهد، t% درست می‌‌باشد – که در آن t در زیرمجموعه T تغییر می‌‌کند، i% غیرقابل تعیین – که در آن I در زیر مجموعه I تغییر می‌‌کند، و f% غلط می‌‌باشد – که در آن f در زیرمجموعه F تغییر می‌‌کند.
در احتمال کلاسیک n_sup <= 1 می باشد، در حالیکه در احتمال نوتروسوفیک n_sup <= 3+ می باشد.
در احتمال کلاسیک n_sup <= 1 می‌‌باشد، در حالیکه در احتمال نوتروسوفیک n_sup <= 3+ می‌‌باشد.
در احتمال غیردقیق: احتمال یک پدیده یک زیرمجموعه T در [0, 1] می باشد، نه یک عدد p در [0, 1]، و آنچه می ماند برعکس فرض می شود، یعنی زیرمجموعه F (باز هم در بازه واحد [0, 1])، هیچ زیرمجموعه غیرقابل تعیین I در احتمال غیر دقیق وجود ندارد.
در احتمال غیردقیق: احتمال یک پدیده یک زیرمجموعه T در [0, 1] می‌‌باشد، نه یک عدد p در [0, 1]، و آنچه می‌‌ماند برعکس فرض می‌‌شود، یعنی زیرمجموعه F (باز هم در بازه واحد [0, 1])، هیچ زیرمجموعه غیرقابل تعیین I در احتمال غیر دقیق وجود ندارد.


استاتیک نوتروسوفیک آنالیز پدیده‌های توصیف شده توسط احتمال نوتروسوفیک می باشد. استاتیک نوتروسوفیک تعمیم استاتیک کلاسیکی است.
استاتیک نوتروسوفیک آنالیز پدیده‌های توصیف شده توسط احتمال نوتروسوفیک می‌‌باشد. استاتیک نوتروسوفیک تعمیم استاتیک کلاسیکی است.
تابعی که احتمال نوتروسوفیک متغیر تصادفی x را مدول می کند، توزیع نوتروسوفیک نامیده می شود: NP(x) = ( T(x), I(x), F(x) ) که در آن T(x) معرف احتمال وقوع پدیده x، F(x) معرف احتمال وقوع نیافتادن پدیده x، و I(x) معرف احتمال غیرقابل تعیین/ناشناخته پدیده x می باشد.
تابعی که احتمال نوتروسوفیک متغیر تصادفی x را مدول می‌‌کند، توزیع نوتروسوفیک نامیده می‌‌شود: NP(x) = ( T(x), I(x), F(x) ) که در آن T(x) معرف احتمال وقوع پدیده x، F(x) معرف احتمال وقوع نیافتادن پدیده x، و I(x) معرف احتمال غیرقابل تعیین/ناشناخته پدیده x می‌‌باشد.


در بسیاری از پروژه‌های نرم افزاری، منطق، مجموعه و احتمال نوتروسوفیک در حال جایگزینی منطق غیرشفاف، مجموعه غیر شفاف و احتمال کلاسیکی می باشد.
در بسیاری از پروژه‌های نرم افزاری، منطق، مجموعه و احتمال نوتروسوفیک در حال جایگزینی منطق غیرشفاف، مجموعه غیر شفاف و احتمال کلاسیکی می‌‌باشد.


شما می توانید کتابهای الکترونیکی رایگان را در مورد منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک و احتمال نوتروسوفیک را از طریق وبسایت زیر دانلود نمائید:
شما می‌‌توانید کتابهای الکترونیکی رایگان را در مورد منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک و احتمال نوتروسوفیک را از طریق وبسایت زیر دانلود نمائید:
www.gallup.unm.edu/~smarandache/philos.htm
www.gallup.unm.edu/~smarandache/philos.htm



نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۰۶، ساعت ۱۸:۰۳

نوتروسوفی شاخه جدیدی از فلسفه می‌‌باشد که به اصل، طبیعت و منظور خنثی ها و همچنین کنش های آن با تخیل ایده آلی می‌‌پردازد.

نوتروسوفیک ها توسط دکتر ف. اسمرانداچه در سال 1995 معرفی شدند. این نظریه شامل هر تصور یا ایده <A> را همراه با ضد آن یا <آنتی-A> و توهم "خنثی ها" <Neut-A> در نظر می‌‌گیرد (بطور مثال تصورات و یا ایده‌های واقع شده بین دو اکسترمم که نه با <A> و نه با <آنتی-A> تطابق دارند). ایده‌های <Neut-A> و <آنتی-A> با یکدیگر با عنوان <غیر-A> یاد می‌‌شوند. مطابق این نظریه، هر ایده <A> گرایش به خنثی یا بالانس شدن با ایده‌های <آنتی-A> و <غیر-A> را، به عنوان حالت تعادل، خواهند داشت.

به روشی کلاسیکی، <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> دو به دو مجزا هستند. ولی از آنجا که در بسیاری از حالات مرز بین تصورات مبهم و غیر دقیق هستند، ممکن است که <A>، <Neut-A>، <آنتی-A> (و بطور بدیهی <غیر-A>) دو به دو اجزاء مشترکی نیز داشته باشند.

نوتروسوفی، پایه منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک، احتمال نوتروسوفیک. استاتیک نوتروسوفیک مورد استفاده در مهندسی (خصوصاً در ترکیب اطلاعات و یا نرم افزار)، طب، ارتش، فیزیولوژی و فیزیک می‌‌باشد.

منطق نوتروسوفیک یک چارچوب عمومی برای وحدت بسیاری از منطق های موجود می‌‌باشد و منطق غیر شفاف را تعمیم می‌‌دهد (خصوصاً منطق غیر شفاف شهودی را). ایده اصلی منطق نوتروسوفیک (NL) مشخص کردن هر عبارت منطقی در یک فضای سه بعدی نوتروسوفیک می‌‌باشد که در آن هر بعد فضا به ترتیب معرف درستی (T)، غلط بودن (F) و عدم قطعیت (I) عبارت مورد نظر می‌‌باشد و در آن T، I و F زیرمجموعه‌های استاندارد یا غیراستاندارد ]-0, 1+[ می‌‌باشند.

برای طرح های مهندسی نرم افزار بازه واحد کلاسیکی [0, 1] را می‌‌توان مورد استفاده قرار داد. T، I و F اجزاء مستقلی هستند، که جائی برای اطلاعات ناقص (وقتی که جمع بالائی آنان < 1 باشد)، اطلاعات غیرسازگار و متناقض (وقتی که جمع بالائی آنان > 1 باشد) و یا اطلاعات کامل (مجموعه اجزاء مساوی 1 باشد) باز می‌‌نمایند.


به عنوان یک مثال، یک عبارت می‌‌تواند بین [0.4, 0.6] و درست، {0.1} یا بین (0.15,0.25) و غیر قابل تعیین، و یا 0.4 یا 0.6 و غلط باشد.

مجموعه نوتروسوفیک تعمیمی از مجموعه غیر شفاف می‌‌باشد (خصوصاً مجموعه غیر شفاف شهودی). فرض کنید U یک عالم مباحثه باشد، و M یک مجموعه واقع در U باشد. یک جزء x از U نسبت به مجموعه M به صورت x(T, I, F) بیان می‌‌شود و به صورت زیر متعلق به M می‌‌باشد: t% درست در مجموعه است، i% غیر قابل تعیین (یا ناشناخته) در مجموعه است، و f% هم غیر درست در مجموعه است، که t در T تغییر می‌‌کند، I در I، و f در F. بطور استاتیکی، T، I و F زیرمجموعه هستند، ولی بطور دینامیکی T، I و F توابع/عملگر هستند (بسته به بسیاری از پارامترهای شناخته شده و ناشناخته).


احتمال نوتروسوفیک تعمیمی از احتمال کلاسیک و احتمال غیر دقیق می‌‌باشد که در آن احتمال آنکه پدیده A رخ دهد، t% درست می‌‌باشد – که در آن t در زیرمجموعه T تغییر می‌‌کند، i% غیرقابل تعیین – که در آن I در زیر مجموعه I تغییر می‌‌کند، و f% غلط می‌‌باشد – که در آن f در زیرمجموعه F تغییر می‌‌کند. در احتمال کلاسیک n_sup <= 1 می‌‌باشد، در حالیکه در احتمال نوتروسوفیک n_sup <= 3+ می‌‌باشد. در احتمال غیردقیق: احتمال یک پدیده یک زیرمجموعه T در [0, 1] می‌‌باشد، نه یک عدد p در [0, 1]، و آنچه می‌‌ماند برعکس فرض می‌‌شود، یعنی زیرمجموعه F (باز هم در بازه واحد [0, 1])، هیچ زیرمجموعه غیرقابل تعیین I در احتمال غیر دقیق وجود ندارد.

استاتیک نوتروسوفیک آنالیز پدیده‌های توصیف شده توسط احتمال نوتروسوفیک می‌‌باشد. استاتیک نوتروسوفیک تعمیم استاتیک کلاسیکی است. تابعی که احتمال نوتروسوفیک متغیر تصادفی x را مدول می‌‌کند، توزیع نوتروسوفیک نامیده می‌‌شود: NP(x) = ( T(x), I(x), F(x) ) که در آن T(x) معرف احتمال وقوع پدیده x، F(x) معرف احتمال وقوع نیافتادن پدیده x، و I(x) معرف احتمال غیرقابل تعیین/ناشناخته پدیده x می‌‌باشد.

در بسیاری از پروژه‌های نرم افزاری، منطق، مجموعه و احتمال نوتروسوفیک در حال جایگزینی منطق غیرشفاف، مجموعه غیر شفاف و احتمال کلاسیکی می‌‌باشد.

شما می‌‌توانید کتابهای الکترونیکی رایگان را در مورد منطق نوتروسوفیک، مجموعه نوتروسوفیک و احتمال نوتروسوفیک را از طریق وبسایت زیر دانلود نمائید: www.gallup.unm.edu/~smarandache/philos.htm