گرهارد دورفر: تفاوت میان نسخهها
Ali-muhebi (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تمیزکاری|تاریخ=اکتبر ۲۰۱۴}} |
{{تمیزکاری|تاریخ=اکتبر ۲۰۱۴}} |
||
{{ویکیسازی|تاریخ=اکتبر ۲۰۱۴}} |
{{ویکیسازی|تاریخ=اکتبر ۲۰۱۴}} |
||
'''گرهارد دورفر''' {{به آلمانی|Gerhard Doerfer}} (زادهٔ ۸ مارس ۱۹۲۰ [[کونیگسبرگ]]؛ مرگ ۲۷ دسامبر ۲۰۰۳، [[گوتینگن]]) دانشمند آلمانی در زمینه زبانهای |
'''گرهارد دورفر''' {{به آلمانی|Gerhard Doerfer}} (زادهٔ ۸ مارس ۱۹۲۰ [[کونیگسبرگ]]؛ مرگ ۲۷ دسامبر ۲۰۰۳، [[گوتینگن]]) دانشمند آلمانی در زمینه زبانهای [[ترکی]]، [[مغولی]] و [[زبانهای تونگوزی|تونگوس]] است.<ref name="iranica">{{یادکرد وب |نام خانوادگی=Knüppel|نام=Michael|عنوان=DOERFER, GERHARD|نشانی=http://www.iranicaonline.org/articles/doerfer-gerhard|بازبینی=10.31.2014|اثر= |تاریخ= |ناشر=Encyclopædia Iranica|نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=en}}</ref> |
||
== زندگانی و شغل علمی == |
== زندگانی و شغل علمی == |
||
گرهارد دورفر در خانواده فرانتس و آدینا دورفر در کونیگسبرگ ([[کالینینگراد]] کنونی) در پروس شرقی به دنیا آمد. او تا سال ۱۹۲۸ در دبستان در |
گرهارد دورفر در خانواده فرانتس و آدینا دورفر در کونیگسبرگ ([[کالینینگراد]] کنونی) در [[پروس شرقی]] به دنیا آمد. او تا سال ۱۹۲۸ در دبستان در کونیگسبرگ درس میخواند تا اینکه پدرش، مامور پست، به برلین منتقل شد. پیش از این در طی دوران کودکی در کونیگسبرگ، درفور به زبانهای مختلف (لهستانی، روسی، لیتوانی و کشوبیری) که در آن مناطق تکلم میشد، علاقهمند شد. او سپس تحصیلاتش را در برلین از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۸ ادامه داد و به راهنمایی جامع {{به آلمانی|Realgymnasium Reinickendorf-Ost}} رفت. در سال ۱۹۳۸ او مجبور شد تا مدرسه را بدون هیچ تائیدیهای به خاطر ضدیتش با ایدئولوژی غالب ترک کند. او بیکار شد و مجبور شد به خدمات اجباری {{به آلمانی|Reichsarbeitsdienst}} و سپس به خدمت وظیفه از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵ بپیوندد تا اینکه بالاخره به اسارت جنگی درآمد. در طی خدمت وظیفه اش، او اوقات فراغت را صرف یادگیری زبانهای پلینزی، مخصوصاً زبان جزیره ساموا از طریق کتابهایی که همراهش بود بکند. او در بهار ۱۹۴۶ به برلین برگشت و به شغلهای مختلفی روی آورد. او بعد از کار به کلاسهای شبانه |
||
میرفت و در ۲۵ مارس ۱۹۴۹ با افتخار امتحان ورودی دانشگاه را گزراند.<ref name="iranica"/> |
میرفت و در ۲۵ مارس ۱۹۴۹ با افتخار امتحان ورودی دانشگاه را گزراند.<ref name="iranica"/> |
||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۴۰
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (اکتبر ۲۰۱۴) |
گرهارد دورفر (به آلمانی: Gerhard Doerfer) (زادهٔ ۸ مارس ۱۹۲۰ کونیگسبرگ؛ مرگ ۲۷ دسامبر ۲۰۰۳، گوتینگن) دانشمند آلمانی در زمینه زبانهای ترکی، مغولی و تونگوس است.[۱]
زندگانی و شغل علمی
گرهارد دورفر در خانواده فرانتس و آدینا دورفر در کونیگسبرگ (کالینینگراد کنونی) در پروس شرقی به دنیا آمد. او تا سال ۱۹۲۸ در دبستان در کونیگسبرگ درس میخواند تا اینکه پدرش، مامور پست، به برلین منتقل شد. پیش از این در طی دوران کودکی در کونیگسبرگ، درفور به زبانهای مختلف (لهستانی، روسی، لیتوانی و کشوبیری) که در آن مناطق تکلم میشد، علاقهمند شد. او سپس تحصیلاتش را در برلین از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۸ ادامه داد و به راهنمایی جامع (به آلمانی: Realgymnasium Reinickendorf-Ost) رفت. در سال ۱۹۳۸ او مجبور شد تا مدرسه را بدون هیچ تائیدیهای به خاطر ضدیتش با ایدئولوژی غالب ترک کند. او بیکار شد و مجبور شد به خدمات اجباری (به آلمانی: Reichsarbeitsdienst) و سپس به خدمت وظیفه از سال ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵ بپیوندد تا اینکه بالاخره به اسارت جنگی درآمد. در طی خدمت وظیفه اش، او اوقات فراغت را صرف یادگیری زبانهای پلینزی، مخصوصاً زبان جزیره ساموا از طریق کتابهایی که همراهش بود بکند. او در بهار ۱۹۴۶ به برلین برگشت و به شغلهای مختلفی روی آورد. او بعد از کار به کلاسهای شبانه میرفت و در ۲۵ مارس ۱۹۴۹ با افتخار امتحان ورودی دانشگاه را گزراند.[۱]
دورفر در دانشگاه هومبولت در برلین از زمستان ۱۹۴۹-۱۹۵۰ تا تابستان ۱۹۵۱ درس خواند و در کلاسهای درسی زبانها و ادبیات رومانی (به انگلیسی: Romance Languages and Literature) (با ویکتور کلمپرر و کورت بالدینگر)، انگلیسی (با مارتین لنرت) و اسلامشناسی (با ریچارد هارتمن) شرکت جست. مشکلات مالی شوهرمادرش مجبورش کرد که تحصیلات را برای یک ترم قطع کند و به تامین معاش خانواده بپردازد. او دوباره قادر گشت که به مطالعاتش به عنوان دانشجو از آغاز شروع کند و بعدها به عنوان دارنده بورس، در دانشگاه آزاد برلین (به آلمانی: Freie Universität) از ترم تابستان ۱۹۵۲ تا ترم تابستان ۱۹۵۴ تحصیل کرد. در اینجا او زبانهای ترکی و آلتایی (به کمک کارل هنریخ منگز)، اسلامشناسی (با کمک والتر برونو)، ایرانشناسی (با اولاف هنسن) و لغت شناسی و فلسفه (با مایکل لندمن) آموخت. او دکترایش را در زمینه مطالعات زبانهای ترکی و آلتایی در ۲۹ جولای ۱۹۵۴ با ارائه تز «در نحو از تاریخ راز مغولها» (به آلمانی: Zur Syntax der Geheimen Geschichte der Mongolen) (که منتشر نشده باقی ماند) گرفت. این تز جدای از برخی گلچینهایی بود که بعدها تجدیدنظر و در دو مقاله منتشر کرده بود.[۱]
بعد از فارغ التحصیلی، به خاطر مواجه شدن با بیکاری گسترده متداول در اوایل دهه ۱۹۵۰ در برلین، او در ابتدا توانست تا موقعیت موقتی بدست آورد. او به عنوان دستیار آموزشی در آکادمی علوم و ادبیات در ماینز از اکتبر ۱۹۵۵ تا بهار ۱۹۵۷ مشغول به کار شد. و او اولین جلد از لغت شناسی (فیلولوژی) ترکی فندامنتا (به انگلیسی: Philologiae Turcicae Fundamenta) (ویسبادن، ۱۹۵۹) را تجدید نظر کرد که در آن چهار مقاله “Das Gagausische,” “Das Krimosmanische,” “Das Aserbeidschanische,” ,“Das Krimtatarische.”. را نوشت. او همچنین نقشه مناطق زبانهای ترکی را پیشبینی کرد و سعی کرد تا یک رونویسی متحد و آرایش گرامری در این کار ایجاد کند.[۱]
با حمایت مالی موسسه تحقیقات آلمان (به آلمانی: Deutsche Forschungsgemeinschaft) او روی تز پست دکترای هابیلیتیشن با موضوع (به آلمانی: Türkische und Mongolische Elemente im Neupersischen) و همزمان، دانشگاه جرج آگوست در گوتیگن تدریس کرد، در حالی که او در ماینز زندگی می کرد. او توانست در زمینه ترکشناسی در دانشگاه گوتیگن با درجه تز هابیلیتیشن در دسامبر 1960 به شایستگی برسد. او در 1961 به گوتیگن نقل مکان کرد. مجوز او در تدریس درس دانشگاهی (به آلمانی: venia legendi) به مطالعات ترکی و آلتایی در فوریه 1963 گسترش یافت. و در آوریل 1966 او به سمت استاد غیر شاغل منصوب شد.[۱]
او در مه 1966 به دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون به عنوان پژوهشگر و استاد مدعو دعوت شد، جایی که او مطالعات ترکی و آلتایی در سال های 1966-1968 تدریس می کرد . دعوت او در سپتامبر 1968 تجدید شد و تا 1969 به درازا کشید.[۱]
نقطه اوج تحقیقات او در 1967 نمو پیدا کرد، جایی که او برای مطالعه زبان های ترکی ایران و افغانستان، اطلاعات جمع آوری کرد. این کشف دوباره خلج، که اولین بار توسط ولادمیر مینورسکی و به طور خلاصه توسط محمد مقدم بررسی شد. این منجر به سری های سفر به ایران در سال های 1968، 1969 و 1973 انجامید. دورفر در اولین مسافرتش شرکت نجست، در حالی که او در تدارک و مقدماتش مشارکت داشت. در طی سومین سفر که به خراسان بود، تنوع ناشناخته قبلی مورد تحقیق قرار گرفت. نقشه اصلی شامل سفر به افغانستان بود که به خاطر کودتای 1973 علیه محمد ظاهر شاه (حک 1953-1973) انجام نگرفت. جمع آوری اطلاعات وسیعی، پایه آثار بیشماری درباره زبان های ترکی در ایران را فراهم آورد.[۱]