مجمع جهانی اقتصاد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:اقتصاد]] |
[[رده:اقتصاد]] |
||
[[رده:اقتصاد سوئیس]] |
[[رده:اقتصاد سوئیس]] |
||
[[رده: |
[[رده:کانتون گراوبوندن]] |
||
[[رده:بنیانگذاریهای ۱۹۷۱ (میلادی) در سوئیس]] |
[[رده:بنیانگذاریهای ۱۹۷۱ (میلادی) در سوئیس]] |
||
[[رده:بنیانگذاریهای سده ۲۰ (میلادی) در سوئیس]] |
[[رده:بنیانگذاریهای سده ۲۰ (میلادی) در سوئیس]] |
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۰۸
مجمع جهانی اقتصاد (به انگلیسی: World Economic Forum) یکی از سازمانهای بزرگ اقتصادی سوئیس است. این سازمان سالانه بیشتر از ۸۰ میلیون دلار درآمد دارد و برای بیشتر از ۲۰۰ نفر فرصت شغلی ایجاد کردهاست.
پیشینه
مجمع جهانی اقتصاد برای اولین بار در ژانویه سال ۱۹۷۱ و در شهر داووس سوئیس راه اندازی شد. کلاوس شواب موسس مجمع جهانی اقتصاد است. وی که یک فرد آلمانی تبار است بعد از تاسیس این مجمع به عنوان استاد در دانشگاه ژنو مشغول تدریس شد.
بعد از این ریاست وی مجمع مدیریت اروپایی که یک سازمان غیر انتفاعی بود را در ژنو راه اندازی کرد و با کمک این مجمع سران تجاری و صنعتی اروپا را هر ساله در ماه ژانویه به داووس فرا میخواند. سپس برگزاری جلسات منطقهای در کشورهای مختلف جهان بعد از برگزاری اجلاس سالانه داووس به برنامه کاری این مجمع اضافه شد و از سال ۱۹۷۹ مجمع مدیریت جهانی انتشار گزارش رقابت اقتصادی جهانی را نیز بر عهده گرفت.
در سال ۱۹۸۷ «مجمع مدیریت اروپا» به «مجمع اقتصاد جهانی» تغییر نام داد و با توسعه حوزه کاری خود تلاش کرد تا اختلافات و مشکلات جهانی را با ایجاد یک پلت فرم بینالمللی حل کند.
مجمع سال ۲۰۰۸
مجمع جهانی در روزهای ۲۳ تا ۲۷ ژانویه ۲۰۰۸ برگزار شد. موضوع اجلاس سال ۲۰۰۸ میلادی «قدرت خلاقیت مشارکتی در جهان» بود و بزرگترین چالشهای اقتصادی جهان در سال ۲۰۰۸ میلادی و سالهای آینده را مورد بررسی قرار داد.
در مجمع سال ۲۰۰۸ میلادی هفت نفر ریاست جلسه را برعهده دارند:
- تونی بلر نخست وزیر سابق بریتانیا
- جیمز دایمون رئیس و مدیر ارشد اجرایی موسسه مالی جی پی مورگان کشور ایالات متحده آمریکا
- کی-وی کاماث مدیر کل و مدیر ارشد اجرایی بانک ICICV در کشور هند
- هنری کیسینجر مدیر عامل موسسه کیسینجر در کشور آمریکا
- ایندرا کی-نووی مدیر عامل و مدیر ارشد اجرایی شرکت پپسی در آمریکا
- دیوید جی اوریلی کارشناسی ارشد در رشته MBA و از مدیران برتر زن آمریکا
- وانگ جیانزو
گزارش جهانی فناوری اطلاعات
گزارش جهانی فناوری اطلاعات گزارشی است که هر ساله توسط مجمع جهانی اقتصاد با هدف مقایسه شاخصهای توسعه فناوری اطلاعات تهیه میگردد.
در تابستان سال ۱۹۷۱، کلاوس شواب " Klaus Schwab " استاد دانشگاه ژنو، ۴۴۴ نفر از روسای شرکتهای اروپای غربی را به سمپوزیوم مدیریت اروپایی " European Management Symposium " که در مرکز کنگره داوس برگزار شد، دعوت کرد. هدف او آشنا کردن شرکتهای اروپایی با روشهای مدیریت آمریکایی بود. وی سپس مجمع مدیریت اروپایی " European Management Forum " را تشکیل داد که در سال ۱۹۸۷ با توسعه حوزه کاری خود، به مجمع جهانی اقتصاد، تغییر نام داد و تلاش کرد تا مسائل و اختلافات جهانی را حل و فصل نماید. مجمع متعهد به بهبود شرایط جهان بوده و یک عضو ناظر از شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد داشته و تحت نظارت شورای فدرال سویس میباشد.
مجمع در ژانویه هر سال، اجلاسی را در داوس برگزار میکند. داوس، دهکدهای کوهستانی در شرق سویس است که شهرت آن در گذشته به واسطه آب و هوای متبوع و برگزاری مسابقات اسکی در آن بوده است. اجلاس داوس، نزدیک به ۲۵۰۰ نفر از رهبران سیاسی جهان، روشنفکران منتخب، روسای شرکتهای بزرگ و خبرنگاران را برای بحث پیرامون مهمترین موضوعات جهان معاصر، گردهم میآورد. همچنین، مجمع سالانه ۸ تا ۱۰ اجلاس دیگر در سایر نقاط جهان برگزار میکند که بخش عمده درآمد مجمع را از طریق حق عضویت و شرکت در این اجلاسها، تامین میکند.
گزارش جهانی فناوری اطلاعات " Global Information Technology Report " که به اختصار " GITR " نامیده میشود، از سال ۲۰۰۲ توسط مجمع جهانی اقتصاد و موسسه آموزش کسب و کار اینسید " INSEAD " بصورت سالانه انتشار یافته است. عنوان این گزارش در سال ۲۰۱۳، رشد و فرصتهای شغلی در یک جهان درهم تنیده " Growth And Jobs In A Hyperconnected World " میباشد. گفته شده است که جهان از ابتدای سال ۲۰۰۰، بطور فزایندهای درهم تنیده شده است. رشد نمائی تجهیزات موبایل، دادههای بزرگ، و رسانههای اجتماعی، همگی محرکهای این فرایند درهم تنیدگی هستند. درهم تنیدگی، تعریف دوباره روابط بین افراد، مصرف کنندگان و بنگاهها، و شهروندان و دولتها را ناگزیر میسازد.[۱] این طریق، فرصتهای جدیدی برای افزایش بهره وری و بهبود توسط بازبینی مجدد روشهای انجام کسب و کار، تولید محصولات و خدمات جدید، و بهبود در روشهای ارائه خدمات عمومی، حاصل میگردد.
منافع تکنولوژی اطلاعات بشکل گستردهای بعنوان منبعی بااهمیت شناخته شده است تا برای آن دسته از شرکتها، کارایی کسب نماید که اجازه میدهند تا تولیداتشان بهینه شده و منابعشان برای سرمایه گذاریهای بهره ورانه دیگر، آزادسازی گردد. بنابراین، فناوری اطلاعات میتواند نقش بااهمیتی در حمایت از رشد اقتصادی و ایجاد فرصتهای شغلی باکیفیت، ایفا نماید. در این گزارش، میزان دیجیتالی شدن کشورها با مقیاس ۰ تا ۱۰۰ نشان داده شده است. بررسیها ثابت کرده است که افزایش در هر ۱۰ درصد این شاخص، موجب ایجاد ۰٫۷۵ رشد در تولید ناخالص داخلی، و ۱٫۰۲ درصد کاهش در بیکاری میگردد.
گزارش " GITR " براساس شاخص آمادگی شبکهای " Networked Readiness Index " یا " NRI " تهیه و ارزیابی گردیده است. " NRI " اثر فناوری اطلاعات را در یک سطح جهانی، ارزیابی کرده و آمادگی کشورها در استفاده از فناوری اطلاعات در اقتصادهایشان را نشان میدهد.[۲] اعتقاد بر آن است که " NRI " چهارچوب مفهومی مفیدی برای تصمیم گیرندگان، فراهم میآورد. NRI شامل چهار زیر شاخص است. سه زیرشاخص اول، به عنوان محرکهایی برای زیرشاخص چهارم، یعنی تاثیرات فناوری اطلاعات، قلمداد میگردد. این چهار زیرشاخص، به ده رکن تقسیم شده و درمجموع، ۵۴ شاخص مجزا را فراهم میآورند. امتیاز این چهار زیرشاخص ـ متوسط امتیاز این ارکان بوده و امتیاز تهایی شاخص آمادگی شبکهای، متوسط امتیاز این چهار زیرشاخص میباشد.
منابع
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مجمع جهانی اقتصاد موجود است. |