محمد عوفی: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +املا (۸.۸): + رده:اقوام ایرانیتبار در سده ۱۲ (میلادی)+رده:اقوام ایرانیتبار در سده ۱۳ (میلادی) |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
{{ترتیبپیشفرض:عوفی، محمد}} |
{{ترتیبپیشفرض:عوفی، محمد}} |
||
[[رده: |
[[رده:افراد ایرانیتبار در سده ۱۲ (میلادی)]] |
||
[[رده:اقوام ایرانیتبار در سده ۱۳ (میلادی)]] |
[[رده:اقوام ایرانیتبار در سده ۱۳ (میلادی)]] |
||
[[رده:اهالی بخارا]] |
[[رده:اهالی بخارا]] |
نسخهٔ ۱۵ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۴۶
نورالدین محمد عوفی بخاری، تاریخنگار، مترجم و ادیب ایرانی که در اواخر سدهٔ ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، میزیست. او به محمدبن محمد عوفی بخاری و سدیدالدین محمد عوفی نیز مشهور و ملقب است به سدیدالدین یا نورالدین.
از اعقاب عبدالرحمانبن عوف از صحابه پیامبر اسلام بود و بهمین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند.
زندگی
در نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری در بخارا بهدنیا آمد و در همان شهر تحصیل کرد و سپس به بسیاری از شهرهای ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد. او تا اواخر حکومت سلطان محمد خوارزم شاه در خراسان به سر میبرد و ضمن دیدار و گفتگو با بزرگان و مشاهیر همعصرش به گردآوری اطلاعات تاریخی دست پیدا میکرد که در کتابهایاش ثبت شدهاست. در هنگام حملهٔ مغول رهسپار هندوستان شد و عمر را در دستگاه مملوکهای غوری در سند گذارند. از اواخر عمر او و چگونگی و تاریخ دقیق مرگش اطلاعی در دست نیست.[۱]
آثار
آثار معروف او:
- لبابالالباب (تألیف در حدود سال ۶۱۸ ق.) نخستین تذکره در بارهٔ شاعران پارسیگو[۲].
- جوامع الحکایات و لوامع الروایات (تألیف در حدود سال ۶۳۰)، کتابی حجیم شامل حکایات ادبی و تاریخی.
- الفرج بعد الشده نوشتهٔ تنوخی را از عربی به فارسی برگرداند.[۳]
پانویس
منابع
بر پایه دادههایی در: تاریخ ادبیات
- دهخدا، علیاکبر، لغتنامه دهخدا جلد ۳۵ شماره مسلسل۸۵، به کوشش زیر نظر محمد معین.، تهران: دانشگاه تهران، سازمان لغتنامه
- عوفی، سدیدالدین محمد (۱۳۸۲)، «مقدمه»، گزیدهٔ جوامع الحکایات و لوامع الروایات، به کوشش به کوشش جعفر شعار.، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ISBN ۹۶۴-۴۴۵-۳۰۰-X مقدار
|شابک=
را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=
اضافه است (کمک)