اگریکان: تفاوت میان نسخهها
اصلاح ارقام |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== ساختار == |
== ساختار == |
||
اگریکان یک [[گلیکوپروتئین]] با وزن مولکولی بالا (1x10^6 <M <3x10^ |
اگریکان یک [[گلیکوپروتئین]] با وزن مولکولی بالا (1x10^6 <M <3x10^۶) می باشد. ساختار آن شبیه به شیشه شور است، که در آن شاخه های کاندرویتین سولفات و کراتین سولفات به یک پروتئین مرکزی وصل هستند <ref name="pmid18689463">{{cite journal | author = Nap RJ, Szleifer I | title = Structure and interactions of aggrecans: statistical thermodynamic approach | journal = Biophys. J. | volume = 95 | issue = 10 | pages = 4570–83 | year = 2008 | month = November | pmid = 18689463 | pmc = 2576360 | doi = 10.1529/biophysj.108.133801}}</ref> |
||
جرم مولکولی اگریکان بیشتر از 2500 kDa است و در آن بین |
جرم مولکولی اگریکان بیشتر از 2500 kDa است و در آن بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ شاخه گلیکو آمینو گلیکان (GAG) به پروتئین مرکزی وصل می باشد. اگریکان و [[کلاژن]] نوع II اصلی ترین تشکیل دهنده های غضروف هستند. |
||
== عملکرد == |
== عملکرد == |
نسخهٔ ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۱:۳۳
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
اگریکان (aggrecan) که یک گلیکوپروتئین است توسط ژن ACAN کدگزاری می شود [۱]. اگریکان یکی از پروتئین های سازنده ماتریکس برون سلولی در بافت های غضروفی می باشد و قابلیت تحمل بار را دارد.
ساختار
اگریکان یک گلیکوپروتئین با وزن مولکولی بالا (1x10^6 <M <3x10^۶) می باشد. ساختار آن شبیه به شیشه شور است، که در آن شاخه های کاندرویتین سولفات و کراتین سولفات به یک پروتئین مرکزی وصل هستند [۲]
جرم مولکولی اگریکان بیشتر از 2500 kDa است و در آن بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ شاخه گلیکو آمینو گلیکان (GAG) به پروتئین مرکزی وصل می باشد. اگریکان و کلاژن نوع II اصلی ترین تشکیل دهنده های غضروف هستند.
عملکرد
اگریکان به دلیل بار منفی بالایی که در شاخه های GAG دارد، قابلیت مقاومت در مقابلا فشار را به بافت می دهد. نیمی از سفتی غضروف به دلیل وجود اگریکان می باشد. خاصیت بارداری بالای اگریکان باعث ایجاد فشار اسمزی در بافت نیز می شود.
اهمیت پزشکی
اگریکان بسیار به پروتئینکافت (proteolysis) حساس می باشد. تحلیل اگریکان به شروع و توسعه آرتروز ارتباط داده شده است.
منابع
- ↑ Doege KJ, Sasaki M, Kimura T, Yamada Y (1991). "Complete coding sequence and deduced primary structure of the human cartilage large aggregating proteoglycan, aggrecan. Human-specific repeats, and additional alternatively spliced forms". J. Biol. Chem. 266 (2): 894–902. PMID 1985970.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|month=
ignored (help)نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Nap RJ, Szleifer I (2008). "Structure and interactions of aggrecans: statistical thermodynamic approach". Biophys. J. 95 (10): 4570–83. doi:10.1529/biophysj.108.133801. PMC 2576360. PMID 18689463.
{{cite journal}}
: Unknown parameter|month=
ignored (help)