پادشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
[[مشروع|مشروعیت]] پادشاه با توجه به معنای خاص دینی و نمادی مقامش ممکن است منزلت «پدر» [[ملت]] را به او بدهد. |
[[مشروع|مشروعیت]] پادشاه با توجه به معنای خاص دینی و نمادی مقامش ممکن است منزلت «پدر» [[ملت]] را به او بدهد. |
||
[[فرمانروا|فرمانروایی]] پادشاهی یا به صورت [[ |
[[فرمانروا|فرمانروایی]] پادشاهی یا به صورت [[پادشاهی مطلقه]] به معنای حکومت بی‌مهار شاه و یا به صورت [[پادشاهی مشروطه]] به معنای حکومتی که در آن رئیس کشور پادشاه است، اما پادشاهی که در عین داشتن نقش‌های مهم [[رسمی]] و [[تشریفات|تشریفاتی]]، تنها در موارد محدود و معین نقشی در حکومت دارد می‌باشد. در بسیاری از [[حکومت‌های مشروطه]] [[مجلس]] نقش اصلی در نظارت امور را دارد و [[نخست‌وزیر]] که با تأئید [[پادشاه]] انتخاب می‌شود، امور اجرایی و تصمیمات اصلی را اخذ می‌کند. شکل خاص این نوع [[حکومت]] را در [[بریتانیای کبیر]] می‌توان دید که [[سلطنت]] نقش نسبتاً تشریفاتی در ادارهٔ امور دارد. |
||
معمولاً جانشینی ارثی را صفت ویژهٔ نظام پادشاهی می‌دانند، اما پادشاه ممکن است انتخابی باشد یا روا باشد که شاه جانشین خود را آزادانه تعیین کند یا با [[قرعه‌کشی|فالزنی]] یا [[قرعه]] شاه را انتخاب کنند. |
معمولاً جانشینی ارثی را صفت ویژهٔ نظام پادشاهی می‌دانند، اما پادشاه ممکن است انتخابی باشد یا روا باشد که شاه جانشین خود را آزادانه تعیین کند یا با [[قرعه‌کشی|فالزنی]] یا [[قرعه]] شاه را انتخاب کنند. |
||
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۲۱:۱۴
| بخشی از سلسله مقالات در مورد |
| اشکال اساسی حکومت |
|---|
| فهرست اشکال حکومت |
پادشاهی یا سلطنت (به انگلیسی: Monarchy) شکلی‌است از نظام حکومتی که در آن فردی به عنوان رئیس کشور به نام پادشاه یا ملکه دارد. این عنوان معنای خاص نمادی دارد. هگل ایران‌زمین را نخستین دولت شاهنشاهی می‌نامد.[۱]
مشروعیت پادشاه با توجه به معنای خاص دینی و نمادی مقامش ممکن است منزلت «پدر» ملت را به او بدهد.
فرمانروایی پادشاهی یا به صورت پادشاهی مطلقه به معنای حکومت بی‌مهار شاه و یا به صورت پادشاهی مشروطه به معنای حکومتی که در آن رئیس کشور پادشاه است، اما پادشاهی که در عین داشتن نقش‌های مهم رسمی و تشریفاتی، تنها در موارد محدود و معین نقشی در حکومت دارد می‌باشد. در بسیاری از حکومت‌های مشروطه مجلس نقش اصلی در نظارت امور را دارد و نخست‌وزیر که با تأئید پادشاه انتخاب می‌شود، امور اجرایی و تصمیمات اصلی را اخذ می‌کند. شکل خاص این نوع حکومت را در بریتانیای کبیر می‌توان دید که سلطنت نقش نسبتاً تشریفاتی در ادارهٔ امور دارد.
معمولاً جانشینی ارثی را صفت ویژهٔ نظام پادشاهی می‌دانند، اما پادشاه ممکن است انتخابی باشد یا روا باشد که شاه جانشین خود را آزادانه تعیین کند یا با فالزنی یا قرعه شاه را انتخاب کنند.
معانی ویژه
واژهٔ شاهنشاهی در بسیاری از زبان‌های دیگر به طور خاص به معنی پادشاهی در ایران است.
پانویس
- ↑ طباطبایی- ۱۴۴
منابع
- آشوری، داریوش. دانشنامه سیاسی (فرهنگ واصطلاحات و مکتب‌های سیاسی). انتشارات مروارید. تهران.
- طباطبایی، جواد. تأملی دربارهٔ ایران، جلد نخست، دیباچه‌ای بر نظریهٔ انحطاط ایران. نشر نگاه معاصر. تهران. چاپ پنجم. ۱۳۸۵. شابک ۹۶۴-۹۳۵۷۹-۱-۲
 | این یک مقالهٔ خرد سیاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |