ژان شاردن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۷.۷): + رده:جهانگردان و مکتشفان هند+رده:جهانگردان و مکتشفان ایران |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به [[اصفهان]] رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از [[شاه عباس دوم|شاه عباس دوّم]] دریافت کرد. |
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به [[اصفهان]] رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از [[شاه عباس دوم|شاه عباس دوّم]] دریافت کرد. |
||
{{انبار|Category:Jean Chardin}} |
|||
== پیوند به بیرون == |
== پیوند به بیرون == |
||
* [http://moballegh.net/fa/index.php?p=shoct&id=806 درگذشت «ژان شاردن» خاورشناس، جهانگرد و فیلسوف فرانسوی (۱۷۱۳م)]، وبگاه مبلغ. |
* [http://moballegh.net/fa/index.php?p=shoct&id=806 درگذشت «ژان شاردن» خاورشناس، جهانگرد و فیلسوف فرانسوی (۱۷۱۳م)]، وبگاه مبلغ. |
||
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۴۱
ژان شاردن (به فرانسوی: Jean Chardin) (۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ - ۵ ژانویهٔ ۱۷۱۳) جواهرفروش و جهانگرد فرانسوی بود که کتاب ۱۰ جلدی «سفرهای سِر ژان شاردن»[۱] به عنوان یکی از بهترینِ کارهای پژوهشگران غربی دربارهٔ ایران و شرق نزدیک برشمرده می‌شود. این کتاب در ایران با نام «سیاحتنامه شاردن» با ترجمه محمد عباسی توسط مؤسسه مطبوعاتی امیرکبیر در سال ۱۳۳۵ منتشر شده است.
زندگینامه
ژان شاردن در سال ۱۶۴۳ میلادی، در شهر پاریس متولد گردید و در همان محل به تحصیل پرداخت. پدرش جواهرساز بود و او از کودکی آشنایی با سنگهای قیمتی و فن جواهرسازی را آموخت.
خانوادهٔ او که از فرقهٔ پروتستان هوگِنو بودند، با کلیسای کاتولیک و مقامات رسمی فرانسه مشکل داشتند، به همین روی، او علاقه‌ای به ماندن در فرانسه نداشت و در ۲۲ سالگی نخستین سفر خود را آغاز کرد که در این سفر ۶ ساله (۱۶۶۴-۱۶۶۵ م.) ایران بیش از دیگر کشورها توجه او را به خود جلب نمود.
در سفر دومش (۱۷ ماه اوت ۱۶۷۱ م.) که خانم بازرگانی به نام لسکو او را همراهی می‌کرد، و سرانجام در تابستان ۱۶۷۳ م. به اصفهان رسیدند و تا سال ۱۶۷۷ م. در این شهر اقامت کردند. سپس به هندوستان رفته و پس از دو سال آنجا را به مقصد اروپا ترک کرد. این سفر آخرین سفر او به ایران بود. او لقب «تاجرشاه» را از شاه عباس دوّم دریافت کرد.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ژان شاردن موجود است. |
پیوند به بیرون
پانویس
- ↑ The Travels of Sir John Chardin
منابع
- «ژان شاردن؛ نخستین ایرانشناس فیلسوف». کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت. دریافت‌شده در ۱۰ اسفند ۱۳۸۷.