ویکی‌پدیا:دم به تله ندهید

ماهی از روی غریزه است که در تور می‌افتد؛ شما قرار نیست چنان کنید.

کاربران اخلالگر، آن‌ها که برای پیشبرد طرح‌های خاص ویرایش می‌کنند یا آشفته‌اند، ممکن است به زیرکانه‌ترین شیوه‌ها، به شما چون یک قربانی یا کسی که آسیب دیده نزدیک شوند. آنان ممکن است اطلاعات نادرست یا نقل قول نادرست از شما را مخلوط کنند تا واداراتان کنند جوابشان را بدهید. آنان ممکن است از سیاست نزاکت به عنوان سلاح استفاده کنند.

در مناقشات محتوایی استراتژی در تله انداختنی شامل آزار مخالفین -و در عین حال به دقت اندکی بانزاکت ماندن- رایج است تا این که یکی از کوره در برود. مدیرانی که از نظر زمانی در فشارند، ممکن است بدون بررسی پیش زمینه‌ای که حادثه را ایجاد کرده، فقط به ویرایش‌های مشخص شده بنگرند که منجر به هشدار یا قطع دسترسی کاربر مورد هدف می‌شود. دلسردکننده تر از همه این است که این تاکتیک بدون ریسک است. برای انهایی که آن را مورد استفاده قرار می‌دهند به ندرت تبعات منفی در پی دارد، بخشی به این دلیل که الگویی در جریان از فتنه انگیزی را نمی‌توان پس از «تفاوت ویرایش بدهید لطفاً» به آسانی توضیح داد. بعضی اوقات دنبال یک فرد مشخصند و گاهی دنبال هر کسی که در قلاب بیفتد.

دم به تله ندهید. هیچ اجباری ندارید که به تحریکات پاسخ بدهید. از وسوسه گفتن کلمه آخر دوری کنید. این مؤدبانه است که به یکی دو پرسش اول جواب بدهید ولی شما آزادید که بحث را در هر جایی که فکر می‌کنید تبادلات بیشتر هدف مفیدی را تعقیب نمی‌کند، خاتمه دهید. به تحریک کنندگان خوش آمد نگویید زیرا می‌توانند از این علیه تان استفاده کنند. بگذارید آنها حرف آخر را بزنند. بگذارید بالا و پایین بپرند و فریاد بزنند. ممکن است صدای شان بلندتر و بلندتر شود، ولی همواره شیوه سکوت در پایان کار خواهد کرد. دم به تله ندهید. به سوی دیگر شنا کنید.