امیرخان موصلوی ترکمان: تفاوت میان نسخه‌ها
Alborzagros (بحث | مشارکتها) ←جنگ چلدر: ابرابزار |
Alborzagros (بحث | مشارکتها) ابرابزار، اصلاح ارقام |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''امیرخان موصلوی ترکمان''' از سران و امرای [[قزلباش]] در عصر [[صفوی]] بود. وی هنگامی که حاکم هرات بود [[للگی]] طهماسب میرزا (شاه طهماسب) را بر عهده داشت.<ref> |
'''امیرخان موصلوی ترکمان''' از سران و امرای [[قزلباش]] در عصر [[صفوی]] بود. وی هنگامی که حاکم هرات بود [[للگی]] طهماسب میرزا (شاه طهماسب) را بر عهده داشت.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۳۶ و ۳۷</ref> س از قتل [[شاه اسماعیل دوم]] و تاجگذاری برادرش [[شاه محمد خدابنده]]، امیرخان موصلوی ترکمان که در کشتن شاه اسماعیل دوم با پریخان خانم همکاری کرده بود، به امیرالامرایی [[آذربایجان]] منصوب شد.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۶۳</ref> |
||
== ازدواج با خواهر شاه محمد خدابنده == |
== ازدواج با خواهر شاه محمد خدابنده == |
||
شاه محمد خدابنده به پاس کشتن شاه اسماعیل دوم، امیرالامرایی آذربایجان را به امیرخان موصلوی ترکمان می‌دهد و خواهر خود ''فاطمه سلطان بیگم'' را به عقد وی در می‌آورد.<ref> |
شاه محمد خدابنده به پاس کشتن شاه اسماعیل دوم، امیرالامرایی آذربایجان را به امیرخان موصلوی ترکمان می‌دهد و خواهر خود ''فاطمه سلطان بیگم'' را به عقد وی در می‌آورد.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۶۹</ref> |
||
== در رویداد آذربایجان == |
== در رویداد آذربایجان == |
||
در [[حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان (۱۵۷۸)|حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان]]، امیرخان موصلوی ترکمان که به تازگی امیرالامرای آذربایجان شده بود، به دلیل اینکه در آن یورش هنوز در قزوین (پایتخت) بود، نتوانست کاری از پیش ببرد.<ref> |
در [[حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان (۱۵۷۸)|حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان]]، امیرخان موصلوی ترکمان که به تازگی امیرالامرای آذربایجان شده بود، به دلیل اینکه در آن یورش هنوز در قزوین (پایتخت) بود، نتوانست کاری از پیش ببرد.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۶۹</ref> |
||
== جنگ چلدر == |
== جنگ چلدر == |
||
در [[جنگ چلدر]] [[مصطفی پاشا]] از قارص وارد قفقاز شد و چون این خبر به قزوین رسید از سوی شاه محمد خدابنده به امیرخان موصلوی ترکمان (بیگلربیگی آذربایجان)، [[امامقلی‌خان قاجار]] (بیگلربیگی قره‌باغ) و [[محمدخان تخماق استاجلو]] (بیگلربیگی چخور سعد) دستور داد که به اتفاق یکدیگر از پیشروی قشون عثمانی جلوگیری کنند. سواران اماقلی‌خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو برای دفع حمله ترکان عثمانی به هم پیوستند ولی امیرخان موصلوی ترکمان به دلیل دشمنی که مابین طوایف ترکمان و استاجلو بود به آن دو نفر کمک نکرد.<ref> |
در [[جنگ چلدر]] [[مصطفی پاشا]] از قارص وارد قفقاز شد و چون این خبر به قزوین رسید از سوی شاه محمد خدابنده به امیرخان موصلوی ترکمان (بیگلربیگی آذربایجان)، [[امامقلی‌خان قاجار]] (بیگلربیگی قره‌باغ) و [[محمدخان تخماق استاجلو]] (بیگلربیگی چخور سعد) دستور داد که به اتفاق یکدیگر از پیشروی قشون عثمانی جلوگیری کنند. سواران اماقلی‌خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو برای دفع حمله ترکان عثمانی به هم پیوستند ولی امیرخان موصلوی ترکمان به دلیل دشمنی که مابین طوایف ترکمان و استاجلو بود به آن دو نفر کمک نکرد.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۷۱</ref> |
||
== در حمله تاتارها به شروان == |
== در حمله تاتارها به شروان == |
||
{{اصلی|حمله به شروان (۱۵۷۹)}} |
{{اصلی|حمله به شروان (۱۵۷۹)}} |
||
در سال ۱۵۷۹ میلادی پس از ورود شاه محمد خدابنده به تبریز، وقتی خبر رسید [[محمدگرای‌خان تاتار|محمدگرای خان سردار تاتار]]، به منظور گرفتن انتقام خون برادر خود عادل‌گرای خان، چند تن از دیگر برادران خویش را به جانب شروان فرستاده است، مقرر شد که [[میرزا سلمان جابری اصفهانی]] با امیرخان موصلوی ترکمان (امیرالامرای آذربایجان) و جمعی از سرداران و سواران قزلباش برای جلوگیری از حرکت سپاه تاتار به شروان بروند ولی پیش از آنکه سپاه ایران به قره‌باغ رسد، امرای تاتار به شروان وارد شدند و به سبب تعداد بیشتر بر حکمران ایرانی آنجا پیروز شدند.<ref> |
در سال ۱۵۷۹ میلادی پس از ورود شاه محمد خدابنده به تبریز، وقتی خبر رسید [[محمدگرای‌خان تاتار|محمدگرای خان سردار تاتار]]، به منظور گرفتن انتقام خون برادر خود عادل‌گرای خان، چند تن از دیگر برادران خویش را به جانب شروان فرستاده است، مقرر شد که [[میرزا سلمان جابری اصفهانی]] با امیرخان موصلوی ترکمان (امیرالامرای آذربایجان) و جمعی از سرداران و سواران قزلباش برای جلوگیری از حرکت سپاه تاتار به شروان بروند ولی پیش از آنکه سپاه ایران به قره‌باغ رسد، امرای تاتار به شروان وارد شدند و به سبب تعداد بیشتر بر حکمران ایرانی آنجا پیروز شدند.<ref>زندگانی شاه عباس اول، فلسفی، ۷۸</ref> |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
== منابع == |
|||
* {{یادکرد|فصل=جلد اول|کتاب=زندگانی [[شاه عباس اول|شاه عباس اوّل]]|نویسنده=[[نصرالله فلسفی]]|ترجمه=|ناشر=انتشارات نگاه|چاپ=اول|شهر=تهران|کوشش=فرید مرادی|ویرایش=|صفحه=|سال=۱۳۹۱|شابک=ISBN 9789643517267}} |
|||
[[رده:تاریخ هرات]] |
[[رده:تاریخ هرات]] |
||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۳۴
امیرخان موصلوی ترکمان از سران و امرای قزلباش در عصر صفوی بود. وی هنگامی که حاکم هرات بود للگی طهماسب میرزا (شاه طهماسب) را بر عهده داشت.[۱] س از قتل شاه اسماعیل دوم و تاجگذاری برادرش شاه محمد خدابنده، امیرخان موصلوی ترکمان که در کشتن شاه اسماعیل دوم با پریخان خانم همکاری کرده بود، به امیرالامرایی آذربایجان منصوب شد.[۲]
ازدواج با خواهر شاه محمد خدابنده
شاه محمد خدابنده به پاس کشتن شاه اسماعیل دوم، امیرالامرایی آذربایجان را به امیرخان موصلوی ترکمان می‌دهد و خواهر خود فاطمه سلطان بیگم را به عقد وی در می‌آورد.[۳]
در رویداد آذربایجان
در حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان، امیرخان موصلوی ترکمان که به تازگی امیرالامرای آذربایجان شده بود، به دلیل اینکه در آن یورش هنوز در قزوین (پایتخت) بود، نتوانست کاری از پیش ببرد.[۴]
جنگ چلدر
در جنگ چلدر مصطفی پاشا از قارص وارد قفقاز شد و چون این خبر به قزوین رسید از سوی شاه محمد خدابنده به امیرخان موصلوی ترکمان (بیگلربیگی آذربایجان)، امامقلی‌خان قاجار (بیگلربیگی قره‌باغ) و محمدخان تخماق استاجلو (بیگلربیگی چخور سعد) دستور داد که به اتفاق یکدیگر از پیشروی قشون عثمانی جلوگیری کنند. سواران اماقلی‌خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو برای دفع حمله ترکان عثمانی به هم پیوستند ولی امیرخان موصلوی ترکمان به دلیل دشمنی که مابین طوایف ترکمان و استاجلو بود به آن دو نفر کمک نکرد.[۵]
در حمله تاتارها به شروان
در سال ۱۵۷۹ میلادی پس از ورود شاه محمد خدابنده به تبریز، وقتی خبر رسید محمدگرای خان سردار تاتار، به منظور گرفتن انتقام خون برادر خود عادل‌گرای خان، چند تن از دیگر برادران خویش را به جانب شروان فرستاده است، مقرر شد که میرزا سلمان جابری اصفهانی با امیرخان موصلوی ترکمان (امیرالامرای آذربایجان) و جمعی از سرداران و سواران قزلباش برای جلوگیری از حرکت سپاه تاتار به شروان بروند ولی پیش از آنکه سپاه ایران به قره‌باغ رسد، امرای تاتار به شروان وارد شدند و به سبب تعداد بیشتر بر حکمران ایرانی آنجا پیروز شدند.[۶]
پانویس
منابع
- نصرالله فلسفی (۱۳۹۱)، «جلد اول»، زندگانی شاه عباس اوّل، به کوشش فرید مرادی.، تهران: انتشارات نگاه، شابک ISBN ۹۷۸۹۶۴۳۵۱۷۲۶۷ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=اضافه است (کمک)