چو ایو: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۲۸°۰۶′ شمالی ۸۶°۳۹′ شرقی / ۲۸٫۱۰۰°شمالی ۸۶٫۶۵۰°شرقی / 28.100; 86.650
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: حذف میان‌ویکی موجود در ویکی‌داده: ۴۷ میان‌ویکی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
<br />
<br />
۷ عضو تیم ملی کوهنوردی [[ایران]] در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۷۹ موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.
۷ عضو تیم ملی کوهنوردی [[ایران]] در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۷۹ موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.

[[عظیم قیچی ساز]] هیمالیا نورد ایرانی در ۴ مهر ۱۳۹۲ بدون اکسیژن مصنوعي و بدون استخدام شرپا این قله را صعود کرد.
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[فهرست کوه‌های آسیا]]
* [[فهرست کوه‌های آسیا]]

==منابع==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۲۴

چوآیو
Map
چوآیو در Nepal واقع شده
چوآیو
چوآیو
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع۸۲۰۱ متر
برجستگی۲٬۳۴۴ متر (۷٬۶۹۰ فوت) ویرایش این در ویکی‌داده
ایزولاسیون۲۹ کیلومتر (۱۸ مایل) ویرایش این در ویکی‌داده
فهرست‌بندیهشت هزار متری‌ها
مختصات۲۸°۰۶′ شمالی ۸۶°۳۹′ شرقی / ۲۸٫۱۰۰°شمالی ۸۶٫۶۵۰°شرقی / 28.100; 86.650
جغرافیا
موقعیتمرز  چین و    نپال
رشته‌کوه مادرهیمالیا
صعود
نخستین صعود۱۹۵۴

چو اویو (Cho Oyu) "الهه ی فیروزه" در ۲۰ کیلومتری غرب کوه اورست قرار دارد، این کوه در رشته کوههای هیمالیا و در مرز بین چین و نپال می باشد. با وجود اینکه این قله ۸۲۰۱ متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسان ترین صعود هشت هزار متریها می دانند.امروزه پس از اورست بیشترین صعود یک ۸۰۰۰ متر را داراست و البته از نظر آمار صعودها به کشته ها دارای در رده آخر قلل ۸۰۰۰ متری قرار دارد.
در پائیز ۱۹۵۴ هربرت تیچی اتریشی به همراه سپ" جوچلر" و" هلموت هوبرگر" به همراه ۷ شرپا به چوآیو آمدند. آنها کمپ ۴ خود را در ارتفاع ۶۹۸۰ متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت ۶ بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت ۳ بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل می داد، جائیکه به گفته آنها بر روی آن جا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک ۸۰۰۰ متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش پاسانگ داوا لاما بود، وی در مدت تنها سه روز از ۴۲۵۰ متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نموده بود.

در فوریه ۸۸ فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر ۸۸ مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت ۲۴ ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه "شرپا سونگدار "چوآیو را در زمان حیرت انگیز ۱۸ ساعت از کمپ اصلی صعود نماید.[۱]
۷ عضو تیم ملی کوهنوردی ایران در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۷۹ موفق به صعود قله چوآیو از مسیر نرمال شمال غرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری می کردند.

عظیم قیچی ساز هیمالیا نورد ایرانی در ۴ مهر ۱۳۹۲ بدون اکسیژن مصنوعي و بدون استخدام شرپا این قله را صعود کرد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات». فهرست مرجع کوهنوردان.