آنافیلاکسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
R0stam (بحث | مشارکت‌ها)
R0stam (بحث | مشارکت‌ها)
←‏تست آلرژی: ابرابزار
خط ۸۶: خط ۸۶:


== تست آلرژی ==
== تست آلرژی ==
[[پرونده:Allergy skin testing.JPG|thumb|تست آلرژی پوستی در حال انجام بر روی بازوی راست [[
[[پرونده:Allergy skin testing.JPG|thumb|تست آلرژی پوستی در حال انجام بر روی بازوی راست]]
تست آلرژی ممکن است به تعیین اینکه چه چیز باعث آنافیلاکسی فرد شده است کمک کند. تست آلرژی پوستی (مانند پچ تست) برای غذاها و سموم مشخصی موجود است. <ref name=His11/> آزمایشات خون برای پادتن های خاص جهت تایید آلرژی های حاصل از شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغزهای درختی، و ماهی مؤثر است. <ref name=His11/> تست های پوستی می توانند آلرژی به پیسیلین را تایید کنند، اما برای داروهای دیگر تست پوستی وجود ندارد. آنافیلاکسی غیرایمنی تنها با بررسی سابقه فرد یا با قرار دادن وی در معرض ماده آلرژی زایی که ممکن است باعث بروز واکنش در گذشته شده باشد، تشخیص داده می شود. هیچ آزمایش پوست و خونی برای آنافیلاکسی غیرایمنی وجود ندارد. .<ref name=His10/>
تست آلرژی ممکن است به تعیین اینکه چه چیز باعث آنافیلاکسی فرد شده است کمک کند. تست آلرژی پوستی (مانند پچ تست) برای غذاها و سموم مشخصی موجود است.<ref name=His11/> آزمایشات خون برای پادتن‌های خاص جهت تایید آلرژی‌های حاصل از شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغزهای درختی، و ماهی مؤثر است.<ref name=His11/> تست‌های پوستی می‌توانند آلرژی به پیسیلین را تایید کنند، اما برای داروهای دیگر تست پوستی وجود ندارد. آنافیلاکسی غیرایمنی تنها با بررسی سابقه فرد یا با قرار دادن وی در معرض ماده آلرژی زایی که ممکن است باعث بروز واکنش در گذشته شده باشد، تشخیص داده می‌شود. هیچ آزمایش پوست و خونی برای آنافیلاکسی غیرایمنی وجود ندارد..<ref name=His10/>


== تشخیص افتراقی ==
== تشخیص افتراقی ==

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۰۴:۲۴

آنافیلاکسی
تخصصطب اورژانس، ایمنی‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰T78.2
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام995.0
دادگان بیماری‌ها29153
مدلاین پلاس000844
ئی‌مدیسینmed/۱۲۸
سمپD000707

آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک جدی است که به طور ناگهانی آغاز می شود و می تواند منجر به مرگ گردد. [۱] آنافیلاکسی معمولا با علایمی همچون جوش همراه با خارش، تورم گلو و فشار خون پایین همراه است. دلایل معمول آنافیلاکسی شامل نیش حشرات، مواد غذایی و داروهاست.

آنافیلاکسی به دلیل ترشح واسطه پروتئین از انواع به خصوصی از گلبول های سفید خون اتفاق می افتد. واسطه این پروتئین ها می توانند یک واکنش آلرژیک را آغاز کنند و یا واکنش را تشدید نمایند. علت ترشح این پروتئین ها می تواند یا واکنش دستگاه ایمنی باشد و یا دلیل دیگری که به دستگاه ایمنی مربوط نیست. آنافیلاکسی بر اساس علائم و نشانه ها در فرد تشخیص داده می شود. درمان اولیه تزریق اپی نفرین است که در بعضی مواقع با سایر داروها ترکیب می شود.

در سراسر جهان 2-0.05 % از مردم جهان آنافیلاکسی را در مقاطعی از زندگی خود تجربه می کنند. کلمه آنافیلاکسی از کلمه های یونانی ἀνά ana "درمقابل"، و φύλαξις phylaxis "محافظت"، گرفته شده است.

علائم

علایم آنافیلاکسی

.

آنافیلاکسی معمولا علائم بسیار متفاوتی را ظرف چند دقیقه یا ساعت ایجاد می‌کند.[۲][۳] اگر علت آنافیلاکسی ماده‌ای باشد که مستقیما به بدن و جریان خون وارد شده است (درون وریدی)، علائم آنافیلاکسی به طور متوسط بین ۵ تا ۳۰  دقیقه ظاهر می‌شوند. زمان متوسط ۲ ساعت خواهد بود اگر علت غذایی باشد که فرد مصرف کرده است..[۴] رایج ترین قسمت‌هایی که درگیر می‌شوند عبارتند از: پوست (۹۰-۸۰٪)، ریه و راه تنفسی (۷۰٪)، معده و روده (۴۵-۳۰٪)، قلب و رگ‌های خونی (۴۵-۱۰٪)، و سیستم عصبی مرکزی (۱۵-۱۰٪).[۳] معمولا دو مورد و یا بیشتر از این سیستم‌ها درگیر می‌شوند.

پوست

کهیر و برافروختگی های روی کمر فرد مبتلا به آنافیلاکسی

علائم معمولا شامل برآمدگی هایی روی پوست (کهیر)، خارش، صورت و پوست سرخ (برافروختگی)، یا لب های متورم است. .[۵] افرادی که دچار ورم زیر پوستی (آنژیوادم) شده اند، ممکن است به جای خارش احساس سوختگی داشته باشند.[۴] تا 20 % موارد ممکن است زبان یا حلق فرد متورم شود. .[۶] دیگر علائم شامل آبریزش بینی و تورم غشای مخاطی روی سطح چشم و پلک (کنژنکتیویت) است.[۷] پوست ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن به رنگ آبی دربیاید (سيانوز ). .[۷]

تنفس

علائم تنفسی شامل تنگی نفس، تنفس دشوار و همراه با صدای خس حس، یا تنفس دشوار و با صدای بلند (همراه با سوت)است. [۵] تنفس با صدای خس خس معمولا به دلیل اسپاسم ماهیچه های پایینی راه تنفسی (ماهیچه های برونش) است. [۸] تنفس همراه با صدای سوت به علت تورم قسمت های بالایی راه تنفسی است، که باعث تنگی راه های تنفسی می شود. [۷] گرفتگی صدا، درد هنگام بلعیدن، و سرفه نیز ممکن است اتفاق بیفتد.

قلب

عروق قلبی ممکن است به دلیل آزادسازی هیستامین از سلول‌های مشخصی در قلب، به طور ناگهانی منقبض شوند.(اسپاسم عروق کرونر)[۸] این اتفاق مانع از جریان خون به قلب می‌شود، و ممکن است باعث مرگ سلول‌های قلبی شود (انفارکتوس میوکارد)، یا ضربان قلب ممکن است خیلی تند، یا خیلی کند گردد (دیس ریتمی قلبی)، و یا ممکن است قلب از تپش باز بماند (ایست قلبی). .[۳][۹] افرادی که از پیش مشکل قلبی دارند بیشتر در معرض خطرات قلبی ناشی از آنافیلاکسی هستند.[۸] در حالی که ضربان قلب شدید به دلیل فشار خون پایین بیشتر رایج است،[۷] ۱۰٪ از افرادی که از انافیلاکسی رنج می‌برند ممکن است ضربان قلب پایین (برادی کاردی) با فشار خون پایین داشته باشند.(ترکیب ضربان قلب پایین و فشار خون پایین رفلکس بزول یاریش نامیده می‌شود)[۱۰] فرد به دلیل افت فشار خون ممکن است دچار سرگیجه و بی هوشی شود. این افت فشار خون به دلیل گشاد شدن عروق خونی (شوک توزیعی) یا به دلیل نارسایی بطن‌های قلب باشد (شوک کاردیوژنیک).[۸] در موارد محدودی، فشار خون بسیار پایین می‌تواند از علائم آنافیلاکسی باشد.[۶]

سایر

علائم معده و روده شامل درد کرامپی شکم، اسهال، و تهوع است.[۵] فرد ممکن است دچار افکار پریشان شود و کنترل مثانه خود را از دست بدهد، و دردی را در ناحیه لگن حس کند که شبیه به گرفتگی عضلات رحم است.[۵][۷] گشاد شدن رگ‌های خونی در اطراف مغز ممکن است منجر به سردرد شود.[۴] همچنین فرد ممکن است احساس اضطراب کند و یا تصور کند به زودی خواهد مرد.[۹]

علت ها

آنافیلاکسی می تواند با واکنش بدن به اکثر مواد خارجی ایجاد شود. [۱۱] محرک های رایج شامل سم گزش و نیش حشرات، غذا، و دارو است. .[۱۰][۱۲] در خردسالان و نوجوانان غذا رایج ترین محرک است. در بزرگسالان داروها، و گزیدگی و نیش حشرات رایج تر است. [۹] عللی که کمتر رایج هستند عبارت اند از فاکتور های فیزیکی، عوامل بیولوژیک(مایع منی)، لاتکس، تغییرات هورمونی، افزاینده های خوراکی(مانند رنگ های خوراکی و مونو سدیم گلوتامات)و داروهایی که برای پوست مورد استعمال قرار می گیرند (داروهای موضعی). [۷] تمرین بدنی و دما (چه سرما و یا گرما)، می توانداز طریق تحریک سلول های بافتی مشخصی (مست سل ها) که ماده شیمیایی ایجاد کننده واکنش آلرژیک را ترشح می کنند، باعث بروز آنافیلاکسی شود. [۹][۱۳] آنافیلاکسی که علت آن ورزش باشد معمولا به خوردن غذاهای مشخصی نیز مربوط می شود. [۴] اگر آنافیلاکسی زمانی اتفاق بیفتد که فرد در حال دریافت داروی بیهوشی است، رایج ترین علت آن داروهای مشخصی است که برای ایجاد فلج به کار می روند (عوامل بازدارنده عضلات عصبی)، آنتی بیوتیک ها و لاتکس. [۱۴] در 50-32 % موارد علت مشخص نیست (آنافیلاکسی ایدیوپاتیک). [۱۵]

مواد غذایی

بسیاری از غذاها می‌توانند باعث بروز آنافیلاکسی شوند، حتی اگر غذایی برای اولین بار خورده شود.[۱۰] در فرهنگ‌های غربی رایج ترین علت، خوردن یا در تماس بودن با بادام زمینی، گندم، مغزهای درختی و صدف دارها، ماهی، شیر و تخم مرغ است.[۳][۹] در خاورمیانه، کنجد یک ماده غذایی رایج محرک است. در آسیا، برنج و نخود معمولا باعث بروز آنافیلاکسی می‌شود.[۹] موارد شدید معمولا با خوردن غذا بروز می‌کند، ,[۱۰] اما برخی از افراد زمانی که ماده غذایی با قسمتی از بدن آن‌ها تماس پیدا می‌کند، واکنش شدیدی نشان می‌دهند. خردسالان می‌توانند بر آلرژی خود چیره شوند. در سن ۱۶ سالگی، ۸۰٪ خردسالان با آنافیلاکسی نسبت به شیر و تخم مرغ و ۲۰٪ با آنافیلاکسی منحصر به بادام زمینی می‌توانند این غذاها را بدون مشکل مصرف کنند.[۱۱]

داروها

هر دارویی ممکن است منجر به آنافیلاکسی شود. رایج ترین آن ها آنتی بیوتیک های بتا لاکتام (مانند پنیسییلین)، آسپیرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است. [۳][۱۶] اگر فردی به یکی از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) آلرژی داشته باشد، می تواند از نوع دیگری از این دارو بدون تحریک بروز آنافیلاکسی مصرف کند. [۱۶] دیگر علت های رایج بروز آنافیلاکسی شیمی درمانی، واکسن ها، پروتامین (موجود در اسپرم) و داروهای گیاهی را شامل می شود.[۹][۱۶] برخی از داروها مانند وانکومایسین، مورفین، و داروهایی که برای واضح تر شدن عکس های اشعه ایکس مصرف می شوند (رادیوکانتراست زاها) با صدمه زدن به سلول های مشخصی در بافت ها و تحریک آن ها به آزادسازی هیستامین (دگرانولاسيون مست سل ها)موجب آنافیلاکسی می‌گردند. [۱۰]

فراوانی یک واکنش به یک دارو تا اندازه ای به این بستگی دارد که این دارو هر چند وقت یکبار به افراد داده می شود و تا اندازه ای نیز به این مسئله که دارو چگونه در بدن کار می کند. [۱۷] آنافیلاکسی نسبت به پنیسیلین یا سفالوسپورین ها تنها بعد از پیوند آن ها به پروتئین های درون بدن اتفاق می افتد، و برخی راحت تر از سایرین پیوند ایجاد می کنند. [۴] آنافیلاکسی نسبت به پنیسیلین بین هر 2000 تا 10.000 نفر دریافت کننده پنیسیلین، تنها در یک نفر اتفاق می افتد. مرگ در کمتر از یک مورد در هر 50.000 نفر دریافت کننده اتفاق می افتد. آنافیلاکسی نسبت به آسپیرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) در حدود یک مورد در هر 50.000 نفر اتفاق می افتد. [۴] اگر کسی به پنیسیلین ها واکنش نشان دهد، خطر واکنش وی به سفالوسپورین بیشتر می شود، اما همچنان این ریسک کم تر از یک در 1000 است. [۴] داروهای قدیمی تر که برای بهبود تصاویر اشعه ایکس استعمال می شد (رادیوکانتراست زاها) در 1 % موارد منجر به واکنش می شد. در داروهای جدید، مقدار کمتر از ماده رادیوکانتراست زای اوسمولار (Osmolar radiocontrast) منجر به واکنش در 0.04% موارد می شود.

سم

سم نیش و گزیدگی حشراتی مانند زنبور عسل و زنبور بدون عسل (هایمنوپترا ) یا سن ها ( تریاتومینا) ممکن است منجر به آنافیلاکسی شود. [۳][۱۸] اگر فردی واکنش به سمی در گذشته نشان داده است، و اگر این واکنش از واکنش منطقه ای اطراف محل نیش فراتر بوده است، با خطر بیشتر بروز آنافیلاکسی در آینده مواجه هستند. [۱۹][۲۰] اگرچه نیمی از افرادی که در اثر آنافیلاکسی جان خود را از دست می دهند پیش تر هیچ واکنش گسترده ای (سیستماتیک ) نداشته اند.

عوامل خطر

افراد با بیماری های آتوپیک نظیر آسم، اگزما، یا رینیت در معرض خطر بیشتر ابتلا به آنافیلاکسی نسبت به غذا، لاتکس، و عوامل رادیوکانتزاست زا هستند. این افراد کمتر در خطر ابتدا به آنافیلاکسی نسبت به داروهای تزریقی و نیش حشرات هستند. [۹][۱۰] یک بررسی در خردسالان مبتلا به آنافیلاکسی نشان داد که 60% آن ها سابقه بیماری های آتوپیک را داشته اند. بیش از 90 % خردسالانی که به دلیل ابتلا به آنافیلاکسی جان خود را از دست داده اند مبتلا به آسم بوده اند. [۱۰] افرادی که به اختلال های ناشی از مست سل بیش از اندازه در بافت های خود ( ماستوسیتوز ) دچار هستند یا مست سل های بیشتری دارند، در معرض خطر بیشتری هستند. [۹][۱۰] هرچه فاصله زمانی بین آخرین تماس با عاملی که منجر به واکنش شده است طولانی تر باشد، خطر واکنش جدید کم تر خواهد بود. [۴]

مکانیسم

آنافیلاکسی واکنش آلرژیک بسیار شدیدی است که ناگهانی شروع می شود و بسیاری از قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. [۱][۲۱] علت آن ترشح واسطه های التهابی و سیتوکاین ها از مست سل ها و بازوفیل ها است. ترشح آن ها به علت یک واکنش سیستم دفاعی است، اما با آسیب به این سلول ها نیز ایجاد می شود که مربوط به پاسخ ایمنی نیست. .[۲۱]

ایمنی شناسی

زمانی که علت بروز آنافیلاکسی یک پاسخ ایمنی است، ایمنوگلوبین E (IgE) به ماده خارجی که باعث شروع واکنش شده است متصل می شود(پادگن). ترکیب اتصال IgE به پادگن، گیرنده های FcεRI را روی مست سل ها و بازوفیل ها فعال می کند. مست سل ها و بازوفیل ها با ترشح واسطه های التهابی مانند هیستامین واکنش نشان می دهند. این واسطه ها انقباض عضلات صاف برونش را بیشتر می کنند و باعث می شوند رگ های خونی گشادتر شوند (تاخیر خون شاهرگ) ، ترشح مایع از رگ های خونی بیشتر می شود، و عملکرد ماهیچه های قلب را کاهش می دهد. .[۴][۲۱]همچنین یک واکنش ایمنی شناسی وجود دارد که به IgE مربوط نیست، اما مشخص نیست که این واکنش در انسان رخ می دهد یا خیر. [۲۱]

غیر ایمن شناختی

هنگامی که ناشی از یک پاسخ ایمنی نیست، واکنش ناشی از عاملی است که مستقیما به مست سل ها و بازوفیل هاآسیب می رساند و موجب می شود هیستامین و مواد دیگری آزاد کنند که معمولا با یک واکنش آلرژیک همراه هستند(دگرانولاسیون). عامل هایی که می تواند به این سلول ها آسیب برسانند، کنتراست زا برای اشعه ایکس، مواد افیونی (اپيوئيد ها)، دما (گرم یا سرد)، و ارتعاش است. [۱۳][۲۱]

تشخیص

آنافیلاکسی به کمک یافته های پزشکی و بالینی قابل تشخیص است.[۹] هرگاه یکی از سه مورد زیر ظرف چند دقیقه یا ساعت پس از تماس با ماده آلرژی زا رخ دهد به احتمال زیاد فرد دچار آنافیلاکسی است:[۹]

آنافیلاکسی به کمک یافته های پزشکی و بالینی قابل تشخیص است.[۹] هرگاه یکی از سه مورد زیر ظرف چند دقیقه یا ساعت پس از تماس با ماده آلرژی زا رخ دهد به احتمال زیاد فرد دچار آنافیلاکسی است:

  1. درگیری پوست یا بافت های مخاطی به علاوه مشکلات تنفسی و یا افت فشار خون
  2. تعداد دو یا بیشتر از علائم زیر:-
    الف- درگیری پوست و مخاط
    ب- مشکلات تنفسی
    ج- فشار خون پایین
    د- مشکلات مربوط به معده و روده
  3. افت فشار خون پس از تماس با ماده آلرژی زا معلوم

اگر شخصی واکنش بدی به گزیدگی حشرات و یک دارو نشان دهد، آزمایشات خون برای ترایپتیس یا هیستامین (که از مست سل ها آزاد شده است) می تواند در تشخیص آنافیلاکسی مؤثر باشد. هرچند این آزمایشات در مواردی که عامل آلرژی غذا است یا شخص فشار خون نرمال دارد چندان مؤثر نیستند،[۹] و نمی توانند مانع تشخیص آنافیلاکسی شوند.

طبقه بندی

آنافیلاکسی به سه نوع اصلی تقسیم می شود. شوک آنافیلاکسی زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی در بیشتر قسمت های بدن گشادتر می شوند (گشادسازی عروقی سیستماتیک)، که منجر به فشار خون پایینی می شود که 30% از فشار خون نرمال یک آدم پایین تر یا 30% پایین تر از مقدارهای استاندارد است. [۶] آنافیلاکسی دومرحله ای زمانی تشخیص داده می شود که علائم بین 72-1 ساعت برگردند حتی درصورتی که فرد تماس جدیدی با ماده آلرژی زایی که حساسیت اولیه را به وجود آورد نداشته باشد..[۹] برخی از تحقیقات نشان می دهد که 20% موارد آنافیلاکسی دومرحله ای هستند.[۲۲] علائم معمولا ظرف 8 ساعت باز میگردند.[۱۰] واکنش دوم به همان شیوه ای درمان می شود که آنافیلاکسی اصلی درمان می شود. [۳] شوكِ شبه آنافيلاكتيك یا واکنش های آنافیلاکسی اسامی قدیمی آنافیلاکسی هستند که علت آن واکنش آلرژیک نیست بلکه علت آن آسیب مستقیم به مست سل ها است( گرانولاسيون مست سل ها). برخی توصیه می کنند که از اسامی قدیمی دیگر نباید استفاده کرد.

تست آلرژی

تست آلرژی پوستی در حال انجام بر روی بازوی راست

تست آلرژی ممکن است به تعیین اینکه چه چیز باعث آنافیلاکسی فرد شده است کمک کند. تست آلرژی پوستی (مانند پچ تست) برای غذاها و سموم مشخصی موجود است.[۱۱] آزمایشات خون برای پادتن‌های خاص جهت تایید آلرژی‌های حاصل از شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغزهای درختی، و ماهی مؤثر است.[۱۱] تست‌های پوستی می‌توانند آلرژی به پیسیلین را تایید کنند، اما برای داروهای دیگر تست پوستی وجود ندارد. آنافیلاکسی غیرایمنی تنها با بررسی سابقه فرد یا با قرار دادن وی در معرض ماده آلرژی زایی که ممکن است باعث بروز واکنش در گذشته شده باشد، تشخیص داده می‌شود. هیچ آزمایش پوست و خونی برای آنافیلاکسی غیرایمنی وجود ندارد..[۲۳]

تشخیص افتراقی

گاهی تشخیص آنافیلاکسی از آسم، بیهوشی ناشی از کمبود اکسیژن(سنکپ)و حملات پنیک دشوار است. [۹] معمولا افرادی که آسم دارند، خارش، و علائم معده و روده را ندارند. زمانی که فردی بیهوش می شود، پوست رنگ پریده و بدون جوش است. پوست فردی که دچار حمله پنیک شده است ممکن است برافروخته شود، اما کهیر ندارد. [۹] موارد دیگری که ممکن است علائمی مشابه داشته باشند عبارت اند از مسمومیت غذایی ناشی از ماهی فاسد (سارم، scombroidosis) و عفونت های ناشی از انگل های معین (انیزاکیازیس ، anisakiasis).

پیشگیری

برای پیشگیری از آنافیلاکسی توصیه می شود از آنچه که در گذشته باعث بروز واکنش شده است دوری شود. زمانیکه این کار ممکن نیست، ممکن است درمان هایی وجود داشته باشد که بدن را از واکنش به ماده آلرژی زای معلوم بازدارد.(حساسیت زدایی) مداوای سیستم ایمنی(ایمن درمانی) با خانواده غشاء بالان، در حساسیت زدایی 90-80% بزرگسالان و 98% خردسالان علیه آلرژی به زنبورهای عسل، زنبورها(بدون عسل)، زنبور سرخ، زنبورهای ژاکت زرد و مورچه های آتشین مفید است ایمن درمانی دهانی می تواند در حساسیت زدایی برخی افراد نسبت به غذاهای معینی نظیر شیر، تخم مرغ، مغزهای آجیلی و بادام زمینی موثر باشد، اما این درمان ها گاها عوارض جانبی بدی به همراه دارند. حساسیت زدایی برای بسیاری از داروها نیز ممکن است، با این حال اغلب مردم باید به سادگی، از مصرف داروی مشکل ساز اجتناب کنند. برای کسانی که نسبت به لاتکس آلرژی دارند مهم است که از غذاهایی با ترکیبی مشابه با آنچه پاسخ ایمنی ایجاد کرده است دوری کنند (غداهایی با آلرژی متقاطع) از جمله آواکادو، موز، و سیب زمینی. [۹]

مدیریت

آنافیلاکسی یک وضعیت اضطراری پزشکی است که به اقدامات نجات بخشی مانند کنترل راه های تنفسی، اکسیژن اضافی، حجم زیاد مایعات داخل وریدی، و نظارت دقیق احتیاج دارد. [۳] اپی فرین درمانی است که در میان سایر روشها ارجحیت دارد، علاوه بر اپی نفرین، آنتی هسیتامین و استروئید نیز معمولا استفاده می شود. [۹]زمانی که فرد به حالت نرمال باز می گردد باید بین 2 تا 24 ساعت در بیمارستان تحت نظر باشد تا از عدم بازگشت علائم اطمینان حاصل شود، چرا که علائم در صورتی که فرد دچار آنافیلاکسی دو مرحله ای شده باشد برگشت می کنند. .[۱۰][۲۲][۲۴][۴]

اپی نفرین

اپی نفرین (آدرنالین) درمان اصلی آنافیلاکسی است. هیچ دلیلی برای اینکه از آن استفاده نشود وجود ندارد. ( بدون موارد منع مصرف قطعی)[۳] توصیه می شود محلول اپی نفرین به ماهیچه قدامی – خارجی ران به محض ظن به آنافیلاکسی تزریق شود. [۹] اگر فرد به درمان خوب پاسخ ندهد، تزریق باید هر 5 تا 15 دقیقه تکرار شود.[۹] دوز دوم در 16 تا 35 % موارد لازم است. .[۱۰] در موارد محدودی بیش از دو دوز لازم می شود. .[۹] تزریق درون ماهیچه (استعمال درون عضلانی)از تزریق زیر پوست (استعمال زیرپوستی) که آهسته تر جذب می شود، بهتر است. .[۲۵] مشکلات جزئی ناشی از اپی نفرین شامل لرزش، اضطراب، سردرد و تپش قلب است. .[۹]

ممکن است اپی نفرین در مورد افرادی که از بتا بلاکرها مصرف می کنند جواب ندهد. .خطای یادکرد: برچسب <ref> غیرمجاز؛ نام‌های غیرمجاز یا بیش از اندازه ().

تزریق کننده های خودکار اپی نفرین که به افراد اجازه تزریق به ماهیچه های خودشان را می دهد معمولا در دو دوز موجود هستند، یکی برای بزرگسالان که وزنی بیش از 25  کیلوگرم دارند و دیگری برای خردسالان که بین 10 تا 25  کیلوگرم وزن دارند. [۲۶]

مکمل ها

علاوه بر اپی نفرین، معمولا از آنتی هیستامین ها استفاده می شود. بر اساس استدلال های نظری چنین پذیرفته شده بود که آنتی هیستامین ها مؤثر هستند، اما در واقع شواهد کمی در مورد اینکه آنتی هیستامین ها در درمان آنافیلاکسی مؤثر است، وجود دارد. در بررسی 2007 کوکرن هیچ تحقیق با کیفیتی برای توصیه آنتی هیستامین ها پیدا نشد. ref>Sheikh A, Ten Broek V, Brown SG, Simons FE (2007). "H1-antihistamines for the treatment of anaphylaxis: Cochrane systematic review". Allergy. 62 (8): 830–7. doi:10.1111/j.1398-9995.2007.01435.x. PMID 17620060. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)</ref> آنتی هیستامین ها بر روی تجمع مایعات و اسپاسم های راه تنفسی موثر نیستند. [۱۰] کورتیکواستروئیدها هم احتمالا چندان فرقی نمی کنند اگر فرد دچار آنافیلاکسی شده باشد. از آن ها با امید کاهش خطر آنافیلاکسی دومرحله ای استفاده می شود، اما آن ها در پیشگیری از آنافیلاکسی های بعدی بی تاثیر هستند. سالبوتامول که از طریق دستگاه تنفس(نبولایزر) وارد می شود می تواند در زمانی که اپی نفرین علائم برونکواسپاسم را از بین نمی برد مفید باشد. .[۱۰] متیلن بلو برای افرادی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند استفاده شده است چرا که عضلات صاف را آزاد می کند. [۱۰]

آمادگی

به افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی هستند توصیه می شود یک "برنامه عملی دقیق آلرژی" داشته باشند. والدین باید مدرسه را در مورد آلرژی فرزندشان و اقدامات ضروری در صورت وقوع یک وضعیت اضطراری آنافیلاکتیک ، در جریان بگذارند. [۲۷] برنامه عملی دقیق اغلب شامل استفاده از تزریق کننده های خودکار اپی نفرین، توصیه به بستن دستبند هشدار پزشکی، و توصیه هایی در مورد چگونگی اجتناب از محرک هاست. [۲۷] برای برخی محرک ها، درمان برای کاهش حساسیت بدن در مقابل ماده ای که باعث واکنش آلرژیک شده است (ایمن درمانی ماده آلرژی زا) موجود است. این نوع روش درمانی ممکن است مانع بازگشت های بعدی آنافیلاکسی شود. یک دوره چندساله حساسیت زدایی زیرپوستی در مقابل حشرات گزنده مفید است، در حالی که حساسیت زدایی دهانی برای بسیاری از غذاها مؤثر می باشد. [۳]

دورنما

چنانچه دلیل بیماری شناخته شده باشد، احتمال زیادی برای بهبودی وجود دارد و فرد به سرعت درمان می شود. [۲۸] حتی اگر دلیل بیماری شناخته شده نباشد، چنانچه دارو برای متوقف کردن واکنش در دسترس باشد، فرد معمولا بهبودی خوبی حاصل می کند. [۴] اگر مرگ رخ دهد، اغلب یا ناشی از یک دلیل تنفسی ( معمولا بسته شدن مسیر جریان هوا) است و یا یک دلیل قلبی عروقی (شوک). [۱۰][۲۱] آنافیلاکسی در 20 % 0.7– موارد منجر به مرگ می شود. [۴][۸] برخی از مرگ ها ظرف چند دقیقه اتفاق افتاده است. [۹] افرادی که دچار آنافیلاکسی ناشی از تمرینات بدنی هستند، معمولا نتایج خوبی دارند، و با افزایش سن، بازگشت های کمتر و کم شدت تری خواهند داشت. [۲۹]

احتمال

میران بروز آنافیلاکسی 4–5 در هر 100000 نفر در سال است، [۱۰] با ریسک مادام العمر 0.5%–2%. [۹]

به نظر می رسد مقادیر در حال افزایش است. تعداد افراد دچار آنافیلاکسی در دهه 80 تقریبا سالانه 20 نفر در هر 100000 نفر بود، در حالی که در دهه 90 این میزان سالانه 50 نفر در هر 100000 نفر بود. [۳] این افزایش ظاهرا در درجه اول مربوط به آنافیلاکسی ناشی از مواد غذایی است. , KJ|title=An update on epidemiology of anaphylaxis in children and adults.|journal=Current opinion in allergy and clinical immunology|date=2011 Oct|volume=11|issue=5|pages=492–6|pmid=21760501}}</ref> بیشترین خطر در افراد جوان و زنان وجود دارد. [۳][۱۰]

درحال حاضر، سالانه 500 تا 1000 نفر (2.4 در میلیون) در آمریکا، 20 نفر (0.33 در میلیون) در انگلستان، و 15 نفر (0.64 در میلیون) در استرالیا بر اثر آنافیلاکسی جان خود را از دست می دهند. [۱۰] نرخ میرگ و میر در بین دهه های 1970 و 2000 کاهش یافته است. [۳۰] در استرالیا، مرگ های ناشی از آنافیلاکسی مربوط به مواد غذایی، عمدتا در میان زنان اتفاق می افتد درحالی که مرگ های ناشی از نیش حشرات اغلب در میان مردان به وقوع می پیوندد. [۱۰] مرگ در اثر آنافیلاکسی بیشتر ناشی از داروهاست. [۱۰]

تاریخچه

لغت "آنافیلاکس" را چارلز ریچت(Charles Richet) در سال 1902 ابداع کرد، سپس این لغت به "آنافیلاکسی" به دلیل تلفظ بهتر آن، تغییر کرد.[۱۱] بعدها چارلز ریچت در سال 1913 جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی را به دلیل تحقیقاتش در مورد آنافیلاکسی دریافت کرد. [۴]اما خود واکنش از زمان های بسیار قدیم گزارش شده است. [۲۳] این لغت از زبان یونانی، و کلمه های یونانی ἀνά ana "درمقابل"، و φύλαξις phylaxis "محافظت"، گرفته شده است. .[۳۱]

تحقیقات

تلاش هایی در حال انجام است تا اپی نفرینی تهیه شود که بتوان از آن در زیر زبان (اپی نفرین زیرزبانی) برای درمان آنافیلاکسی، استفاده کرد. [۱۰] تزریق زیرپوستی آنتی بادی آنتی IgE اوماليزوماب (omalizumab) به عنوان راهی برای پیشگیری از بازگشت در حال بررسی است، اما استفاده از آن هنوز توصیه نمی شود. .[۹][۳۲]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Tintinalli, Judith E. (2010). Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide (Emergency Medicine (Tintinalli)). New York: McGraw-Hill Companies. pp. 177–182. ISBN 0-07-148480-9.
  2. Oswalt ML, Kemp SF (2007). "Anaphylaxis: office management and prevention". Immunol Allergy Clin North Am. 27 (2): 177–91, vi. doi:10.1016/j.iac.2007.03.004. PMID 17493497. Clinically, anaphylaxis is considered likely to be present if any one of three criteria is satisfied within minutes to hours {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  3. ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ ۳٫۱۰ ۳٫۱۱ Simons FE (2009). "Anaphylaxis: Recent advances in assessment and treatment" (PDF). J. Allergy Clin. Immunol. 124 (4): 625–36, quiz 637–8. doi:10.1016/j.jaci.2009.08.025. PMID 19815109. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help); line feed character in |journal= at position 17 (help)
  4. ۴٫۰۰ ۴٫۰۱ ۴٫۰۲ ۴٫۰۳ ۴٫۰۴ ۴٫۰۵ ۴٫۰۶ ۴٫۰۷ ۴٫۰۸ ۴٫۰۹ ۴٫۱۰ ۴٫۱۱ ۴٫۱۲ Marx, John (2010). Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice 7th edition. Philadelphia, PA: Mosby/Elsevier. p. 15111528. ISBN 9780323054720. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Sampson HA, Muñoz-Furlong A, Campbell RL; et al. (2006). "Second symposium on the definition and management of anaphylaxis: summary report—Second National Institute of Allergy and Infectious Disease/Food Allergy and Anaphylaxis Network symposium". J. Allergy Clin. Immunol. 117 (2): 391–7. doi:10.1016/j.jaci.2005.12.1303. PMID 16461139. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |author= (help); Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Limsuwan, T (2010 Jul). "Acute symptoms of drug hypersensitivity (urticaria, angioedema, anaphylaxis, anaphylactic shock)" (PDF). The Medical clinics of North America. 94 (4): 691–710, x. PMID 20609858. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ Brown, SG (2006 Sep 4). "Anaphylaxis: diagnosis and management". The Medical journal of Australia. 185 (5): 283–9. PMID 16948628. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ Triggiani, M (2008 Sep). "Allergy and the cardiovascular system". Clinical and experimental immunology. 153 Suppl 1: 7–11. PMC 2515352. PMID 18721322. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  9. ۹٫۰۰ ۹٫۰۱ ۹٫۰۲ ۹٫۰۳ ۹٫۰۴ ۹٫۰۵ ۹٫۰۶ ۹٫۰۷ ۹٫۰۸ ۹٫۰۹ ۹٫۱۰ ۹٫۱۱ ۹٫۱۲ ۹٫۱۳ ۹٫۱۴ ۹٫۱۵ ۹٫۱۶ ۹٫۱۷ ۹٫۱۸ ۹٫۱۹ ۹٫۲۰ ۹٫۲۱ ۹٫۲۲ ۹٫۲۳ ۹٫۲۴ Simons, FE (2010 May). "World Allergy Organization survey on global availability of essentials for the assessment and management of anaphylaxis by allergy-immunology specialists in health care settings" (PDF). Annals of allergy, asthma & immunology: official publication of the American College of Allergy, Asthma, & Immunology. 104 (5): 405–12. doi:10.1016/j.anai.2010.01.023. PMID 20486330. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «World11» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ۱۰٫۰۰ ۱۰٫۰۱ ۱۰٫۰۲ ۱۰٫۰۳ ۱۰٫۰۴ ۱۰٫۰۵ ۱۰٫۰۶ ۱۰٫۰۷ ۱۰٫۰۸ ۱۰٫۰۹ ۱۰٫۱۰ ۱۰٫۱۱ ۱۰٫۱۲ ۱۰٫۱۳ ۱۰٫۱۴ ۱۰٫۱۵ ۱۰٫۱۶ ۱۰٫۱۷ ۱۰٫۱۸ ۱۰٫۱۹ ۱۰٫۲۰ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام CEA11 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ ۱۱٫۳ ۱۱٫۴ Boden, SR (2011 Jul). "Anaphylaxis: a history with emphasis on food allergy". Immunological reviews. 242 (1): 247–57. PMID 21682750. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  12. Worm, M (2010). "Epidemiology of anaphylaxis". Chemical immunology and allergy. 95: 12–21. PMID 20519879.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ editors, Marianne Gausche-Hill, Susan Fuchs, Loren Yamamoto, (2007). The pediatric emergency medicine resource (Rev. 4. ed. ed.). Sudbury, Mass.: Jones & Bartlett. p. 69. ISBN 9780763744144. {{cite book}}: |edition= has extra text (help); |last= has generic name (help)نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
  14. Dewachter, P (2009 Nov). "Anaphylaxis and anesthesia: controversies and new insights". Anesthesiology. 111 (5): 1141–50. doi:10.1097/ALN.0b013e3181bbd443. PMID 19858877. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  15. editor, Mariana C. Castells, (2010). Anaphylaxis and hypersensitivity reactions. New York: Humana Press. p. 223. ISBN 9781603279505. {{cite book}}: |last= has generic name (help)نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Volcheck, Gerald W. (2009). Clinical allergy : diagnosis and management. Totowa, N.J.: Humana Press. p. 442. ISBN 9781588296160.
  17. Drain, KL (2001). "Preventing and managing drug-induced anaphylaxis". Drug safety : an international journal of medical toxicology and drug experience. 24 (11): 843–. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  18. Klotz, JH (2010 Jun 15). ""Kissing bugs": potential disease vectors and cause of anaphylaxis". Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America. 50 (12): 1629–34. PMID 20462351. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  19. Bilò, MB (2011 Jul). "Anaphylaxis caused by Hymenoptera stings: from epidemiology to treatment". Allergy. 66 Suppl 95: 35–7. PMID 21668850. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  20. Cox, L (2010 Mar). "Speaking the same language: The World Allergy Organization Subcutaneous Immunotherapy Systemic Reaction Grading System". The Journal of allergy and clinical immunology. 125 (3): 569–74, 574.e1-574.e7. PMID 20144472. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  21. ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ ۲۱٫۳ ۲۱٫۴ ۲۱٫۵ Khan, BQ (2011 Aug). "Pathophysiology of anaphylaxis". Current opinion in allergy and clinical immunology. 11 (4): 319–25. PMID 21659865. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ Lieberman P (2005). "Biphasic anaphylactic reactions". Ann. Allergy Asthma Immunol. 95 (3): 217–26, quiz 226, 258. doi:10.1016/S1081-1206(10)61217-3. PMID 16200811. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Ring, J (2010). "History and classification of anaphylaxis" (PDF). Chemical immunology and allergy. 95: 1–11. PMID 20519878. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  24. "Emergency treatment of anaphylactic reactions – Guidelines for healthcare providers" (PDF). Resuscitation Council (UK). 2008. Retrieved 2008-04-22. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
  25. Simons, KJ (2010 Aug). "Epinephrine and its use in anaphylaxis: current issues". Current opinion in allergy and clinical immunology. 10 (4): 354–61. PMID 20543673. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  26. Sicherer, SH (2007 Mar). "Self-injectable epinephrine for first-aid management of anaphylaxis". Pediatrics. 119 (3): 638–46. PMID 17332221. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  27. ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ Martelli, A (2008 Aug). "Anaphylaxis in the emergency department: a paediatric perspective". Current opinion in allergy and clinical immunology. 8 (4): 321–9. PMID 18596589. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  28. Harris, edited by Jeffrey (2007). Head and neck manifestations of systemic disease. London: Informa Healthcare. p. 325. ISBN 9780849340505. {{cite book}}: |first= has generic name (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  29. editor, Mariana C. Castells, (2010). Anaphylaxis and hypersensitivity reactions. New York: Humana Press. p. 223. ISBN 9781603279505. {{cite book}}: |last= has generic name (help)نگهداری CS1: نقطه‌گذاری اضافه (link)
  30. Demain, JG (2010 Aug). "Anaphylaxis and insect allergy". Current opinion in allergy and clinical immunology. 10 (4): 318–22. PMID 20543675. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help); Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
  31. "anaphylaxis". merriam-webster.com. Retrieved 2009-11-21.
  32. Vichyanond, P (2011 Sep). "Omalizumab in allergic diseases, a recent review". Asian Pacific journal of allergy and immunology / launched by the Allergy and Immunology Society of Thailand. 29 (3): 209–19. PMID 22053590. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  • سیسیل مبانی طب داخلی. تهران ۲۰۰۴

الگو:Link GA الگو:Link FA