صومعه

صومعهٔ سنت آنتونی، قدیمی‌ترین صومعه مسیحی در جهان است.

صومعهٔ سنت نیلوس در جزیرهٔ استولبنی در دریاچه سِلیگِر نزدیک اُستاشکوف روسیه در ۱۹۱۰.

صومِعِه یا دِیر سازه‌ای است که راهب‌ها و راهبه‌ها تحت سرپرستی بک رئیس مرد یا زن زندگی می‌کنند. در قرون وسطی صومعه‌های بسیاری در سراسر اروپا ساخته شدند. بعضی از صومعه‌ها کلیساهای زیبایی داشتند که زیر نظر آنها اداره می‌شدند. یک صومعه اغلب دارای یک محوطه باز با تالار بزرگ، ایوان سرپوشیده برای قدم زدن، مطالعه و تفکر راهبان و یک خوابگاه برای استراحت آن‌ها بود. درون صومعه آشپزخانه، اصطبل، انبار و اتاق میهمان نیز وجود داشت و درون دیوارهای آن باغچه‌های صیفی جات ایجاد شده بودند. راهبها غذای خود را در سالن بزرگ غذاخوری صرف می‌کردند.گاهی اوقات راهبها و راهبه ها غذای خود را در سکوت کامل صرف میکردن ودر حین غذا خوردن به آیاتی از کتاب مقدس گوش می دادند. آنها هر نوع کاری از جمله نظافت، آشپزی، نجاری، کشاورزی و پرورش زنبور عسل انجام می‌دادند. بعضی از صومعه‌ها به خاطر محصولاتشان مانند دارو و پنیر معروف بودند. راهبها از معدود افراد باسواد آن روزگار بودند و دستخط و کتابهای مصور آنها بسیار گرانقیمت بود. در طی سالهای ۱۵۲۴ تا ۱۵۴۰، به دستور هنری هشتم تمام صومعه‌های انگلستان تعطیل شدند و مالکیت زمین هایشان نیز از بین رفت.

نکات جالب

• هوای صومعه‌ها بسیار سرد بود. احتمالاً در زمستان گرم نگهداشتن اتاق‌ها برای راهبها کار بسیار دشواری بوده است. بجز داخل درمانگاه که بیماران مراجعه می‌کردند، در آشپزخانه و اتاق نشیمن و جاهای دیگر اجازه روشن کردن آتش داده نمی‌شد و راهبها هر بار فقط چند دقیقه اجازه داشتند در اتاق گرم به سر ببرند.

کتاب های قرون وسطا

راهب ها و راهبه ها از معدود کسان باسواد قرون وسطا بودند میشه گفت تقریبا تمامی کتاب های قرون وسطا به دست آنها نوشته شده است؛ آنها تمامی کتاب های قرون وسطا را با دست نوشته و برای آنها تصویر می کشیدند تقربا تمامی صو معه ها دارای کتاب خانه ای بودند که راهبان تحصیل کرده به رو نویسی کتاب ها و تالیف کتب پزشکی، تاریخی، و فلسفه می پرداختند

جستارهای وابسته

• خانقاه
• ویهارا (عبادتگاه بودائیان)