داغداغان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Elessar (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:تبدیل ناقص به خرد
SieBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات اصلاح: tr:Adi çitlembik
خط ۵۷: خط ۵۷:
[[es:Celtis australis]]
[[es:Celtis australis]]
[[fr:Micocoulier de Provence]]
[[fr:Micocoulier de Provence]]
[[it:Celtis australis]]
[[he:מיש דרומי]]
[[he:מיש דרומי]]
[[it:Celtis australis]]
[[nl:Europese netelboom]]
[[nl:Europese netelboom]]
[[tr:Adi çitlenbik]]
[[tr:Adi çitlembik]]

نسخهٔ ‏۳ مارس ۲۰۰۸، ساعت ۰۵:۳۹

داغداغان
داغداغان (Celtis australis)
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
دسته: گیاهان گلدار
رده: دولپه‌ای‌ها
راسته: گل سرخ
تیره: شاهدانگان
سرده: داغداغان‌ها
L.

داغداغان[۱] درختی است برگ‌ریز از راستهٔ گل سرخ از تیرهٔ شاهدانگان[۲] جنس داغداغان‌ها که می‌تواند میان ۲۰ تا ۲۵ متر ارتفاع پیدا کند.

داغداغان بیشتر به عنوان یک گیاه زینتی کاشت می‌شود زیرا در برابر آلودگی هوا مقاوم است و طول عمر زیادی دارد.

رویشگاه داغداغان مناطق سنگلاخی و باغچه‌ها و ایوان‌های طبیعی است. این درخت در آبخیزداری و ایجاد پوشش در نقاط سنگلاخی کاربرد دارد.[۳] کشت داغداغان موجب ایجاد امنیت در برابر خطرات سیل، فرسایش خاک و ریزش کوه و غیره می‌شود.[۴]

در ایران باستان از درخت داغداغان برای نشانه‌گذاری محل اموال زیرخاکی استفاده می‌شده‌است.[۵]

این درخت در فرهنگ تركمن، مقدس و محترم است. ترکمن‌ها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک می‌آویزند تا چشم نخورد. نقش داغداغان هم برای جلوگیری از "نظر خوردن" در فرش ترکمنی بافته می‌شود.[۶]

به نقل از لغتنامه دهخدا، در گویش اصیل شمیران تهران به درخت داغداغان «ته» می‌گویند.[۷]

پانویس

2-^ (Rosales)
3-^ (Cannabaceae)
5-^ (Celtis)
درخت داغداغان.

جستارهای وابسته

منبع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Celtis_australis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۷.