ویلیام گوردون لنوکس
| ویلیام گوردون لنوکس | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۸۸۴ میلادی |
| درگذشت | ۱۹۶۰ (۷۵−۷۶ سال) |
| ملیت |  آمریکایی |
| محل تحصیل | مدرسه پزشکی هاروارد |
| پیشه | عصب‌پژوه، صرع‌شناس، متخصص اعصاب |
ویلیام گوردون لنوکس (انگلیسی: William Gordon Lennox؛ زادهٔ ۱۸۸۴-درگذشت ۱۹۶۰)[۱][۲] یک عصب‌پژوه، صرع‌شناس و متخصص اعصاب اهل ایالات متحده آمریکا بود.
او یکی از پیشگامان استفاده از نوار مغزی در تشخیص و درمان صرع محسوب می‌شود.
لنوکس نخستین بار در یکی از مأموریت‌های پزشکی‌اش در چین به موضوعِ صرع علاقه‌مند شد[۳] و سپس در مدرسه پزشکی هاروارد در کنار بزرگانی همچون استنلی کاب و فردریک ای. گیبز به کار، پژوهش و انتشار مقالات متعددی در زمینهٔ صرع پرداخت.
وی در سال ۱۹۵۱ میلادی نوع خاصی از سندرم صرع را توصیف کرد[۴] که بعدها به افتخار وی و آنری گستو، «سندرم لنوکس-گستو» نام نهاده شد.
کتاب راهنمای دوجلدی و مشهور «صرع و اختلالات وابسته» را وی، با همکاری دخترش مارگارت در سال ۱۹۶۰ نگاشته‌اند.[۵].
ویلیام گوردون لنوکس در سال ۱۹۵۱ میلادی، به‌طور مشترک با استنلی کاب برندهٔ جایزه پژوهش پزشکی بالینی لسکر-دی‌بیکی شد.
منابع[ویرایش]
- ↑ Gibbs FA. William Gordon Lennox 1884 – 1960. Epilepsia 1961; 2: 1–8
- ↑ Millichap JG. William Lennox. In: Ashwal S, ed. The Founders of Child Neurology. San Francisco, Norman Publishing in association with the Child Neurology Society 1990: 758–763
- ↑ "William Lennox Obituary". New York Times. 1960-07-23. Archived from the original on January 12, 2005. Retrieved 2006-02-22.
- ↑ Lennox WG, Davis JP. Clinical correlates of the fast and the slow spike-wave electroencephalogram. Pediatrics 1950; 5: 626–644
- ↑ Lennox WG, Lennox MA. Epilepsy and Related Disorders. Two Volumes. Boston – Toronto, Little, Brown and Company 1960
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «William Gordon Lennox». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |