نایجل فراژ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نایجل فراژ

فاراژ در دسامبر ۲۰۱۸
رهبر حزب برگزیت
آغاز به کار
۲۲ مارس ۲۰۱۹
مدیرریچارد تایس
پس ازCatherine Blaiklock
رهبر حزب استقلال پادشاهی متحد
دوره مسئولیت
۵ اکتبر ۲۰۱۶ – 28 November 2016
Acting
مدیرPaul Oakden
پس ازDiane James
پیش ازPaul Nuttall
دوره مسئولیت
۵ نوامبر ۲۰۱۰ – ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶
قائم‌مقامPaul Nuttall
مدیرSteve Crowther
پس ازJeffrey Titford (Acting)
پیش ازDiane James
دوره مسئولیت
۱۲ سپتامبر ۲۰۰۶ – ۲۷ نوامبر ۲۰۰۹
قائم‌مقامدیوید کمپبل بانرمن
Christopher Monckton
مدیرJohn Whittaker
Paul Nuttall
پس ازRoger Knapman
پیش ازThe Lord Pearson of Rannoch
President of Europe of Freedom
and Direct Democracy
دوره مسئولیت
۲۰ ژوئیه ۲۰۰۴ – ۱ ژوئیه ۲۰۱۹
Served withHanne Dahl
Francesco Speroni
David Borrelli
پس ازJens-Peter Bonde
Chairman of the حزب استقلال پادشاهی متحد
دوره مسئولیت
۱۹۹۸ – ۲۲ ژانویه ۲۰۰۰
رهبرMichael Holmes
پس ازAlan Sked
پیش ازMike Nattrass
عضو پارلمان اروپا
for South East England
دوره مسئولیت
۱۰ ژوئن ۱۹۹۹ – ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰
پس ازConstituency established
اطلاعات شخصی
زاده
Nigel Paul Farage

۳ آوریل ۱۹۶۴ ‏(۵۹ سال)
فارنبورو، لندن، کنت (انگلستان), England, UK
حزب سیاسیحزب برگزیت (2019–present)
دیگر عضویت‌های سیاسی
همسر(ان)
  • Gráinne Hayes
    (ا. ۱۹۸۸–۱۹۹۷)
  • Kirsten Mehr
    (ا. ۱۹۹۹)
فرزندان۴
اقامتگاهچلسی (لندن)، لندن، England, UK
تحصیلاتکالج دالیتچ
وبگاه

نایجل پل فَراژ (انگلیسی: Nigel Farage;‎/ˈfærɑːʒ/‎؛ زادهٔ ۳ آوریل ۱۹۶۴) سیاست‌مدار بریتانیایی، رهبر کنونی حزب برگزیت و رهبر سابق یوکیپ است.[۱]

فراژ از جمله اعضای مؤسس حزب یوکیپ است که در پی امضای پیمان اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۲ حزب محافظه کار را ترک کرد. او پس از مبارزات ناموفق انتخاباتی در انتخابات‌های اروپایی و پارلمانی بریتانیا، در سال ۱۹۹۹ از جنوب شرق انگلستان به عضویت در پارلمان اروپا انتخاب شد. او در سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ مجدداً به این سمت انتخاب شد. فراژ تا زمان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا عضو پارلمان اروپا بود.

سابقه سیاسی[ویرایش]

نایجل فراژ درحال مناظره

فراژ در سال ۲۰۰۶ به رهبری یوکیپ رسید و این حزب را در انتخابات ۲۰۰۹ پارلمان اروپا که با کسب بیش از ۲ میلیون رای در جایگاه دومین حزب از نظر آرا قرار گرفت و احزاب کارگر و لیبرال دمکرات را شکست داد، هدایت کرد. او در نوامبر ۲۰۰۹ برای تمرکز بر رقابت بر سر کرسی رئیس مجلس عوام در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۰ از رهبری یوکیپ کناره‌گیری کرد. او در این انتخابات سوم شد. او در سال ۲۰۱۰ در رقابت بر سر رهبری یوکیپ پیروز شد.

در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۵ که برای تعیین ۶۵۰ نماینده مجلس عوام بریتانیا برگزار شد، حزب استقلال پادشاهی متحد با کسب بیش از ۳٫۸ میلیون رأی، حزب لیبرال دمکرات بریتانیا را پشت سر گذاشت و از لحاظ آرای مردمی در جایگاه سومین حزب بریتانیا قرار گرفت. اما به دلیل نظام نخست‌نفری انتخابات مجلس عوام بریتانیا، فقط یکی از نامزدهای این حزب به مجلس عوام راه یافت. راهیابی فقط یک نفر از اعضای حزب استقلال پادشاهی متحد به مجلس عوام سبب شد که نایجل فراژ از سمت خود به عنوان رهبر این حزب کناره‌گیری کند.[۲][۳] ولی استعفای او پذیرفته نشد.[۴] در سال ۲۰۱۶، فراژ از هواداران برجسته خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در همه‌پرسی‌ای بود که رأی‌دهندگان در آن به این خروج رأی دادند. فراژ در ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۶ دوباره از رهبری حزب استعفا کرد که این بار پذیرفته شد.

دیدگاه[ویرایش]

فاراژ معتقد است سرویس سلامت همگانی نباید خصوصی شود اما شهروندان مرفه‌تر باید بیشتر از بیمه‌های خصوصی استفاده نمایند، تا فشار بر مالیات‌دهندگان کمتر شود. او همچنین معتقد است که باید روند مهاجرت به بریتانیا محدود شود. فاراژ از «پدران» برگزیت بوده و خواهان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا است.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. «حزب استقلال بریتانیا در آستانه پیروزی تاریخی قرار گرفت». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
  2. «Nigel Farage resigns as UKIP leader» (به انگلیسی). ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
  3. «Nigel Farage quits as Ukip leader after failing in bid to be MP». Mail Online. ۲۰۱۵-۰۵-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.
  4. "Nigel Farage withdraws resignation as UKIP leader". RT UK (به انگلیسی). 2015-05-11. Retrieved 2015-05-11.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  5. دارسی، مارک (۲۰۱۹-۱۲-۰۹). «نایجل فاراژ: حکایت 'آقای برگزیت'» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۰.

پیوند به بیرون[ویرایش]