موزه ایزابلا استوارت گاردنر
 نمایی از حیاط موزه | |
 | |
نام پیشین | فنوی کورت |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | ۱۹۰۳ |
| مکان | بوستون، ماساچوست |
| مختصات | ۴۲°۲۰′۱۹″ شمالی ۷۱°۵′۵۶″ غربی / ۴۲٫۳۳۸۶۱°شمالی ۷۱٫۰۹۸۸۹°غربی |
| گونه | موزه هنری |
| اعتباربخشی | اتحادیه موزه‌های آمریکا |
| بنیان‌گذار | ایزابلا استوارت گاردنر |
| مدیر | پگی فوگلمن |
| وبگاه | |
موزه ایزابلا استوارت گاردنر | |
 نمایی از موزهٔ ایزابلا استوارت گاردنر. ساختمان اصلی در سمت راست | |
| ساخت | ۱۸۹۶–۱۹۰۳ |
| معمار | ویلارد تی. سیرز[۱] |
| ش. منبع ثبت ملی | 83000603[۱] |
| افزوده‌شده به فهرست ملی | ۲۷ ژانویه ۱۹۸۳ |
موزه ایزابلا استوارت گاردنر (انگلیسی: Isabella Stewart Gardner Museum) موزه‌ای هنری در شهر بوستون، ایالت ماساچوست است که نمونه‌های قابل توجهی از هنرهای اروپایی، آسیایی و آمریکایی را در خود جای داده‌است. کلکسیونی از نقاشی‌ها، مجسمه‌ها، پرده‌های نگارین و اشیای تزئینی در این موزه قرار دارند. این موزه را ایزابلا استوارت گاردنر، با هدف نمایش دائمی آثار جمع‌آوری شده در طول سال‌ها و «آموزش و لذت عموم مردم برای همیشه» تأسیس کرد.
بخش جانبی از این موزه که در مجاورت ساختمان اصلی قرار دارد در سال ۲۰۱۲ افتتاح شد.[۲][۳]
در سال ۱۹۹۰، سیزده اثر هنری از این موزه به سرقت رفت. با گذشت زمان همچنان آثار سرقتی پیدا نشده‌اند و این آثار در مکان نامعلوم قرار دارند. ارزش آثار سرقتی حدود ۵۰۰ میلیون دلار است. جایزه‌ای ۱۰ میلیون دلاری برای اطلاعاتی که منجر به بازیابی این آثار هنری در شرایط مطلوب شود در نظر گرفته‌اند.
تاریخچه[ویرایش]
این موزه توسط ایزابلا استوارت گاردنر، مجموعه‌دار هنری، نیکوکار و حامی هنر ساخته شد که به سبک کاخ‌های ونیزی در قرن پانزدهم میلادی است. موزه به صورت عمومی در سال ۱۹۰۳ باز شد. گاردنر جمع‌آوری آثار هنری را به‌طور جدی پس از دریافت ارث پدری در سال ۱۸۹۱ آغاز کرد.[۴] نقاشی کنسرت از یوهانس فرمیر اولین خرید مهم گاردنر بود که در سال ۱۸۹۲ در حراجی پاریس خریداری کرد.[۵]
سرقت سال ۱۹۹۰[ویرایش]
در اولین ساعات ۱۸ مارس ۱۹۹۰، دو مرد در پوشش مأموران پلیس شهر بوستون سیزده اثر هنری را از این موزه به سرقت می‌برند که ارزش تقریبی آن را حدود ۵۰۰ میلیون دلار تخمین می‌زنند.[۶] کنسرت از یوهانس فرمیر، هنرمندی که تعداد نقاشی‌هایش محدود است و همچنین طوفان در دریای جلیل از رامیرانت، تنها نقاشی او با چشم‌انداز دریا از جمله آثاری هستند که آن شب به سرقت رفتند.
این آثار هنوز بازنگشته‌اند.[۷] موزه پاداشی ۵ میلیون دلاری را برای بازگشت این آثار تعیین کرد که در سال ۲۰۱۷ به ۱۰ میلیون دلار افزایش یافت.[۸]
در آوریل ۲۰۲۱، نتفلیکس مستندی چهار قسمتی با نام این یک دستبرد است: بزرگ‌ترین سرقت آثار هنری جهان منتشر کرد که دربارهٔ این سرقت است.[۹]
طراحی[ویرایش]
این ساختمان که تداعی کاخ‌های ونیزی قرن پانزدهم میلادی است، فضایی برای خلاقیت گاردنر فراهم می‌کرد. گاردنر، ویلارد تی. سیرز را برای طراحی ساختمان در مجاورت منطقهٔ باتلاقی استخدام کرد تا خانه‌ای برای کلکسیون در حال رشد او باشد.[۱۰] این موزه دارای سه طبقه شامل گالری‌های مختلف است که پیرامون حیاط ساختمان قرار گرفته‌اند.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "National Register of Historical Places: Massachusetts (MA), Suffolk County". National Register of Historic Places. National Park Service. March 11, 2007.
- ↑ Southworth, Susan and Southworth, Michael (1992) The AIA Guide to Boston (2nd ed.) Chester, Connecticut: Globe Pequot. p.340-42. شابک ۰−۸۷۱۰۶−۱۸۸−۰
- ↑ "About: New Meets Old" Isabella Stewart Gardner Museum website
- ↑ Lucey 2017, p. 212.
- ↑ McNearney, Allison (18 November 2017). "Most Wanted: Vermeer's 'The Concert,' the World's Most Expensive Missing Work of Art". Daily Beast. Retrieved 2 October 2021.
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Rothman, Lily (18 March 2015). "American History's Biggest Art Theft Hits 25 Years Unsolved". Time. Retrieved 23 March 2015.
- ↑ Suddath, Claire (30 June 2020). "The Case of the Empty Frames Remains Art World's Biggest Mystery". Bloomberg News. Retrieved 2 July 2020.
- ↑ Murphy, Shelley (2017-05-24). "Gardner Museum: 'We want our paintings back now'". The Boston Globe. Archived from the original on 24 October 2018. Retrieved 2017-05-24.
- ↑ "Documentary | This Is a Robbery: a Netflix series examines the world's biggest art heist". The Guardian. Retrieved 21 April 2021.
A new series takes a deep dive into one of the most confounding mysteries in the art world: $500m of art stolen from a Boston museum in 1990
- ↑ "ISGM Exhibitions: The Making of the Museum—Construction". Gardner Museum. Archived from the original on May 24, 2008. Retrieved March 26, 2010.
کتابنامه[ویرایش]
- Lucey, Donna M. (2017). Sargent's women: for lives behind the canvas. W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-63478-5.
{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)