مدل هموردش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدل هموردش هارولد کلی (1967, 1971, 1972, 1973)[۱] یک تئوری اِسناد است که در آن، مردم برای تشریح چرایی رفتار مشخصی از خود و دیگران، دست به استنتاج سببی می‌زنند. این مدل به هر دو تئوری ادراک اجتماعی و ادراک از خود بازبسته است.

اصل هموردش می‌گوید، "یک اثر مرتبط می‌شود به یکی از دلایل احتمالی اش که، در طول زمان، با آن تغییر می‌کند (هم-وردش)"(Kelley, 1973:108). یعنی، یک رفتار خاص به دلایل توانشی ای(potential) که همزمان پدیدار می‌شوند، مرتبط است. این اصل زمانی که یک فرد فرصت نپاهش(observation) آن رفتار را در چندین موقعیت دارد، سودمند است.[۲]

دلایل یک نتیجه می‌تواند به خود شخص (درونی) یا محرک‌های دیگر (بیرونی) مرتبط باشد(Hewstone et al. , 1973). رفتارها بر اساس سه معیار اسناد یا مرتبط می‌شوند: هم-رایی (وفاق)، تمایز، استواری (ثبات)

هم-رایی[ویرایش]

هم-رایی، هم-وردش (تغییر همزمان) رفتار در افراد مختلف است. اگر افراد زیادی فکر کنند فرح زیباست، هم-رایی بالاست. اگر فقط آرش به چنین چیزی باور داشته باشد، هم-رایی پایین است. هم-رایی بالا به محرک (عامل بیرونی: در نمونه پیشگفته، به فرح مرتبط می‌شود) مرتبط/اسناد می‌شود درحالیکه 'هم-رایی پایین به خود شخص بازمی‌گردد (در این مورد، آرش).

تمایز[ویرایش]

استواری[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. also known as 'ANOVA model' (Kelley & Michela, 1980:462)
  2. see also Kelley's discounting principle (1971, 1972): single observation