صارلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صارلی یا صارلیان نام فرقه‌ای مذهبی در کردستان عراق می‌باشد حد فاصل کرکوک، موصل و اربیل. آنها خود را از عشیره کاکه‌ای می‌دانند که محل اصلی آنها کرکوک است.[۱][۲]

وجه تسمیه[ویرایش]

دربارۀ وجه تسمیۀ مردم صارلی اختلاف نظر وجود دارد:

روایت شده که صارلی بدین دلیل نامگذاری شده که روحانیان ایشان بهشت را به افراد طایفه می‌فروشند و چون کسی از این طایفه مستحق بهشت شد می‌گویند: صار الی الجنه؛ یعنی به بهشت رفت.[۳] طیب طاهری این قول را مغرضانه می‌داند.

طیب طاهری می ‌گوید صارلی‌ها که گروهی از یارسانیان ساکن موصل هستند، از شارزور به آنجا آمده و خان موصل از استرداد آن‌ها جلوگیری کرده و آن‌ها را صارلی یعنی از آن خود خطاب کرده‌است.[۴]

همچنین این باور نیز وجود دارد که صارلی سادۀ شدۀ صارملی است که صارم به معنای شمشیر بوده و توسط ترک‌زبانان به این نام خوانده شده‌اند. در این صورت می‌توان آنان را بازماندۀ شورش صارم خان کرد یزیدی دانست که در سال ۹۱۲ هجری قمری علیه شاه اسماعیل صفوی با انگیزۀ‌ دینی قیام کرد. صارم خان یک کرد ایزدی بود و چهل هزار خانه از کردهای ایزدی از او حمایت می‌کردند.[۵]

کتاب و دستورهای دین[ویرایش]

دین آنها تا حدود زیادی سری، رمزی و ناشناخته است.[۶][۷] آثار بسیاری از دین قدیم ایران و معتقدات طوایف غلات شیعه در آیین آنها دیده می‌شود.[۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ولادمیر مینورسکی، ترجمه نجات عبدالله، سلیمانیه2007
  2. محمد علی سلطانی، قیام و نهضت علویان زاگرس، ج دوم، تهران سها1382
  3. رشید یاسمی، غلامرضا، کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او، ج دوم، تهران، امیر کبیر1363
  4. طاهری، طیب، تاریخ و فلسفۀ سرانجام: فرهنگ یارسان و شرحی بر نحله‌های فکری و اعتقادی در کرستان، کردستان عراق: اربیل، چاپ یکم: ۲۰۰۹؛ ص ۱۱۹-۱۱۷.
  5. پایگاه تحلیلی کردها: کردها و مناسبات آنها با شاه اسماعیل اول، نوشته‌شده در ۱ مهر ۱۳۹۲؛ بازدید در ۱۳ بهمن ۱۳۹۶.
  6. https://www.vajehyab.com/dehkhoda/صارلی
  7. http://dictionary.abadis.ir/fatofa/صارلی/
  8. مسعود گلزاری، کرمانشاهان کردستان، تهران انجمن آثار ملی، بی تا1384